SİBERSIĞINAK “AĞ TOPLUMUNUN YALNIZLAŞAN BİREYİNİN KENDİNİ İFADE ETME MECRALARI ve BİÇİMLERİ: FARMVİLLE ÖRNEĞİ”

İnternetin insan yaşamı içinde yaygınlaşmaya devam ettiği yirmi birinci yüzyılın bilgi toplumlarının bir araya gelme, iletişim kurma biçimleri de kuşkusuz dijital teknolojinin yarattığı siber mekanlarda gerçekleşmeye başlamıştır. “Ağ toplumu” adı verilen yeni bir toplumsal yapıyı oluşturan bu etkileşim biçimleri, her çağın yeni teknolojilerinin, toplumu ve insan yaşamını dönüştürücü gücü göz önüne alındığında, “sanal”laşan toplumsal birlikteliklerin niteliği bağlamında dikkatle incelenmelidir. Çalışmada, ağ toplumunun sosyalleşme biçimlerinin, gerçek kimliksel varoluş pratiklerine ve gelişmelere dönüşemeden, pasif bir tatmin duygusuyla oluşan „yalnız ve etkisiz bireyler‟ içinde sönümlenip sönümlenmediği; bu sosyalleşme biçimlerinin gerçek anlamda kamusal bir katılım olarak kabul edilip edilemeyeceği; bireyin sanal mekanlarda buluşup etkileşime geçtiği yeni sosyal alanların, geleneksel iletişim ve kimliksel ifade biçimlerinin yerini tutup tutamayacağı gibi sorulara yanıt aranmaktadır. Çalışmamız kapsamında, siber alemde, sosyalleşme veya sosyal tatmine yönelik eylemlerde bulunmayı süreklileştirmiş kişiler ile, anket çalışmasıyla desteklenen odak grup çalışması, önemli verilere ulaşmamızı sağlayacaktır. Bu amaçla, özellikle son yılların öne çıkan “doğal yaşama dönüş kurgusu” üzerinden, siber alemde kendilerine bir varoluş alanı tanımlayan, internet kullanıcılarının en çok oynadıkları “Farmville” adlı oyunun katılımcıları, odak grup olarak belirlenmiştir

CYBERSHELTER “MEDIA AND MODES OF EXPRESSION EMPLOYED BY ALIENATED INDIVIDUALS OF THE NETWORK SOCIETY: FARMWILLE EXAMPLE

Information societies of the twenty first century in which internet continues to capture an increasingly higher place have also started to meet and communicate in cyber locations predominantly produced by the digital technology. Given the power of the new technologies of each age in transforming the society and the human life, these new modes of interaction producing in turn the new social structure called “network society” deserve a detailed analysis in the context of the quality of the “virtualized” social meetings. This approach, one of the various approaches to the same end, which seeks to reveal the reasons and results of the socialization efforts of the late-modern period individual who become alienated and lose his identity as he buries himself behind the screens and cables while trying to get socialized is very crucial for our studyThe study seeks to find answers to questions like whether or not modes of socialization of the network society fade away among the „isolated and ineffective‟ individuals characterized with a feeling of passive satisfaction before evolving into genuine identity existence practices and developments; whether or not these modes of socialization can be accepted as a social participation in the true sense of the word; and whether the new social locations where the individuals meet at virtual areas can be a substitute for the traditional communication and expressions of identity. Our study which also comprises polls and one-toone interviews with persons who got used to socialization efforts in cyber world will sure help us to reach to significant insights and information. For this purpose, players of the game named „Farmville‟, the most favourite game of the internet users in the recent years due to its theme exploiting the utopia of „return to nature‟, have been selected as the sample population.

