Uygulama Derslerini Uzaktan Eğitim Olarak Alan ile Yüz Yüze Olarak Alan Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Sporda Sosyal Bütünleşme Düzeylerinin Karşılaştırılması

Bu araştırmanın amacı İstanbul ili içerisinde eğitim veren çeşitli Spor Bilimleri Fakültesi ve Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulları öğrencilerinin uygulamalı olarak aldıkları seçmeli veya uzmanlık branş derslerinin veriliş şekillerinin Sporda Sosyal Bütünleşme Düzeylerine göre farklılık gösterip göstermediğinin tespit edilmesidir. Bu amaçla çalışmaya İstanbul Topkapı Üniversitesi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, Marmara Üniversitesi, İstanbul Rumeli Üniversitesi ve İstanbul Aydın Üniversitesi, Antrenörlük Eğitimi, Spor Yöneticiliği, Rekreasyon ve Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği bölümünde eğitim gören 870 Spor Bilimleri Fakültesi ve Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencisi gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada veriler “kişisel bilgi formu” ve Sosyal Bütünleşme düzeylerini belirlemek için Yılmaz, Karlı ve Yetim tarafından geliştirilen sporun sosyal bütünleşmeye etkisini değerlendiren 7 alt boyutlu Sporda Sosyal Bütünleşme Ölçeği (SSBÖ) veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. İki ana bölümden oluşan ölçeğin birinci bölümde, katılımcıların kişilik özelliklerine ilişkin 18 madde, ikinci bölümde ise katılımcılar açısından sporun sosyal bütünleşmeye etkisini değerlendiren 32 maddelik bir ölçek yer almaktadır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde SPSS 25 paket programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise T-testi ve Anova analizleri kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki fark p.0,05 anlamlılık düzeyi esas alınarak yorumlanmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen bulgulara göre Erkek öğrencilerin puan ortalamalarının kadın öğrencilerden yüksek olduğu göze çarpmaktadır. Erkek öğrencilerin sporda sosyal bütünleşme düzeyleri yüksek bulunmuştur. Bir diğer sonuç olarak Uygulama derslerini yüz yüze işleyen öğrencilerin sosyal bütünleşme puan ortalamalarının online olarak işleyen öğrencilerden yüksek olduğu göze çarpmaktadır. Uygulama derslerini yüz yüze işleyen öğrencilerin sporda sosyal bütünleşme düzeyleri yüksek bulunmuştur.

Comparison of the Levels of Social Integration in Sports of the Students of the Faculty of Sport Sciences Who Take the Practice Courses as Distance Education and Face-to-Face

The aim of this research is to determine whether the way of giving the elective or speciality branch courses that the students of various Faculties of Sports Sciences and Physical Education and Sports Colleges in Istanbul province differ according to their level of social integration in sport. For this purpose, 870 students from Istanbul Topkapı University, Istanbul Gelişim University, Marmara University, Istanbul Rumeli University and Istanbul Aydın University, who are studying in the departments of Coaching Education, Sports Management, Recreation and Physical Education and Sports Teaching, Faculty of Sport Sciences and School of Physical Education and Sports participated in the study voluntarily. In the study, "personal information form" and 7 sub-dimensional Social Integration Scale in Sport (SSIS), which evaluates the effect of sport on social integration developed by Yılmaz, Karlı and Yetim to determine the level of social integration, were used as data collection tools. In the first part of the scale consisting of two main parts, there are 18 items related to the personality characteristics of the participants, and in the second part, there is a 32-item scale evaluating the effect of sport on social integration for the participants. SPSS 25 package programme was used to analyse the data obtained. T-test and Anova analyses were used to analyse the data. The difference between the variables was interpreted based on p.0,05 significance level. According to the findings obtained as a result of the study, it is noticeable that the mean scores of male students are higher than female students. Male students were found to have higher levels of social integration in sports. As another result, it is noteworthy that the mean social integration scores of the students who teach the practice courses face-to-face are higher than the students who teach online. The social integration levels of the students who taught the application courses face-to-face were found to be high in sports.

