Abdurrahman KIRTEPE, Fatih Mehmet UĞURLU

Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Rekreasyon Etkinliklerine Katılım Sıklıkları Ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının İncelenmesi

Araştırmanın amacı, Munzur Üniversitesi’nde Öğrenim Gören Spor Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin rekreasyon etkinliklerine katılım sıklıkları ve sağlıklı yaşam biçimi davranış düzeylerinin incelenmesidir. Araştırma yöntemi olarak ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, Munzur Üniversitesi’nde Öğrenim Gören Spor Bilimleri Fakültesi öğrencilerinden 140 erkek 51 Kadın toplam 191 kişiden oluşmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu, Güven ve Yavuz (2018)’un çalışmasında kullanılan Rekreasyon Etkinliklerine Katılım Sıklığı anketi, Walker vd. (1987) tarafından geliştirilmiş, 1996 yılında tekrar revize edilmiş Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 24 veri analiz programı kullanılmıştır. Ölçeklerin cronbach alfa katsayılarına bakılarak güvenirlik analizi yapılmıştır. Sonra independent sample t testi, ikiden fazla gruplu değişkenlerde tek yönlü varyans analizi (anova) kullanılmıştır. Çalışma da hata düzeyi p<,05 olarak işleme alınmıştır. Pearson korelasyon analizi yapılmıştır. Devamında basit düzeyli linear regresyon analizi yapılmıştır. Sonuç olarak, çalışmaya katılan öğrencilerinin rekreasyonel etkinliklere katılım sıklığı arttıkça, Sağlık Sorumluluğu, Fiziksel Aktivite, Beslenme, Manevi Gelişim, Kişilerarası İlişkiler, Stres Yönetimi sağlıklı yaşam biçimi sergileme düzeylerinin de artacağı, Rekreasyonel Etkinliklere Katılım Sıklığı’nın artması, Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarını olumlu olarak etkilediği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Rekreasyon, Katılım Sıklıkları, Sağlıklı Yaşam Biçimi, Boş Zaman.

Investigation of the Frequency of Participation inRecreational Activities and Healthy Lifestyle Behaviors of Sports Sciences Faculty Students

The aim of the study is to examine the frequency of participation in recreational activities and the levels of healthy lifestyle behaviors of the students of the Faculty of Sport Sciences studying at Munzur University. The relational survey model was used as the research method. The study group of the research consists of 140 males and 51 females, a total of 191 students from the Faculty of Sport Sciences at Munzur University. The personal information form prepared by the researcher as a data collection tool in the study, the Frequency of Participation in Recreational Activities questionnaire used in the study of Güven and Yavuz (2018), Walker et al. (1987) and revised again in 1996, the Healthy Lifestyle Behaviors Scale II was used. SPSS 24 data analysis program was used in the analysis of the data. Reliability analysis was performed by looking at the Cronbach's alpha coefficients of the scales. Then, independent sample t test, one-way analysis of variance (anova) for variables with more than two groups was used. In the study, the error level was taken as p<.05. Pearson correlation analysis was performed. Subsequently, simple-level linear regression analysis was performed. As a result, it has been observed that as the frequency of participation in recreational activities of the students participating in the study increases, the level of exhibiting a healthy lifestyle in Health Responsibility, Physical Activity, Nutrition, Spiritual Development, Interpersonal Relations, Stress Management will increase, the Frequency of Participation in Recreational Activities and Lifestyle Behaviors will increase.

Keywords:

