Karabağ savaşından en çok etkilenen kesimlerin başında kuşkusuz kadınlar gelmektedir ve bölgedeki çatışmalardan doğrudan ya da dolaylı olarak etkilenen kadınların durumunun resmi olarak değerlendirilmemesi bir eksiklik olarak görülmektedir. Çatışmalardan etkilenen kadınların karşılaştığı zorlukları ve kadınların bakış açısıyla yapılması gerekenleri vurgulamak büyük bir önem arzetmektedir. Bu çalışmada 1988-1994 ve 2016-2021 yılları arasındaki savaşların etkilerini incelemekle, savaşı, Karabağ sorununu yaşamış kadınların gözünden anlamak temel amaçtır. Çalışma aynı zamanda kırsal kesimdeki kadınların çatışma ve çözümü hakkında ne hissettiklerini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Sürdürülebilir bir barışa ulaşmak için kadınların görüşleri dinlenmelidir ve kadınların bakış açılarını anlamak, toplumları barışa hazırlamak için çok önemlidir. Karabağ Sorunu’nun tarihine genel bir bakışla teorik bilgiler verilmiş, uygulama kısmında ise savaşa doğrudan veya dolaylı olarak tanık olmuş 10 kırsal kadınla nitel araştırma yönteminin bir tekniği olan derinlemesine görüşmeler yapılmış çalışmada, savaşın kadınların yaşamları üzerinde zihinsel, ekonomik ve sosyal olarak büyük bir olumsuz etkiye sahip olduğu, ülkenin uzun savaş tarihi, kadınların toplumdaki rolünün “ev hanımı” olarak tanımlandığı ve cinsiyet eşitsizliğini derinleştirdiği ortaya çıkarılmıştır. Aynı zamanda, kadın barış güçlerinin toplumda tanınmaması, bu alanda çalışan kadınların çok az olduğunu veya hiç olmadığını veya belki de toplum tarafından linç edilme korkusuyla açıktan çalışmaktan kaçındıklarını göstermektedir. Kadınlar artık savaş istememektedir ve Ermenistan ile Azerbaycan arasında barış anlaşmasının imzalanamaması tehdidin henüz tamamen ortadan kalkmadığını göstermektedir. Özellikle ateşkes ihlallerinin her gün medyada yer alması toplumda korku yaratmakta ve “her an savaş tehdidi var” algısının oluşmasına olanak sağlamaktadır.

Women are undoubtedly among those who have been most adversely influenced by the Karabakh war and the lack of a formal evaluation of the situation regarding women who are directly or indirectly affected by the conflict in the area remains an inadequacy. It is crucial to highlight the challenges faced by conflict-affected women and what should be done from a female perspective. The major goal is to comprehend the Karabakh conflict from the perspectives of women who have experienced it by looking through the effects of the wars between 1988-1994 and 2016–2021. This study also aims to discover how rural women feel about the conflict and its resolution. In order to achieve a sustainable peace, women's views must be heard and understanding the viewpoints of women is crucial to prepare populations for peace. By documenting these perspectives, I will demonstrate how the local and central governments should pay attention to the opinions of the rural women affected by the conflict. Methodology: In the study, theoretical information was given with an overview of the history of the Karabakh Conflict, and in the implementation part, in-depth interviews, which is a technique of qualitative research method, were conducted with 10 rural women who witnessed the war directly or indirectly. Findings: As a result, the Karabakh conflict has had a huge negative impact on women's lives, mentally, economically, and socially. The country's long history of war has left the role of women in society as "housewives" and deepened gender inequality. At the same time, the deficiency of recognition of women peacekeepers in society indicates that there are few or no women working in this field or perhaps they refrain from working openly due to the fear of being lynched in society. Women do not want war anymore and the conflict to end peacefully due to the failure to sign a peace agreement between Armenia and Azerbaijan shows that the threat has not yet completely subsided. In particular, the daily coverage of ceasefire violations in the media creates fear in society and enables to the formation of an impression that "there is a threat of war at any moment."