___

  • Akarsu, A. (2015). Sosyal bütünleşme bağlamında kutlu doğum faaliyetleri. Siirt Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2(2), 101-126.
  • Aslantürk, Z., ve Amman, T. (2020). Sosyoloji, kavramlar, kurumlar, süreçler, teoriler (12. Baskı), İstanbul: Çamlıca Yayınları.
  • Baciu C., ve Baciu A, 2015. Quality of life and students’ socialization through sport. Procedia Social And Behavioral Sciences, 2(7), 78-83.
  • Balcı, A. (2000). Örgütsel sosyalleşme: kuram strateji ve taktikler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Bilgin, O. (2011). Ergenlerde Özgüven düzeyinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
  • Brissette I., Cohen S., ve Seeman T. E. (2000). Measuring social integration and social networks. Social support measurement and intervention: A guide for health and social scientists, 20(1), 53-85.
  • Duman, F. K. (2020). Sporun sosyal bütünleşme üzerindeki etkileri. Spor Eğitim Dergisi, 4(3), 169-177.
  • Ekiz, M. A. (2020). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin karantina dönemindeki uzaktan eğitim ile ilgili görüşleri. Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Dergisi, 2(1), 1-13.
  • Eser, M. M. (2011). Futbolun sosyal bütünleşmedeki rolü. Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
  • Gündoğdu, H. (2019). Okul spor takımlarında olan ve olmayan 12-14 yaş arası kız çocuklarının özgüven ve benlik saygısı değerlerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Gündoğdu, R. (2013). Sosyalleşme ve sosyalleşme süreci, (2. Baskı). 215-240. İstanbul: Lisans Yayıncılık.
  • Karadağ, A. (2019). Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinde yaşam becerileri ve sosyal bütünleşme ilişkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Celal Bayar Üniversite, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Manisa.
  • Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemi, (11. baskı). Nobel Yayınevi.
  • Keskin, M. A., ve Uğraş, S. (2022). COVID-19 sürecinde beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin web 2.0 araçlarını kullanma öz yeterliliklerinin incelenmesi. Eurasian Research in Sport Science, 7(2), 69-89.
  • Kırık, A. (2014). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki durumu. Marmara İletişim Dergisi, 3(21), 73-94.
  • Kircan, T. (2015). Gençlik ve spor bakanlığı gençlik kamplarına katılan bireylerin sosyal uyumlarının bazı değişkenlere göre araştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
  • Mumcu, H. E. (2017). Bazı AB ülkelerinde uygulanan engelli spor politikalarının ekonomik, sosyal ve proje bazlı olarak Türkiye ile karşılaştırması. Doktora Tezi. Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
  • Özdil, M. (2017). Kolektif ve bireysel kimlikler bağlamında sosyal bütünleşme. Journal of Suleyman Demirel University Institute of Social Sciences, 28(3), 43-49.
  • Pomohacı M., ve Sopa I. S. (2017). Extracurricular sport activities and their importance in children socialization and integration process. Scientific Bulletin, 1(4), 46-59.
  • Rusu O., ve Rusu D. (2017). Social integration through sport to hearing impaired students. Sp Soc Int J Ph Ed Sp, 17(2), 41-52.
  • Sipahi, Z. (2021). Genç futbolculara uygulanan on haftalık bilinçli farkındalık eğitim programının sporda güdülenme ve bilinçli farkındalık üzerindeki etkisi. Yayımlanmış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Soyer, F., Tolukan, E., ve Düğenci, A. (2019). Investigation of the relationship between leisure satisfaction and smartphone addiction of University Students. Asian Journal of Education and Training, 5(1), 229-235.
  • Suner, A., ve Atlı, A. (2018). Toplumsal kutuplaşma ekseninde sanat ve spor. İstanbul Politikalar Merkezi, İstanbul.
  • Şanlıtürk, İ. N. (2020). Uzaktan eğitim ile spor yapan bireylerin sosyal bütünleşme ve özgüven düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. selçuk üniversitesi, sağlık bilimler enstitüsü, konya.
  • Yaylacı, S. T. (2019). Sportif faaliyetlerin 13-14 yaşındaki bireylerin özgüven düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Hitit Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çorum.
  • Yıldız, A. B., ve Yılmaz, B. (2022). Üniversite öğrencilerinde bilişsel kapılma, algılanan öğrenme ve özgüdümlü öğrenme arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (42), 45-63.
  • Yılmaz, B., Karlı, Ü., ve Yetim, A. A. (2006). Sporda sosyal bütünleşme ölçeği (ssbö) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi (Gazi BESBD), 4(3), 3-10.