Recreation, Frequency of Participation, Healthy Lifestyle, Leisure.,

PDF

___

Agopyan, A. (2015). Comparison Of Body Composition, Cardiovascular Fitness, Eating And Exercise Habits Among University Students. Anthropologist, 19, 145-156.
Akoğuz, Y. N. (2022). Lise Öğrencilerinin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Araştırılması. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 5(Akademik Spor Araştırmaları Özel Sayısı), 1139-1154 . DOI: 10.38021/asbid.1195596
Ayaz, S., Tezcan, S., ve Eker, F. (2005). Hemşirelik yüksekokulu öğrencilerinin sağlığı geliştirme davranışları. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9(2).
Bahar, Z., Beşer, A., Nihal, G., Ersin, F., ve Kıssal, A. (2008). Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II’ nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12.
Bakanlığı, S. (2009). Sağlığın teşviki ve geliştirilmesine yönelik dönüm noktaları. Dünya Sağlık Örgütü. Global Konferanslardan Bildiriler.
Bakay, M. (2018). Ortaöğretim öğrencilerinin boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumlarının belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Batman Üniversitesi, SBE. Batman.
Borle, P. S. (2017). Health-promoting lifestyle behaviours of nursing students of a tertiary care institute. International Journal of Community Medicine and Public Health, 44(5), 1768-1773.
Buyuruk, M. (2021). Üniversite öğrencilerinin boş zaman tutumları ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Muş Alparslan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Eğitimi Anabiilim Dalı, Muş.
Cresswell, J. W. (2012). Education al research (4. Basım). Boston: Pearson.
Esin, M. N. (1999). Endistüriyel alanda çalışan işçilerin sağlık davranışlarının saptanması ve geliştirilmesi. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
Güven, Y. (2018). Çalışanların rekreasyon etkinliklerine katılım sıklıklarının mutluluk ve yaşam kalitesi üzerine olan etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Güven, Y., ve Yavuz, E. (2018). Çalışanların rekreasyonel aktivitelere katılım düzeylerinin, mutluluk ve yaşam kalitesi üzerine olan etkisi. Journal of Recreation and Tourism Research, 5(2), 66-78.
Hacıhasanoğlu, R., Yıldırım, A., Karakurt, P., ve Sağlam, R. (2011). Healthy lifestyle behaviour in university students and influential factors in eastern Turkey. International Journal of Nursing Practice, 17(1), 43-51.
Hacıoğlu, N. G. (2017). Boş zaman ve rekreasyon yönetimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
Hacıoğlu, N., Dinç, Y., ve Gökdeniz, A. (2003). Boş zaman ve rekreasyon yönetimi, örnek animasyon uygulamaları (1.Basım). Ankara: Detay Yayıncılık.
Hannon, J. W. (1994). What counselors should know. National Healthcare, 1(2). 1-64.
Karakoç, A. (2006). Sınıf öğretmenlerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve bu davranışları etkileyen bazı faktörlerin belirlenmesi ve incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
Karaküçük, S. (2008). Rekreasyon boş zaman değerlendirme (6. Basım). Ankara: Gazi Kitapevi: 10-99.
Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
Kılbaş, Ş. (2004). Rekreasyon boş zamanı değerlendirme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kılıç, L. (2017). Beden eğitimi öğretmenlerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının bazı değişkenlere göre değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Kurar, İ., ve Baltacı, F. (2014). Halkın boş zaman değerlendirme alışkanlıkları: Alanya örneği, International Journal of Science Culture and Sport, 2, 39-52.
Ocakçı, A. (2003). Sağlığın korunma ve kesiştirilmesinde hemşirelik hizmetlerinin rolü. Sağlık ve Toplum Dergisi, 10(2), 20-7.
Ortaç, B. (2019). Üniversite personelinin rekreasyon etkinliklerine katılmasının mutluluk ve yaşam kalitesine etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Batman Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Batman.
Özenoğlu, A., Yalnız, T., ve Uzdil, Z. (2018). Sağlık eğitiminin beslenme alışkanlıkları ve sağlıklı yaşam biçimi davranışları üzerine etkisi. ACU Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(3), 234-242.
Paudel, S. G. (2017). Health related lifestyle behaviors among undergraduate medical students in Patan Academy of Health Sciences in Nepal. Journal of Biosciences and Medicines, 5(9), 43- 53.
Romaguera, D., Tauler, P., Bennasar, M., Pericas, J., Moreno, C., Martinez, S., ve Aguilo, A. (2011). İspanyol üniversite öğrencileri arasında fiziksel aktivite uygulamasının belirleyicileri ve kalıpları. Spor bilimleri dergisi, 29(9), 989-997.
Sevil, T. (2012). Boş zaman ve rekreasyon: Kavram ve özellikler, boş zaman ve rekreasyon yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Spellbring, A. M. (1991). Nursing’s role in health promotion: An overwiew. Nursing Clinic North of America, 26(4), 805-813.
Tabachnick, B. G., ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (8 ed.) Pearson, Boston.
Tagoe, H. A. (2011). Healthy lifestyle behaviour among Ghanaian adults in the phase of a health policy change. Globalization and Health, 7(1), 1-9.
Torkildsen, G. (2005). Leisure and recreation management. (5 Edition). London: Routledge Taylor and Francis Group, 45-58.
Tütüncü, Ö. (2012). Rekreasyon ve rekreasyon terapisinin yaşam kalitesindeki rolü. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 23(2), 248-252.
Üçdal, C. (2019). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının incelenmesi (Erzurum il örneği), Yüksek Lisans Tezi, Kış Sporları ve Spor Bilimleri Enstitüsü.
Walker, S. N. (1987). The health promoting lifestyle profile development and psychometric characteristics. Nursing Research, 36(2). 76-80.
Walker, S. N., Kerr, M. J., Pender, N. J., ve Sechrist, K. R. (1990). A Spanish language version of the Health Promoting Lifestyle Profile, Nursing Research, 39(5), 268-273.
Walker, S. N., Sechrist, K. R., ve Pender, N. J. (1987) The Health Promoting Lifestyle Profile development and psychometric characteristics. Nursing Research, 36(2), 76-80.
WHO, (2020). World Health Organization definition of Health. http://www.who.int/about/definition/en/print.html/ adresinden 22 Kasım 2020 tarihinde alınmıştır.