ZANAATKÂRLIKTAN YAPAY ZEKÂYA İŞGÜCÜNÜN DEĞİŞEN NİTELİĞİ

Dördüncü Sanayi Devrimi ile gelişen yeni teknolojiler, toplumların ekonomik ve sosyal dönüşümünü beraberinde getirmektedir. Bu süreçte üretim sistemlerinde insan emeği yerini yapay zekâ ve robotik teknolojilere bırakmaktadır. Kas gücü ile yapılan işlerin yerini makinelerin alması, işgücünün bedeniyle çalışmasını zihin çalışmasına doğru değiştirmektedir. Dolayısıyla işgücünün geçmişten bugüne değişen niteliği yeni bir yapılanmayı zorunlu kılmaktadır. Tarihsel bağlamda yüksek beceri ve yetkinlik gerektiren zanaatkârlık ile başlayan işgücü faaliyetleri, sanayi devrimleri ile birlikte makineleşmeye geçilmesiyle niteliksiz hale gelmiştir. Ancak endüstriyel süreçte gelişen teknolojiler insan emeği ile karşılıklı bir fayda içerisindeyken, yeni teknolojiler emeği üretim süreçlerinden neredeyse dışlanmaktadır. Yeni teknolojiler iş kayıplarına yol açan olumsuz etkilerinin yanı sıra yüksek beceri talebi gerektiren yeni işler ve meslekleri ortaya çıkarmaktadır. Buna bağlı olarak işgücünün niteliklerinin geliştirilmesi ve yeni yetkinliklerin kazandırılması önem kazanmaktadır. İş yapış biçimlerinde meydana gelen değişiklik, eğitim sisteminin erken yaşta başlayan ve yaşam boyu öğrenme şeklinde devam eden biçimde yeniden yapılanmasını zorunlu hale getirmektedir. Bu makalede, işgücünün geçmişten bugüne değişen niteliğine değinilmektedir. Zanaatkârlığın sıradan olmayan iş becerileri ve emeğin manüfaktür üretim sistemlerinde araç haline gelmesi ve yapay zekâ ile yarışan günümüz işgücünün nitelikleri arasındaki ilişki değerlendirilmiş, yeni yapılanmada ihtiyaç duyulan becerileri ve yetkinliklerin neler olduğu tanımlanmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Dördüncü Sanayi Devrimi, Zanaatkârlık, Yapay Zekâ, İşgücü, Beceriler

The Changing Nature Of The Workforce From Craftsmanship To Artificial Intelligence

New technologies developed with the Fourth Industrial Revolution bring about the economic and social transformation of societies. In production systems, human labor leave sits place to artificial intelligence and robotic technologies. The fact that the work done with muscle power is replaced by machines is changing the work of the workforce with the body to work with the mind. Therefore, the changing nature of the workforce from past to present necessitates a new structing. The workforce activities, which started with craftmanship, which required high skill and competence in the historical context, have been unqualified with the industrial revolutions and the transition to mechanization. However, while the Technologies developed in the industrial process are mutually beneficial with human labor, new technologies are almost excluded human labor from the production processes. In addition to the negative effects of new Technologies that lead to job losses, new jobs and occupations that require high skill demands are created. Accordingly, it is important to develop the qualifications of the workforce and gain new competencies. The early age and continues in the form of lifelong learning. In this article, Industry 4.0 technologies and the changing nature of the workforce from past to present are mentioned. The relationship between the non-ordinary business skills of craftmanship and the fact that labor has become a tool in manufacturing production systems and the qualifications of today’s workforce competing with artificial intelligence have been evaluated and the skills and competencies needed in the new structuring have been tried to be defined.

Keywords:

Fourth Industrial Revolution, Craftmanship, Artificial Intelligence, Labor, Skills,

