İkinci ürün soya yetiştiriciliğinde genotip x çevre etkileşiminin araştırılması

Amaç: Araştırmada, ikinci ürün soya fasulyesi yetiştiriciliğine uygun bazı çeşitlerin lokasyon ve yıllara bağlı olarak tane verim performanslarını belirlemek amacıyla genotip*çevre etkileşimleri incelenmiştir. Materyal ve Yöntem:Bu araştırma; 2016 ve 2017 yıllarında ikinci ürün soya yetiştiriciliğine uygun 9 adet soya çeşidi ile Adana ve Hatay lokasyonlarında tesadüf blokları deneme desenine göre 4 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Yapılan birleşik varyans analizinde yıl ve yıl*lokasyon interaksiyonu önemsiz bulunurken, diğer varyasyon kaynakları (genotip, lokasyon, yıl*genotip, genotip*lokasyon, yıl* genotip*lokasyon) istatistiksel olarak P

Anahtar Kelimeler:

soya, ikinci ürün, verim, İnteraksiyon, Soybean, Second Crop, Yield, Interaction.

Investigation of Genotype x Environment Interaction in Second Crop Soybean Cultivation

Objective: In the research, year, genotype, location and genotype*environment interactions were examined in order to determine the seed yield performance of some varieties suitable for second crop soybean cultivation depending on location and years. Materials and Methods: This research; were carried out by 9 soybean varieties in Adana and Hatay locations in 2016 and 2017 with 4 replications according to the Randomized Complete Block Design. Results: In the combined analysis of variance, the interaction of year and year*location was found to be insignificant, while other sources of variation (genotype, location, year*genotype, genotype*location, year* genotype*location) were found to be statistically significant compared to P

Keywords:

