Hasan SÖZEL, Fatih YILMAZ, Feyza BORA, Fettah Fevzi ERSOY, Yıldız KILAR SÖZEL

Periton Diyalizi Hastalarında Peritoneal Eşitleme Testinin Yıllar İçindeki Değişimi ve Bu Değişime Etki Eden Faktörlerin Belirlenmesi

Amaç: Bu çalışma beş yıldan uzun süredir periton diyalizi yapan hastalarda periton eşitleme testinin zaman içindeki değişimini ve buna etki eden faktörleri değerlendirmeyi amaçlamaktadır.Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Nefroloji Bilim Dalında takip edilen ve 5 yıldan uzun süredir periton diyalizi tedavisi gören son dönem böbrek yetmezlikli 21 hasta dahil edildi. Hastaların başlangıç klinik, demografik ve laboratuvar verileri hasta dosyalarından kaydedildi. Başlangıç, 1. ve 5. yıl PET testi D/P kreatinin sonuçlarına göre hastalar düşük, düşüğe yakın orta, yükseğe yakın orta ve yüksek geçirgenlikli olarak gruplandırıldı. İstatistiksel değerlendirme için PASW 18 SPSS/IBM, Chicago, IL, ABD kullanıldı.Bulgular: Hastaların periton diyalizi PD başlangıcında yapılan başlangıç PET ve 5. yıl PET D/P kreatinin değerlerine göre membran geçirgenlikleri gruplandığında düşük ve düşüğe yakın orta geçirgenlikte hasta sayısı azaldı, yükseğe yakın orta ve yüksek geçirgenlikteki hasta sayısı da arttı. Hastalar düşük ve yüksek transportlu olarak iki sınıf halinde değerlendirildiğinde beş yıl sonunda düşük transport grubunda hasta sayısı %43,5 azaldı, yüksek transport grubunda ise hasta sayısı %500 oranında arttı. Diğer değişkenlerle D/P kreatinin arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki saptanmadı.Sonuç: Periton diyalizinde geçen süre arttıkça yükseğe yakın orta ve yüksek geçirgenlik grubunda hasta sayıları artmaktadır. Ancak bu değişiklik herhangi bir demografik, klinik ve laboratuvar parametresi ile ilişkili çıkmamıştır

Anahtar Kelimeler:

Periton eşitleme testi, Periton diyalizi, Böbrek yetmezliği

Changes in the Peritoneal Equilibration Test Over the Years in Peritoneal Dialysis Patients and Determination of the Factors Affecting this Change

Objective: This study aimed to evaluate the changes in the peritoneal equilibration test over time and the influencing factors in patients on peritoneal dialysis PD for more than five years.Material and Methods: The study included 21 patients with end-stage renal failure who were followed up at Akdeniz University Faculty of Medicine’s Department of Nephrology and had been treated with peritoneal dialysis for more than 5 years. Initial clinical, demographic and laboratory data of the patients were recorded from the patient files. Patients were grouped as low, low-average, high-average and high permeability according to the results of baseline, 1st year and 5th year PET test D/P creatinine. PASW 18 SPSS / IBM, Chicago, IL, USA was used for the statistical evaluation.Results: Membrane permeabilities were grouped according to the baseline PET and 5th year PET D/P creatinine values at the beginning of PD. The number of patients with low and low-average permeability decreased and the number of patients with high-average and high permeability increased over time. Patients were evaluated in two classes as low and high permeability. The patients in the low permeability group decreased by 43.5% after 5 years, while the patients in the high permeability group increased by 500%. A statistically significant relationship was not found between the other variables and D/P creatinine.Conclusion: As the time elapsed in peritoneal dialysis increased, the number of patients in the high-average and high permeability group also increased. However, this change was not related to any demographic, clinical and laboratory parameters

Keywords:

