Şebnem CEYLAN APAYDIN

31220

Dijital Yayın Platformları ve Değişim Geçiren Diziler: On Bin Adım Dizisi Örneği

Son yıllarda yaşanan teknolojik gelişmeler, geleneksel yayıncılık yerine internet yayıncılığının daha çok tercih edilmesinde etkili olmuştur. Günlük yaşamda internet kullanımının yaygınlaşması, televizyon yayıncılığının bu alana geçişini hızlandırmıştır. Günümüzde izleyiciye özellikle mobil platform üzerinden ulaşan yayınlar, program türlerinde niteliksel ve niceliksel çeşitliliği ve değişimi beraberinde getirmiştir. Türkiye’de yayıncılık yapan dijital platformlardaki program türleri, tüketim kültürüne uygun olarak biçimsel ve içeriksel olarak yeniden yapılandırılmıştır. Bu çalışma, dijital yayın platformlarıyla gelen yayıncılık alanındaki dönüşümü göstermesi açısından önemlidir. Dijital platformlarda yayınlanan dizilerin gelenekseldeki benzerlerine kıyasla taşıdığı farklılıklar çalışmanın sorunsalını oluşturmaktadır. Çalışmaya örnek olan GAİN adlı dijital platformda yayınlanan ‘10 Bin Adım’ dizisinin ilk sezonda yayınlanan tüm bölümleri içerdiği yapısal ve anlatısal farklılıkları belirleyebilmek amacıyla incelenmiştir. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi benimsenmiştir. Sosyal bilimler alanında sıklıkla kullanılan bu yöntem, televizyon dizisi gibi görselliği yüksek dokümanlardan elde edilen verileri anlam bütünlüğü içinde sistematik olarak incelemesi nedeniyle tercih edilmiştir. Çalışma sonucunda elde edilen bulgular; yeni dönem yayıncılığın biçim, süre, mekân, öykü ve karakter kullanımı açısından geleneksel döneme kıyasla kayda değer bir değişim geçirdiğini göstermektedir. Dijital yayın platformlarının sağladığı esneklik ve programların daha düşük bütçelerle yapılabilmesi avantaj olarak değerlendirilse de üretilen içeriğin kontrol mekanizmalarının denetiminden geçmeden yayınlanması, toplumsal ve kültürel yozlaşmaya zemin hazırlayacaktır. Dizi içeriklerinin, kültürel devamlılığı sağlaması amacıyla ilgili kamu kurumları tarafından desteklenmesi ve denetlenmesi ile sürecin toplumsal açıdan olumlu ilerlemesini sağlayacağı öngörülmektedir.
Anahtar Kelimeler:

Dijital Yayıncılık, Mobil Yayıncılık, İnternet Dizisi, GAİN

Digital Broadcasting Platforms and Changing Series: Sample of the Ten Thousand Steps Series

Technological developments in recent years have been effective in preferring internet publishing more than traditional publishing. The widespread use of the internet in daily life has accelerated the transition of television broadcasting to this area. Today, broadcasts that reach the audience especially through mobile platforms have brought about qualitative and quantitative diversity and change in program types. The types of programs on the digital platforms broadcasting in Turkey have been restructured formally and contextually in accordance with the consumption culture. This study is important in terms of showing the transformation in the field of publishing that comes with digital publishing platforms. The differences of the series published on digital platforms compared to their traditional counterparts constitute the problematic of the study. All the episodes of the first season of the ‘Ten Thousand Steps‘ series, which was broadcast on the digital platform GAİN, which is an example of the study, were examined in order to determine the structural and narrative differences it contained. In this study, content analysis method was used. This method, which is frequently used in the field of social sciences, has been preferred because it systematically examines the data obtained from highly visual documents such as television series in the integrity of meaning. The findings obtained because of the study show that the new period of publishing has undergone a significant change compared to the traditional period in terms of the use of form, duration, space, story, and character. Although the flexibility provided by digital broadcasting platforms and the ability to do it with lower budgets are considered as advantages, the publication of the produced content without the control mechanisms will pave the way for social and cultural corruption. It is foreseen that the support and supervision of the series contents by the relevant public institutions to ensure cultural continuity will ensure the positive progress of the process in the terms of society.
Keywords:

Digital Publishing, Mobile Publishing, Web Series, GAIN,

PDF

___

  • Akaydın, A. (2014). Değişen Televizyon Platformlarının İzleyiciye Sunduğu Seçenekler. Erciyes İletişim Dergisi, 3(4), 18-24. https://doi.org/10.17680/akademia.v3i4.5000015881
  • Alemdar, K., & Erdoğan, İ. (1990). İletişim ve Toplum: Kitle İletişim Kuramları Tutucu ve Değişimci Yaklaşımlar. Bilgi Yayınevi.
  • Atabek, E. (1998). Çocuklar, Büyükler ve Tavşanlar. Altın Kitaplar.
  • Atabek, Ü. (2003). İletişim Teknolojileri ve Yerel Medya için Olanaklar. In Ş. Alankuş (Ed.), Yeni İletişim Teknolojileri ve Medya (pp. 61-90). PS İletişim Vakfı Yayınları.
  • Başer, E., & Akıncı, S. (2020). Kullanıcı Deneyimi ve Kişiselleştirme Bağlamında Bir Dijital Platform İncelemesi. Selçuk İletişim, 13(2), 866-897.
  • Bauman, Z. (1998). Sosyolojik Düşünmek (A. E. Pilgir, Trans.). Ayrıntı Yayınları.
  • Böke, K. (2011). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Alfa Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, K., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Pegem Yayınları.
  • Çağıl, F., & Masdar Kara, F. (2019). Dijital Dönüşüm Bağlamında Türkiye‘de Dizi Sektörü. Artuklu Sanat ve Beşeri Bilimler Dergisi(1), 8-18.
  • Çelenk, S. (2005). Televizyon Temsil Kültürü 90‘lı Yıllarda İklim ve Televizyon İçerikleri. Ütopya Yayınevi.
  • Çelenk, S. (2010). Kadınların Medyada Temsili ve Etik Sorunlar. In B. Çaplı & H. Tuncel (Eds.), Televizyon Haberciliğinde Etik (pp. 229-239). Fersa Matbaacılık.
  • Çelenk, Z. (2010). Yerli durum komedilerinde sürdürülebilirlik problemi: Avrupa Yakası örneği. İletişim: Araştırmaları Dergisi, 8(2), 81-114. https://doi.org/10.1501/Iltaras_0000000118
  • Çöteli, S. (2016). İnternet’ten İzlenen Dizi ve Seriyallerin “Araç İletidir” ve “Kullanımlar Doyumlar” Bağlamında İncelenmesi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 119-134. https://doi.org/10.17336/igusbd.21108
  • Dikmen, E. Ş. (2017). Türkiye’de Televizyon Yayıncılığının Dönüşümü: Sosyal Tv Yayıncılığı. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(1), 425-448. https://doi.org/10.19145/gumuscomm.283117
  • Dimmick, J., Chen, Y., & Li, Z. (2004). Competition Between the Internet and Traditional News Media: The Gratification-Opportunities Niche Dimension. The Journal of Media Economics, 17(1), 19-33. https://doi.org/https://doi.org/10.1207/s15327736me1701_2
  • Durmaz, A. (1999). Dijital Televizyonun Teknik Temelleri. Anadolu Üniversitesi Eğitim Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı Yayınları.
  • Ferguson, D. (2012). Online Television Strategies. In S. T. Eastman & D. A. Ferguson (Eds.), Media Programming (pp. 128-153). Wadsworth Cengage Learning.
  • Geray, H. (2003). İletişim ve Teknoloji. Ütopya Yayınları.
  • İnal, A. (2001). Televizyon Tür ve Temsil. In A. Kartari & D. Beybin Kejanlıoğlu (Eds.), Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yıllık 1999 Mahmut Tali Öngören’e Armağan. Özel Sayı: “Sinema ve Televizyon” (pp. 255-286). Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Karaduman, M. (2002). Değişen İletişim Ortamı, Yeni Medya ve İnternet Gazeteciliği [Yüksek Lisans, Ege Üniversitesi]. İzmir.
  • Karaduman, S., & Aciyan, E. P. (2019). Netflix’in İlk Türk Dizisi “Hakan Muhafiz” Üzerine Bir Alımlama Analizi. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(32), 669-687. https://doi.org/10.31123/akil.620457
  • Kars, N. (2003). Bir Televizyon Program Türü Olarak Sitcom. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 16, 545-558.
  • Kars, N. (2010). Televizyon Programı Yapalım Herkes İzlesin. Derin Yayınları.
  • Mayring, P. (2007). On Generalization in Qualitatively Oriented Research. Virtual Ethnography, 8(3), Article 26. https://doi.org/https://doi.org/10.17169/fqs-8.3.291
