KASTAMONU YAZMA ESER KÜTÜPHANESİNDE BULUNAN “TEFSÎRU ÂYETİ’L-KUR’ÂN” İSİMLİ ESER

Kur'ân'ın bir tek ayetini veya bir ayet grubunu tefsir eden müstakil eserler, çoğunluğu yazma eser kütüphanelerinde olmak üzere, ciddi bir yekûn tutmaktadır. Bunların araştırılması ve ortaya çıkarılması Tefsir Tarihi açısından önem arz etmektedir. Elinizdeki çalışmada bu faaliyetlere bir katkı olması babında, Kastamonu Yazma Eserler Kütüphanesi'nde bulunan Tefsîru Âyeti’l-Kur’ân isimli eser incelenmiştir. Bu tür eserler kütüphanelerimizde bağımsız birer kitap olabildiği gibi, genelde kitapları oluşturan risaleler şeklinde de yer almaktadır. Kastamonu Yazma Eser Kütüphanesi bulunan Tefsîru Âyeti’l-Kur’ân isimli eserin müellifi katalog kayıtlarında Takıyyuddîn Ahmed b. Alî el-Makrîzî (769-845/1367-1441), müstensihi ise Ahmed b. el-Lubhidî Muhammed b. Tolun olarak yer almaktadır. Telif tarihi 820 (1417), istinsah tarihi 881 (1475), istinsah yeri ise Şam olarak belirtilmiştir. Bu eser Kastamonu Yazma Eser Kütüphanesi 1122/17 nu.da kayıtlı eserin 212 b-220 a varakları arasında yer almaktadır. Katalog bilgilerinde Tefsîru Âyeti’l-Kur’ân olarak yer alan eserde Yusuf 12/101 ayetteki Hz. Yusuf'un (as) duasının bir bölümü olan "teveffeni muslimen" ifadesi tefsir edilmektedir. Eser, risalenin yer aldığı kitaba yeni Türkçe eklenen listedeki isimlendirmede Risâle fî Suâli Hâtimeti'l-Hayri olarak yer almaktadır. Bu isimlendirmeden ayet tefsiri olduğu anlaşılmamaktadır. Ferağ kaydında eserin müellifi "Ahmed b. Alî el-Makrizî" olarak yer almaktadır. Telif tarihi katalog bilgilerinde "820 (1417)" olarak yer almasına rağmen eserde bu tarih "11 Recep 829 Pazartesi" olarak verilmektedir. Eserin adı katalogda Tefsîru Âyeti’l-Kur’ân olarak yer almasına rağmen diğer eser isimlendirmelerine uygun halde adlandıracak olursak "Tefsîru/Risâle fî Tefsîri Âyeti 'teveffenî muslimen'" şeklinde olması gerekirdi. Araştırmamızda eserin içerik analizi ve Tefsir ilmi açısından değerlendirmesi yapılacaktır.

___

  • Buhârî. (1987). el-Câmi‘u’s-Sahîh, I-VI, Beyrût: Şâmile-2.
  • Ebû Ya’lâ. Ahmed b. ‘Ali b. El-Musennâ. (1984). Musnedu Ebî Ya’lâ, I-XIII, thk. Hasen Selîm Esed, Dımeşk: Şâmile-2. El-‘Aynî, Bedruddîn (855/1451). (trsz.) ‘Umdetu’l-Kârî Şerhu Sahîhi’l-Buhârî, Şâmile-2.
  • El-Makrîzî, Takıyyuddîn Ahmed b. Alî. [yz.] (820 /1417). Tefsîru Âyeti’l-Kur’ân, müstensih: Ahmed b. el-Lubhidî
  • Muhammed b. Tolun. [yz.] istinsah tarihi: 881 /1475: 212 b-220 a.) Şam.
  • Seyyid. Eymen Fuâd. (2003). “Makrîzî,” DİA, c. 27, s. 248–251, Ankara: TDV Yayınları.
  • Taberânî. Ebû’l-Kâsım Suleymân b. Ahmed. (1415 h). el-Mu‘cemu’l-Evsat, I-X, Kahire.