Peritoneal equilibrations test, Peritoneal dialysis, Renal failure,

PDF

___

Romani RF, Waniewski J, Kruger L, Lindholm B, Nascimento MM. Comparison of three PET methods to assess peritoneal membrane transport. Braz J Med Biol Res 2019; 52(8):e8596.
Twardowski ZJ. Clinical value of standardized equilibration tests in CAPD patients. Blood Purif 1989; 7: 95.
Pannekeet MM, Imholz AL, Struijk DG. The standard peritoneal permeability analysis: A tool for the assessment of peritoneal permeability characteristics in CAPD patients. Kidney Int 1995; 48(3): 866-75.
Ronco C. The “nearest capillary” hypothesis: A novel approach to peritoneal transport physiology. Perit Dial Int 1996; 16(2): 121-5.
Borrelli S, De Nicola L, Minutolo R, Perna A, Provenzano M, Argentino G, Cabiddu 4 G,, Russo R, La Milia V, De Stefano T, Conte G, Garofalo C. Sodium toxicity in peritoneal dialysis: mechanisms and “solutions”. J Nephrol 2019:16.
Brimble KS, Walker M, Margetts PJ, Kundhal KK, Rabbat CG. Meta-analysis: Peritoneal membrane transport, mortality, and technique failure in peritoneal dialysis. J Am Soc Nephrol 2006; 17:2591-8.
Twardowski ZJ, Nolph KD, Khanna R. Limitations of the peritoneal equilibration test. Nephrol Dial Transplant 1995; 10(11):2160-1.
Rodby RA, Firanek CA, Sarpolis AL. Re-evaluation of solute transport groups using the peritoneal equilibration test. Perit Dial Int 1999; 19(5):438-41.
Cueto-Manzano AM, Diaz-Alvarenga A, Correa-Rotter R. Analysis of the peritoneal equilibration test in Mexico and factors influencing the peritoneal transport rate. Perit Dial Int 1999; 19 suppl l: 45-50.
Rafael Selgas M, Bajo A, Cirugeda A, Del Peso G, Valdés J, Castro MJ, Sánchez S, Fernández-Reyes MJ, Hevia C, Gil F, Aguilera A, Ortiz J, Alegre L, Alvarez V. Ultrafıltratıon and small solute transport at initiation of pd: Questıoning the paradigm of peritoneal function. Perit Dial Int 2005; 25(1):68-76.
Clerbaux G, Francart J, Wallemacq P, Robert A, Goffin E. Evaluation of peritoneal transport properties at onset of peritoneal dialysis and longitudinal follow-up. Nephrol Dial Transplant 2006; 21:1032-9.
Ateş K. Periton Diyalizinde Enflamasyon, Periton Diyalizi Başvuru Kitabı. Ersoy FF, ed. 1.baskı. Ankara: Güneş Tıp Kitabevi; 2013. 211-215.
Del Peso G, Fernández-Reyes MJ, Hevia C, Bajo MA, Castro MJ, Cirugeda A, Sánchez-Tomero JA, Selgas. R. Factors influencing peritoneal transport parameters during the first year on peritoneal dialysis: Peritonitis is the main factor Nephrol Dial Transplant 2005; 20(6): 1201-6. Epub 2005 Apr 12.
Ateş K, Nergizoglu G, Keven K, Kutlay S, Ertürk S, Duman N. Effect of fluid and sodiumremoval onmortality in peritoneal dialysis patients. Kidney Int 2001; 60: 767-76.
Maiorca R, Brunori G, Zubani R, Cancarini GC, Manili L, Camerini C, Movilli E, Pola A, d’Avolio G, Gelatti U. Predictive value of dialysis adequacy and nutritional indices for mortality and morbidity in CAPD and HD patients. A longitudinal study. Nephrol Dial Transplant 1995; 10: 2295-305.
Li PK, Chow KM, Wong TYH, Leung CB, Szeto CC. Effects of an angiotensin- converting enzyme inhibitor on residual renal function in patients receiving peritoneal dialysis. Ann Intern Med 2003; 139:105-12.
Rippe B, Simonsen O, Heimburger O, Christensson A, Haraldsson B, Stelin G, Weiss L, Nielsen F D, Bro S, Friedberg M, Wieslander A. Long-term clinical effects of a peritoneal dialysis fluid with less glucose degradation products. Kidney Int 2001; 59:348-57.