___

  • Akbıyık, Serdar (2010). “Yalnızlaştıran Sosyal Ağ: Facebook” Star Gazetesi. 22.09.2010.
  • Aksit, Belma (1992). “Medikal Arastırmalarda Etik Sorunlar.” Türk Tabipler Birliği Sağlık Kongresi. Ankara: Sheraton Oteli.
  • Altay, Derya (2003). “McLuhan.” Kadife Karanlık. Nurdoğan Rigel (der.) içinde. İstanbul: Su.
  • Bauman, Zygmunt (2005). Bireyselleşmiş Toplum. Çev., Yavuz Alagon. İstanbul: Ayrıntı.
  • Binark, Mutlu (2009). “Yeni Medya Dolayımlı İletişim Ortamında Olanakların ve Ol(a)mayanların Farkında Olmak.” Evrensel Kültür. 216: 60-63.
  • Braidotti, R. (1996). “Cyberfeminism with a Difference.” http://www.let.uu.nl/womens_studies/ rosi/cyberfem.htm. 21.06.2009.
  • Carey, James (1990). “The Language of Technology: Talk, Text and Template as Metaphors for Communication.” Communication and The Culture of Technology. Martin J. Merhurst, A. Gonzalez, T.R. Peterson (der.) içinde. Washington State University Press.
  • Carey, James (1989). Communication As Culture: Essays on Media and Society. N.Y: Routlege.
  • Castells, Manuel (2001). The Internet Galaxy, Reflections on the Internet, Business and Society. Oxford: University Press.
  • Castells, Manuel (2005). Ağ Toplumunun Yükselişi. Çev., Ebru Kılıç. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
  • Dewdney, A. ve P. Ride (2006). The New Media Handbook. New York: Routledge.
  • Dönmez, Burhanettin ve Sancar, Mehmet (2008). “Avrupa Birliği Sürecinde Yükselen Ağ Toplumu ve Eğitim Yöneticileri.” Electronic Journal of Social Sciences. 7(24): 1-19.
  • Garnham, Nicholas (2008). “Ekonomi Politik ve Kültürel Çalışmalar: Uzlaşma mı Boşanma mı?” İletişim Çalışmalarında Kırılmalar ve Uzlaşımlar.
  • Sevilay Çelenk (der.) içinde. Ankara: Deki. Güzel, Ali (2006). “Odak Grup Görüşmesi.” 80.251.40.59/education.ankara.edu.tr/aksoy/eay/.../a_guzel.doc. 16.02.2010.
  • Hall, Stuart (1988). “Brave New World.” Marxism Today. October, 1988. Innis, Harold A. (1986). Empire and Communication. Toronto: Press Porcepic.
  • Kelly, P ve Kenway, J. (2001) “Managing youth transitions in the network society.” British Journal of Sociology of Education. 22(1): 19-33.
  • Kızılkaya, Emre (2008). “Ağ Toplumu Olarak Yeni Dünya Düzeni.” Hürriyet Dünya. 02.09.2008.
  • Kollock, Peter ve Smith Marc A. (1999). Communities in Cyberspace. New York: Routledge.
  • Mainstone, L. E. ve Schroeder, D. M. (1999). “Management Education in the Information Age.” Journal of Management Education. 23(6): 630-634.
  • McLuhan, Marshall (1967). The Medium is The Message. Londra: A Penguin Book.
  • Mutlu, Erol (1998). İletişim Sözlüğü. Ankara: Ark.
  • Noelle-Neumann, Elisabeth (2002). “Suskunluk Sarmalı Kuramı‟nın Medyayı Anlamaya Katkısı.” Medya Kültür Siyaset. Süleyman İrvan (der.) içinde. Ankara: Alp.
  • Öztürk, Serdar (2010). “Elektronik Kültürün „Adam‟ına Karşı Yazılı Kültürün „Ada‟sı: „Issız Adam‟ Filmine İletişim Sosyolojisi Açısından Bakmak.” Marmara İletişim Dergisi. 16: 201-216.
  • Rheingold, H. (1993). The Virtual Community: Homesteading On The Electronic Frontier. Massachusetts: Addison-Wesley.
  • Riesman, David (2001). The Lonely Crowd:A Study of the Changing American Character. New Haven & London: Yale University Press.
  • Savaş, Musa (2010). “Sosyal Tuvaletler.” Para Dergi. 293: 53-54.
  • Sennett, Richard (2002). Kamusal İnsanın Çöküşü. Çev., Serpil Durak & Abdullah Yılmaz. İstanbul: Ayrıntı.
  • Soyseçkin, İdil (2007). “Siberuzamda Bir Dünya: Mudlarda Toplumsal Cinsiyetin Şekillenişi.” Folkloredebiyat. 50(13): 25-39.
  • Timisi, Nilüfer (2003). Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi. Ankara: Dost.
  • Toprak, Ali (2009). “Yeni Medya Dolayımıyla Çıkılan Kamusal Alan: Toplumsal Paylaşım Ağlarında İlişkilenme Pratikleri”. Evrensel Kültür. 12: 24-28.
  • Van Dijk, J. (2006). The Network Society. London: Sage