Siyasi Katılım, Tutum ve Davranışlarda Kadın ve Erkek Arasındaki Farklılıklar

Siyasi davranış ya da siyasi katılım sadece oy verme veya siyasi bir partiye üyelik olarak ele alınamaz. Çünkü siyasi davranış, dolaylı eylemler (yoksullara, yaşlılara, evsizlere yardım programlarına katılmak gibi) aracılığıyla da kendini gösterebilmektedir. Başka bir ifadeyle, eylemin sosyal ve ekonomik bir amacının olması koşuluyla söz konusu eylem, siyasal bir eylem olarak kabul edilebilir. Genel olarak, kadınların ve erkeklerin siyasete katılımları arasında farklılıklar söz konusudur ve bunların, bireysel tercihlerin bir sonucu olduğu düşünülse de daha çok toplumda var olan toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin siyasi katılım üzerindeki etkileridir. Bu çalışmada siyasete katılım bağlamındaki bu davranışsal farklılıklar, toplumsal cinsiyet eşitsizliğiyle ilişkili bir şekilde tartışılarak, kadınlar ve erkeklerin siyasi davranışları arasındaki farklılıkların temel nedenleri aydınlatılmaya çalışılacaktır.

Differences between Women and Men in Political Participation, Attitude and Behaviour

Political behavior or participation can not be treated as only to vote or political party membership. Because political behavior might be emerging by means of indirect practices such as participation to support programs for poor, elder and homeless people. One practice, in other words, could be accepted as a political practice if it has an economical and social purpose. There are some distinctions, in general, between women and men regarding political participation. Although these distinctions are perceived as the result of individual preferences, rather they are, mainly, the influences of the existing gender inequality in society on political participation. In this study, behavioral distinctions concerning political participation will be discussed in relation gender inequality and also the primary reasons of differences of political behavior between men and women will be illuminated.

PDF

___

Arat, F. Z. (1998). Kemalizm ve Türk Kadını. A. B. Hacımirzaoğlu (Ed.), 75 Yılda Kadınlar ve Erkekler (s. 51-70). İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
Aydın, M. (2000). Kurumlar Sosyolojisi. Ankara: Vadi Yayınları.
Bartolomeo D. A. (2008). Gender inequality and female political participation in Great Britain. Department of Communication, Working Paper, 45, 1-14. http://wp.comunite.it/data/wp_no_45_2008.pdf’den erişilmiştir.
Belge, B. (2011, Haziran 13). 43 İlde141 Erkek, 0 (Sıfır) Kadın Milletvekili. Bianet. http://bianet.org/ bianet/siyaset/130707-43-ilde-141-erkek-0-sifir-kadin-milletvekili’den erişilmiştir.
Bianet. (2011). 78 Kadın 472 Erkek Vekil Meclis’te. http://bianet.org/bianet/siyaset/130697-78-kadin- 472-erkek-vekil-mecliste’den erişilmiştir.
Coffe, H., & Bolzendahl, C. (2010). Same Game Different Rules? Gender Differences in Political Participation. Sex Roles, 62,318-333.
Donovan, J. (2007). Feminist Teori. İstanbul: İletişim Yayınları.
Ennaji, M. (2010). Multiculturalism, gender and political participation in Morocco. Diogenes, 225, 46-57. doi: 10.1177/0392192110374247.
Fridkin L. K., & Kenny J. P. (2007). Examining the Gender Gap in Children Attitudes Toward Politics. Sex Roles, 56, 133-140.
Gönül Birliği Kültür ve Yardımlaşma Derneği. (2009). Avrupa Birliği Destekli Kadın Haklarının Korunması ve Geliştirilmesi Projesi. http://gonulbirligidernegi.org/yeni_sayfa_2.htm’den erişilmiştir.
Gordon R. H. (2008). Gendered paths to teenage political participation: parental power, civic mobility, and youth activism. Gender & Society, 22(1), 31-55.
Güçlü, S. (2005). Din Kurumu. İç. S. Güçlü (Ed.), Kurumlara Sosyolojik Bakış (s. 249-281). İstanbul: Birey Yayınları.
Kahveci, D. A. (2010, Aralık 5). Kadınların TBMM’deki temsil oranı utandırıyor. Haber Hürriyeti. http://www.haberhurriyeti.com/HaberDetay/27016-tbmm’deki-kadin-orani-utandiriyor.aspx’den erişilmiştir.
Kart, E. M., & Güldü, Ö. (2009). Toplumsal Cinsiyet Rolleri ve Siyasal Tutumlar: Sosyal Psikolojik Bir Değerlendirme. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 64(3), 97-116.
Koyuncuoğlu, T. (1998). Medeni Kanun ve Kadın Hakları. İç. A. B. Hacımirzaoğlu (Ed.), 75 Yılda Kadınlar ve Erkekler (58-63). İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
Parrillo N. V., Stimson, J., & A. (1996). Comtemporary social problems. United States of America: Allyn and Bacon Publication.
Ranaboldo, C., & Solana, Y. (2008). Gender inequality in women’s political participation in Latin America and the Caribbean, Rural Territorial Dynamics Program. Santiago. http://idl-bnc.idrc.ca/dspace/bitstream/10625/39811/1/128598.pdf’den erişilmiştir.
Sarıbay Y. A. (1994). Siyasal Sosyoloji. İstanbul: Der Yayınları.
Shvedova, N. (2005). Obstacles to women’s participation in parliament. İç. J. Ballington, & A. Karam (Ed.), Women in parliament: Beyond numbers (pp. 33-50). Sweden: Trydells Tryckeri AB.
Türkiye İstatistik Kurumu. (Tarih yok). Seçim yılı ve cinsiyete göre milletvekili sayısı ve Meclis’deki temsil oranı, 1935 – 2007. http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=198’den erişilmiştir.