___

• Aldy, J. E. (2006), “Per Capita Carbon Dioxide Emissions: Convergence or Divergence?”, Environmental & Resource Economics, 33, 533–555.
• Aldy, J. E. (2007), “Divergence in State-Level per Capita Carbon Dioxide Emissions”, Land Economics, 83 (3), 353–369.
• Aslan, A. (2009), “Kişi Başına Karbondioksit Emisyon Yakınsama Analizi: 1950- 2004”. Ege Akademik Bakış / Ege Academic Review, 9 (4), 1427–1439.
• Avila, D. R. (2008), “Convergence In Carbon Dioxide Emissions Among Industrialised Countries Revisited”, Energy Economic, 30, 2265–2282.
• Barassi, M. R., Matthew A. C. ve Robert. J. R. E. (2008), “Stochastic Divergence or Convergence of Per Capita Carbon Dioxide Emissions: Re-examining the Evidence”, Environ Resource Econ, 40, 121–137.
• Camarero, M. Andres. J. P. ve Cecilio T. (2008), “Is the Environmental Performance of Industrialized Countries Converging? A ‘SURE’ Approach to Testing for Convergence”, Ecological Economic, 66, 653– 661.
• Civelek, B. G. (2006), Avrupa Birliği’nde Çevre Politikaları Çerçevesinde İskenderun Sanayi Bölgesi, Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Yönetimi Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin.
• Criado C. O. J.-M. Grether (2011), “Convergence In Per Capita CO2 Emissions: A Robust Distributional Approach”. Resource and Energy Economics, http://www.sciencedirect.com, (Erişim: 14.04.2011).
• Çepel N. ve C. Ergün (2007b), Küresel Isınma ve Küresel İklim Değişimi, Ankara, Tema Vakfı Yayınları.
• Çokgezen, J. (2007), “Avrupa Birliği Çevre Politikası ve Türkiye”, Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 23 (2), 91–115.
• Değirmendereli, A. (2002), Mali Yükümlülüklerin Çevresel Amaçlar İçin Kullanılması ve Ekolojik Vergi Reformu, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Maliye Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir.
• Doğal Gaz Piyasası Sektör Raporu (2010), http://www.epdk.gov.tr, (Erişim: 05.06.2011).
• Dura, C. (1994), “Çevre Sorunları ve Ekonomi”, ed. Cihan Dura, Çevre Ekonomisi, Kayseri.
• Engin B. (2007), Avrupa Birliği Özelinde Çevre Politikalarının Etkinliği, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.
• Ezcurra, R. (2007), “Is there cross-country convergence in carbon dioxide emissions?”, Energy Policy, 35, 1363–1372.
• Ferhatoğlu, E. (2003), “Avrupa Birliğinde Ortak Çevre Politikası Çerçevesinde Çevre Vergileri”, E-Yaklaşım Dergisi, 3, 1-7.
• Göktaş, Ö. (2005), Teorik ve Uygulamalı Zaman Serileri Analizi, İstanbul: Beşir Kitabevi.
• Güçlü, A. (2007), Sürdürülebilir Kalkınma ve Türkiye’nin Çevre Politikaları. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Güney, E. (2004), Çevre Sorunları, Ankara, Nobel yayıncılık.
• Jobert, T. F. Karanfil ve A. Tykhonenko (2010), “Convergence of Per Capita Carbon Dioxide Emissions In The EU: Legend or Reality?”, Energy Economic, 32, 1364–1373.
• Karacan, A. R. (2007), Çevre Ekonomisi ve Politikası, İzmir, Ege Üniversitesi yayınları.
• Kasman S. ve D. Ayhan (2008), “Avrupa Birliğinin Genişleme Sürecinde Satın Alma Gücü Paritesi Sağlanıyor mu?”, 2. Ulusal İktisat Kongresi DEÜ, 20-22 Şubat, İzmir.
• Kennedy, P. (2006), Ekonometri Klavuzu, Çev. Muzaffer Sarımeşeli, Şenay Açıkgöz, 5. Baskı, Ankara, Gazi Kitabevi.
• Lee, C.C. ve C. Chang (2008), “New Evidence On The Convergence Of Per Capita Carbon Dioxide Emissions From Panel Seemingly Unrelated Regressions Augmented Dickey– Fuller Tests”, Energy, 33, 1468– 1475.
• Lee, J. ve M. C. Strazicich (2003), “Minimum Lagrange Multiplier Unit Root Test with Two Structural Breaks”, The Review of Economics and Statistic, 85 (4), 1082–1089.
• Lanne, M. ve M. Liski (2003), “Trends and Breaks in per-capita Carbon Dioxide http://ideas.repec.org/a/aen/journl/2004v25-04-a03.html, 13.04.2011). Emissions”, 1870-2028, (Erişim:
• List J. A. (1999), “Have Air Pollutant Emissions Converged among U. S. Regions? Evidence from Unit Root Tests”, Southern Economic Journal, 66 (1), 144–155.
• Nguyen-Van, P. (2005), “Distribution Dynamics of CO2 Emissions”, Environmental and Resource Economics, 32, 495–508.
• Ökmen, M. (2004), “Politika ve Çevre”, ed. M. C. Marın, U. Yıldırım, Çevre Sorunlarına Çağdaş Yaklaşımlar, İstanbul, Beta Yayıncılık.
• Panopoulou, E. ve T. Pantelidis (2007), “Club Convergence in Carbon Dioxide Emissions”, The Institute for International Integration Studies Discussion Paper Series iiisdp235, IIIS.E.
• Pearce, D. W. ve R. K. Turner (1990), Economics of Natural Resources And The Environment, Hertfordshire, Harvester Wheatseaf Publishes.
• Perron, P. (1989), “The Great Crash, The Oil Price Shock, And The Unit Root Hypothesis”, Econometrica, 57 (6), 1361-1401.
• Sarıgül, G. (2006), “Çevre: 300’den Fazla AB Yasasının Türk Mevzuatına Aktarılması”, AB Türkiye Görünüm Dergisi, (4).
• Sevüktekin, M. ve M. Nargeleçekenler (2010), Ekonometrik Zaman Serileri Analizi, 3. Baskı, Ankara, Nobel Yayıncılık.
• Stegman A. (2005), “Convergence in Carbon Emissions Per Capita”, Centre For Applied Macroeconomic Analysis, http://cama.anu.edu.au/, (Erişim: 13.04.2011).
• Strazicich, M. C. ve J. A. List (2003), “Are CO2 Emission Levels Converging Among Industrial Countries?”, Environmental and Resource Economics, 24, 263–271.
• Tuna, M. (2000), “Çevresel Sorunların Küreselleşmesi”. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, 1 (2).
• Westerlund, J. ve S. A. Basher. (2008). “Testing for Convergence in Carbon Dioxide Emissions Using a Century of Panel Data”. Environ Resource Econ, 40, 109–120.
• Yavuz, N. Ç. (2009), ''Purchasing Power Parity With Multiple Structural Breaks: Evidence From Turkey'', Economics Bulletin, 29 (2), 1201- 1210.
• Yılancı, V. (2009), “Yapısal Kırılmalar Altında Türkiye İçin İşsizlik Histerisinin Sınanması”. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 10 (2), 324-335.