Soybean, Second Crop, Yield, Interaction.,

PDF

___

Anonim, (2020). Dünya Soya Pazarı ve Türkiye. Erişim linki:https://dunya-soya-pazari-ve-turkiye/.html. Erişim tarihi:03.10.2022.
Ansarifard, I., Mostafavi, K., Khosroshahli, M., Reza Bihamta, M., & Ramshini, H. (2020). A study on genotype–environment interaction based on GGE biplot graphical method in sunflower genotypes (Helianthus annuus L.). Food Science and Nutrition, 8 (7), 3327-3334.
Arıoğlu, H., Özyurtseven, S., Onat B., & Güllüoğlu, L. (2013). İkinci Ürün Koşullarında Bazı Soya [Glycine max.(L)Merr] Çeşitlerinin Önemli Bitkisel Özelliklerinin Belirlenmesi. Türkiye 10. Tarla Bitkileri Kongresi 10-13 Eylül 2013, Konya, 417-422.
Arıoğlu, H., Bakal, H., Güllüoğlu, L., Kurt, C., Sinan, S., & Onat, B. (2015). Ana Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Türkiye 11. Tarla Bitkileri Kongresi 7-10 Eylül 2015, Çanakkale, 358-362.
Cruz, C.D.; Regazzi, A.J. & Carneiro, P.C.S. 2004. Biometric Models Applied to Genetic Improvement = Modelos Biométricos Aplicados ao Melhoramento Genético. Book: Editora da Universidade Federal de Viçosa, Viçosa, MG: UFV, 1, 514. Brazil (in Portuguese).
Atakisi, Y.K.İ.K. (2002). Stability analysis of sunflower (Helianthus annuus L.) in different production characteristics. Anadolu Journal of Aegean Agricultural Research Institute, 12 (2), 1 – 20.
Carvalho, C.G.P., Arias, C.A.A., Toledo, J.F.F., Almeida, L.A., Kiihl, R.A. & Oliveira, M.F. (2002). Adaptability and stability study of soybean lines developed for high yield in Paraná State using four methodologies. Crop Breeding and Applied Biotechnology 2(2),247-256.
Cruz, C.D. & Carneiro, P.C.S. (2006). Modelos biométricos aplicados ao melhoramento genético. Viçosa: UFV, 2: 585p.
Çalışkan, S. & Arıoğlu, H (2004). Amik Ovası koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilebilecek soya çeşit ve hatlarının belirlenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 1(2), 23-32.
Çubukçu, P., Karakuş, M., Vurarak, Y., Şahar, A. K. & Yildirim, Ü. A. (2020). İleri Kademe Bazı Soya Hatlarının Adana ve Şanlıurfa Lokasyonlarında Performanslarının Belirlenmesi. International Journal of Eastern Mediterranean Agricultural Research, 3(1), 1-16.
Dolapçı, F., (2012). Kahramanmaraş Ekolojik Koşullarında Bazı Soya Çeşitlerinin Tohum ve Yağ Verimi ile Verim Unsurlarını Belirlemek Amacı ile Yürütülen Çalışma. Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Kahramanmaraş.
EL-Refaey, E.H. EL-Seidy, R.A., El-Borai, M.A. & Abu Sein, T.M. (2013). Phenotypic stability parameters of yield for some soybean genotypes. Egypt Journal of Plant Breed. 17(2), 455-466.
FAOSTAT, (2022). Dünya Soya Üretimi ve Alanları. Erişim Linki: https://www.fao.org/faostat/en/#data/QCL. Erişim tarihi:03.10.2022.
Hossain, M. A., Rahman, L., & Shamsuddin, A. K. M. (2003). Genotype-environment interaction and stability analysis in soybean. Journal of Biological Sciences, 3(11), 1026-1031.
Hu, M., & Wiatrak, P. (2012). Effect of planting date on soybean growth yield and grain quality: Review. Agronomy Journal, 140(3), 785-790.
Ilker, E., Kocaturk, M., Kadiroglu, A., Altinbas, M., Yildirim, A., Ozturk, G. & Yıldız, H. (2018). Stability analyses for double cropping in soybean [Glycine max (L.) Merrill]. Turkish Journal of Field Crops, 23(2), 80-84.
Karasu, A., Öz, M., Göksoy, A. T., & Turan, Z. M. (2009). Genotype by environment interactions, stability, and heritability of seed yield and certain agronomical traits in soybean. African Journal of Biotechnology, 8(4), 580-590.
Khomari, A., Mostafavi, K., & Mohammadi, A. (2017). Stability study of yield in sunflower (Helianthus annuus L.) cultivars using AMMI method. Journal of Crop Breeding, 9(23), 117–124.
Kinney, A.J., & Clemente, T.E. (2004). Modifying soybean oil for enhanced performance in biyodisel blends. Fuel Processing Technology, 86(10), 1137-1147.
Liu, K., (1997). Soybeans Chemistry, Technology, and Utilization. Chapman & Hall, New York, USA.
Lopes da Silva, Borem, F., Sediyama, A. & Ludke, T. (2017). Soybean Breeding. Springer, USA.
Morsy, A. R., Fares, W. M., Ragheb, S. B., & Ibrahim, M. A. (2015). Stability analysis of some soybean genotypes using a simplified statistical model. Journal of Plant Production, 6(12), 1975-1990.
OECD-FAO, (2019). OECD-FAO Agricultural Outlook 2019-2028. Chapter 2. Latin American Agriculture: Prospects and Challenges.
Oliveira, L.G., O.T. Hamawaki, G.A., Simon, L.B., Sousa, A.P.O., Nogueira, D.F., Rezende & Hamawaki, C.D.L. (2012). Adaptability and stability of soybean yield in two soybean producing regions. Biosciences. Journal, Uberlândia 28(6), 852-861.
Onat B. (2012). Erken ve Geç Ekilen İkinci Ürün Soyada Çift Sıralı Ekim Yönteminde Farklı Bitki Yoğunluklarının Verim ve Verim Unsurlarına Etkisi. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü, Adana. Öner, T., (2006). Soya Sektör Raporu. İstanbul Ticaret Odası Yayınları. Ekim 2006.
Primomo, V.S., Falk, D.E., Ablett, G.R., Taner, J.W., & Rajcan, I. (2002). Genotype x environment interactions, stability, and agronomic performance of soybean with altered fatty acid profiles. Crop Sciences 42, 37-44.
Ramalho, M.A.P., Ferreira, D.F., & Oliveira, A.C. (2012). Experimentação em genética e melhoramento de plantas. Lavras, Ufla.
Silveira, D.A., Pricinotto, L.F., Nardino, M., Bahry, C.A., Prete, C.E.C., & Cruz. L. (2016). Determination of the adaptability and stability of soybean cultivars in different locations and at different sowing times in Paraná state using the AMMI and Eberhart and Russel methods. Semina 37,3973-3982.
Sudaric, A., Simic, D., & Vrataric M. (2006). Characterization of genotype by environment interactions in soybean breeding programmes of Southeast Europe. Plant Breeding, 125, 191-194.
Tadesse, M., Elmi, A., Mebrahtu, T., & Abdulkadir, E. (1997). Stability analysis of vegetable soybean. Soybean Genetics Newsletter 24, 214-216.
TUİK, (2022). Türkiye’de soya üretimi ve alanları. Erişim Linki: https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=92&locale=tr. Erişim tarihi: 03.10.2022.
Uçum, İ., (2016). ARIMA modeli ile Türkiye soya üretim ve ithalat projeksiyonu. Tarım Ekonomisi Araştırmaları Dergisi, 2(1), 24-31.
Yetgin, S. (2008). Çukurova bölgesinde ana ürün koşullarında bazı soya çeşit ve hatlarının verim ve tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Adana, 20-40.
Yothasiri, A., & Somwang, T., (2000). Stability of soybean genotypes in Central Plain Thailand. Kasetsart J. Nat. Sci. 34, 315-322.
Wigham, D. K., & Minor, H. C. (1978). Agronomic characteristics and enviromental stres. soybean physiology, agronomy and utilization. (Ed. A.G. Norman), Academic Pres. London.
Wheeler, T., & Braun J. V. (2013). Climate change impacts on global food security. Science, 341, 508-513.