Evli Kadınlarda Evlilik Uyumu ve İletişim Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
Evlilik, farklı cinsiyetten iki kişinin aile olmak, hayatı bir arada sürdürmek ve çocuk
yetiştirmek için kurdukları yasal bir akittir. Evlilik uyumu kavramı ise eşlerin evliliklerinden
hissettikleri memnuniyeti ifade eden bir kavramdır. Evlilik uyumunda iletişim becerilerinin en
önemli değişkenlerden biri olduğu düşünülmektedir.
Bu araştırmanı amacı evli kadınlarda iletişim becerileri ile evlilik uyumu arasındaki ilişkiyi
araştırmaktır. Bu amaçla İstanbul ilindeki bir psikolojik danışmanlık merkezinden destek alan
80 kişiye sosyo demografik form, iletişim becerileri ölçeği ve çift uyum ölçeği uygulanmıştır.
Araştırmadaki veriler SPSS 22 programına girilerek değerlendirilmiştir. Yapılan korelasyon
analiz sonucunda evlilikte iletişim becerileri ile evlilik uyumu arasında pozitif yönlü anlamlı
ilişki saptanmıştır yani evlilikte eşlerin iletişim becerileri arttıkça evlilik uyumları da
yükselmektedir. Ayrıca iletişim becerilerinin evlilik uyumunu yordadığı saptanmıştır.
Examination Of The Relationship Between Marriage Harmony And Communication Skills In Married Women
Marriage is a legal contract between two people of different sexes to become a family, to live
together, and to raise children. Marital adjustment refers to the satisfaction that spouses feel
from their marriage. Communication skills are thought to be one of the most important
variables in marital adjustment.
The aim of this research is to investigate the relationship between communication skills and
marital adjustment in married women. For this purpose, socio-demographic form,
communication skills scale and dyadic adjustment scale were applied to 80 people who
received support from a psychological counseling center in Istanbul.
The data in the research were evaluated by entering the SPSS 22 program. As a result of the
correlation analysis, a positive and significant relationship was found between
communication skills in marriage and marital adjustment, in other words, as the
communication skills of the spouses increase in marriage, the marital adjustment also
increases. In addition, it was determined that communication skills predicted marital
adjustment.
___
- [1]. Akgün, R. ve Polat Uluocak, G. (2010). Evlilikte etkili iletişim ve problem çözme: bir
toplum merkezindeki kadınlarla gerçekleştirilen grup çalışması. Aile ve Toplum Eğitim-
Kültür ve Araştırma Dergisi, 11(6), 9-22.
- [2]. Bayraktaroğlu H.T. ve Çakıcı E. T. (2017). Psychometric properties of Revised form
Dyadic Adjustment Scale in a sample from North Cyprus. International Journal of
Educational Science, 19(2,3), 113-119.
- [3]. Buluş, M. ve Bağcı, B. (2016). Evlilik doyumu: Aile yılmazlığı ve etkili iletişim
becerilerinin rolü. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(40).
- [4]. Curun, F. ve Çapkın, M. (2014). Romantik kıskançlığın bağlanma stilleri, benlik
saygısı, kişilik özellikleri ve evlilik doyumu açısından yordanması. Psikoloji
Çalışmaları, 34(1), 1-22.
- [5]. Çakmak T, Ö. (2015). Evlilik uyumunun kişilik özellikleri, ilişkiye dair inançlar ve
çatışma çözüm stilleri bağlamında yordanması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İnönü
Üniversitesi, Malatya.
- [6]. Çelik, M. ve Tümkaya, S. (2012). Öğretim elemanlarının evlilik uyumu ve yaşam
doyumlarının iş değişkenleri ile ilişkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim
Fakültesi Dergisi, 13(1), 223-238.
- [7]. Duran, Ş. ve Hamamcı, Z. (2010). Evlilik öncesi ilişki geliştirme programının romantik
ilişkiler yaşayan üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ve çatışma iletişim tarzları
üzerine etkisinin incelenmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 23(23), 87-100.
- [8]. Erbek, E., Beştepe, E., Akar, H., Eradamlar, N. ve Alpkan, RL. (2005). Evlilik uyumu.
Düşünen Adam Dergisi, 18(1), 39-47.
- [9]. Ersanlı,K. ve Balcı,S. (1998). İletişim becerileri envanterinin geliştirilmesi: geçerlik ve
güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(10), 7-12.
- [10]. Fışıloğlu, H. ve Demir, A. (2000). Applicability of the dyadic adjustment scale for
measurement scale for measurement of marital quality with Turkish couples. European
Journal of Psychological Assesment, 16(3), 214-218.
- [11]. Gottman. J. M. & Porterfield, A. L. (1981). Communicative competence in the
nonverbal behavior of married couples. Journal of Marriage and Family, 43, 817-824.
- [12]. Janicki, D.L. Kamarck, T.W. Gwaltney, C.J. & Shiffman, S., 2006. Application of
ecologial momentary assessment to the study of marital adjustment and social
interactions during daily life. Journal Of Family Psychology, 20(1), 168-172.
- [13]. Kalaycı, Ş. (Ed.) (2006). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara:
Asil Yayın Dağıtım.
- [14]. Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
- [15]. Özalp, Türetgen, İ., Ünsal, P. ve Telman, N. (2012). Yöneticiler için liderlik
özelliklerini ölçen bir ölçek geliştirme. Psikoloji Çalışmaları, 24, 25-44.
- [16]. Özgüven, İ. E. (2000). Evlilik ve Aile Terapisi. Ankara: PDREM Yayınları.
- [17]. Özgüven, İ. E. (2014). Evlilik ve Aile Terapisi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- [18]. Özuğurlu, K. (1985). Evlilik Raporu, İstanbul: Altın Kitaplar.
- [19]. Şen, E. T. ve Oğuz, E. (2017). Psikiyatrik tanı alan bireylerin ve eşlerinin evlilik
uyumları. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 16-24.
- [20]. Tutarel Kışlak, Ş. ve Çabukça, F. (2002). Empati ve demografik değişkenlerin evlilik
uyumu ile ilişkisi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 5(5).
- [21]. Tutarel Kışlak, Ş. ve Çavuşoğlu, P. (2006). Evlilik uyumu, bağlanma biçimleri,
yüklemeler ve benlik saygısı arasındaki ilişkiler. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi,
9(9), 61-68.