  • Mintz, E. (1985). Situation Comedy. In B. G. Rose (Ed.), TV Genres: A Handbook and Reference Guide (pp. 107-130). Greenwood Press.
  • Mumay, B. (2003). İnternet Gazeteciliği ve Haberin Değişen İşlevi İstanbul Üniversitesi]. İstanbul.
  • Mutlu, E. (1991). Televizyonu Anlamak. Gündoğan Yayınları.
  • Mutlu, E. (1995). Televizyonda Program Yapımı. Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
  • Özel, S. (2011). Yakınsama: Yeni Medyanın İtici Gücü. Erciyes İletişim Dergisi, 2(2), 119-134.
  • Özertem, T. (2014). Dünyanın En Renkli Ekranı Türkiye’de Dizi Sektörü. Deloitte Yayınları.
  • Özgür, Ö. (2022). A Qualitative Research on Serial Watching as the New Normal Type of Watching. Erciyes İletişim Dergisi, 9(2), 747-762. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.1083855
  • Sanz, E., & Crosbie, T. (2016). The meaning of digital platforms: Open and closed television infrastructure. Poetics, 55(1221), 76-89. https://doi.org/10.1016/j.poetic.2015.11.002
  • Sarı, Ü., & Sancaklı, P. (2020). Küyerelleşmenin Dijital Platformların İçerik Tanıtımına Etkisi: Netflix Örneği. Erciyes İletişim Dergisi, 7(1), 243-260. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.647463
  • Serim, Ö. (2007). Türk Televizyon Tarihi 1952-2006. Epsilon Yayınları.
  • Şakı Aydın, O. (2019). Yeni İzleme Biçimleri ve Netflix İçerikleri: Ritzer‘in McDonaldlaşma Tezi Ekseninde Bir Değerlendirme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(63), 1167-1172.
  • Şenyurt, C. (2008). Türk Televizyon Dizilerinde Kadın İmajı Marmara Üniversitesi]. İstanbul.
  • Tanrıöver, H. (2010). Türkiye’de Film Endüstrisinin Konumu ve Hedefleri Araştırması-Temel Bulgular. İTO Yayınları.
  • Tanrıöver, H. (2012). Türkiye'de Televizyon Yayıncılığı. İTO Yayınları.
  • Tokgöz, O. (1982). Televizyon Reklamlarının Anne Çocuk İkilisine Etkileri. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Yayınları.
  • Türkoğlu, N. (2007). İletişim Bilimlerinden Kültürel Çalışmalara Toplumsal İletişim Tanımlar, Kavramlar, Tartışmalar. Kalemus Yayınları.
  • Türkoğlu, N. (2012). Medya ve Toplumsal Dönüşüm: Seyirlik Cümbüşler. Parşömen Yayınları.
  • Uğurlu, G., Altunay, M., Özgül, B., & Bayram, N. (2014). Radyo ve Televizyon Programcılığının Temel Kavramları. Anadolu Üniversitesi Web Ofset Tesisleri.
  • Uluç, G. (2008). Küreselleşen Medya: İktidar ve Mücadele Alanı. Kırmızı Yayınları.
  • Wolff, J. (1988). Successful Sitcom Writing. St. Martin's Press.
  • Yaktıl Oğuz, G. (2002). Televizyon Durum Komedilerinde Anlatı Yapısı. Kurgu Dergisi, 19(1), 9-23.
  • Yengin, D., & Ormanlı, O. (2020). İnteraktif Kurgu Örneği Olarak Bandersnatch Filminin Analizi. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 2(10), 83-96.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
  • Ağkoç, İ. (2021). Sektör Çalışanlarının Gözünden: Türk Dizileri Neden Bu Kadar Uzun? T24. Retrieved 22/04/2022 from https://t24.com.tr/haber/sektor-calisanlarinin-gozunden-turk-dizileri-neden-bu-kadar-uzun,953151
  • Aytulun, G. (2021). BluTV, Gain, Exxen: En İyisi Hangisi? . Marketing Türkiye. Retrieved 22/04/2022 from https://www.marketingturkiye.com.tr/haberler/blutv-gain-exxen
Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 2003
  • Yayıncı: Akdeniz Üniversitesi
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

Dijital Yayın Platformları ve Değişim Geçiren Diziler: On Bin Adım Dizisi Örneği

Şebnem CEYLAN APAYDIN

Gösterişçi Tüketim Perspektifinden Kadın Programları: Gelin Evi İzleyicileri Üzerine Bir Araştırma

Hicran Özlem ILGIN, Mehmet KARDAŞ

Tüketim Kültürü ve Yaşam Biçimleri Çerçevesinde Cemiyet Dergilerinin Eleştirel Ekonomi Politik Çözümlemesi

Lütfü PINAR, Erdal DAĞTAŞ

Spor Sponsorluğuna Yönelik İçerik Analizi: Spor Toto Süper Lig

Beyza BEŞİKCİ, Özer SİLSÜPÜR