PDF

___

Acemoğlu, D. ve Restrepo, P. (2019). The Wrong Kind of AI? Artificial Intelligence and The Future of Labor Demand. NBER Working Paper Series, 25682.
Akgül, H. ve Ayer, Z. (2020). Dördüncü Sanayi Devrimi (Sanayi 4.0) ile Birlikte Mesleklerde Olası Değişim ve Dönüşüm. Journal of History School, 45, 1326-1344.
Autor, D. H. ve Dorn, D. (2009). Inequality and Specialization: The Growth of Low-Skill Service Jobs in the United States. NBER Working Paper Series, 15150.
Berger, T. ve Frey, C. B. (2016). Structural Transformation in the OECD: Digitalisation, Deindustrialisation and the Future of Work. OECD Social, Employment and Migration Working Papers No: 193.
Dalenogare, L. vd. (2018). The Expected Contribution of Industry 4.0Technologies for Industrial Performance. International Journal of Production Economics.
Deloitte (2014). Industry4.0, Challenges and Solutions for the Digital Transformation and Use of Exponential Technologies.
Deloitte (2017). Forces of change: The Future of Work.
Doğan, E. T. (2012). Zanaatkârlığın Günümüzde Yeniden Yorumlanması: Yeni Zanaatkârlık mı?.Çalışma İlişkileri Dergisi, Ocak 2012, 3(1), 67-85).
Faroqhi, S. ve Deguilhem, R. (2017). Ortadoğu’da Zanaat ve Zanaatkârlar, Müslüman Akdeniz’de Bireyin Biçimlenmesi. (çev. Hatice Aslı Tamaç), (1. Baskı), İstanbul: Melisa Matbaacılık.
Ford, M. (2015). Robotların Yükselişi, Yapay Zekâ ve İşsiz Bir Gelecek Tehlikesi. (çev. Cem Duran, (9. Baskı), İstanbul: Kronik Kitap.
Freeman, C. ve Louçã, F. (2013). Zaman Akıp Giderken: Sanayi Devrimlerinden Bilgi Devrimine. (çev. Osman S. Binatlı), İstanbul: İthaki Yayınları.
Frey, C. B. ve Osborne, M. A. (2017). The Future of Employment: How Susceptible are Jobs to Computerisation? Technological forecasting and social change, 114,254-280.
Giddens, A. (2008). Sosyoloji. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
Güler, İ. (2000). XVIII. Yüzyılda Osmanlı Esnaf ve Zanaatkârları ve Sorunları Üzerine Gözlemler. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, 1(2), 121-158. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/217460 [17.12.2021].
Huberman, L. (2021). Feodal Toplumdan Yirminci Yüzyıla. (çev. Murat Belge), (20. Baskı), İstanbul: İletişim Yayınları.
ILO, (2018). The economics of artificial intelligence: Implications for the future of work. ILO Future of Work Research Paper Series, 5.
Kagermann, H., Wahlster, W. ve Helbig, J. (2013). Recommendations for implementing the strategic initiative INDUSTRIE 4.0. acatech-National Academy of Science and Engineering.
Kergroach, S. (2017). Industry4.0: New Challenges and Opportunities for the Labour Market. Foresight and STT Governance, 11(4), 6-8.
Koca, D. (2020). Sanayi Devrimlerinin Tarihsel Arka Planı ve İşgücü Becerileri Üzerindeki Yansımaları. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(31), 4531-4558.
Machin, S. (2001). The Changing Nature of Labour Demand in the New Economy and Skill-Biased Technology Change. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 63(1), 753-776.
Marr, B. (2021). Yapay Zekâ Devrimi, Dijital Dönüşüm İşinizi Nasıl Etkileyecek. (çev. Ümit Şensoy), İstanbul: Optimist Yayın.
Marx, K. (2019). Kapital. Cilt: 1, (Çevirenler: Mehmet Selik ve Nail Satlıgan), (12. Baskı), İstanbul: Yordam Kitap.
Osmanlı, U. (2017). Zanaatkârlığın Tarihsel Dönüşümü ve Richard Sennett’in Zanaatkârlık Kavramı. Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 6(3), 803-817.
Özdoğan, O. (2017). Endüstri 4.0 Dördüncü Sanayi Devrimi ve Endüstriyel Dönüşümün Anahtarları. İstanbul: Pusula Yayıncılık ve İletişim.
Özsoylu, A. F. (2017). Endüstri 4.0. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 21(1), 41-64.
Rifkin, J. (1995). The End of Work, The Decline of the Global Labor Force and the Dawn of the Post-Market Era, New York: G.P. Putnam’s Sons.
Schwab, K. (2016). Dördüncü Sanayi Devrimi. (çev. Zülfü Dicleli), İstanbul: Optimum Yayıncılık.
Schwab, K. (2018). Dördüncü Sanayi Devrimini Yeniden Şekillendirmek. (çev. Nadir Özata), İstanbul: Optimum Yayıncılık.
Sennett, R. (2013). Zanaatkâr. (çev. Melih Pekdemir), (2. Baskı), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Sennett, R. (2020). Karakter Aşınması. (çev. Barış Yıldırım), (16. Baskı), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Sennett, R. (2021). Yeni Kapitalizmin Kültürü. (çev. Aylin Onocak), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
TDK, Türk Dil Kurumu, Türkçe Sözlük. https://sozluk.gov.tr/ [Erişim tarihi:16.12.2021].
T.C. Cumhurbaşkanlığı Dijital Dönüşüm Ofisi-CBDDO, (2021). Ulusal Yapay Zekâ Stratejisi, 2021-2025, https://www.cbddo.gov.tr/UYZS [Erişim tarihi:14.01.2021].
Voogt, J. ve Roblin, N. P. (2010). 21st Century Skills, Discussion Paper. University of Twente, 10.
Qin, J., Liu, Y. ve Grosvenor, R. (2016). A Categorical Framework of Manufacturing for Industry 4.0 and Beyond. Science Direct, Elsevier, 52, 173-178.
Quataert, D. ve Zürcher, E. J. (1998). Osmanlı’dan Cumhuriyet Türkiye’sine İşçiler, 1839-1950. (çev. Cahide Ekiz), (1. Baskı), İstanbul: İletişim Yayınları.
WEF, (2020). The Future of Jobs Report. Word Economic Forum, 2020.
WB, (2019). The Changing Nature of Work. World Bank, Work Development Report.