Türkiye’de Matematik Öğretiminde Öğretmenlerin Eğitim Ortamlarında Bilgisayar ve Matematik Programlarından Yararlanma Ölçütleri

Genel anlamda “Bilgisayar Destekli Öğretim” BDÖ daha özelde matematik dersinde BDÖ, özellik ve potansiyelleriyle araştırılmaya değer olarak değerlendirilebilirler. Bu bakımdan matematik dersinde BDÖ’ye yönelik Türkiye’deki durumun belirlenmesi önemli bir başlangıç noktası olarak düşünülebilir. Bu çalışma kapsamında önemli sayılan bu başlangıç noktasına bir katkı yapılmaya çalışılarak, Türkiye’deki örgün öğretim kurumlarındaki matematik öğretmenlerinin bilgisayar teknolojilerinden yararlanma düzeyleri ve yararlanma şekilleri belirlenmeye çalışılmıştır. Bu araştırmada kullanılan veri toplama aracı tüm Türkiye’yi temsil edecek şekilde 24 ilde görev yapan matematik öğretmenlerine uygulanmıştır. Yapılan analizler sonrasında, öğretmenlerin bilgisayarla tanışık oldukları sonucu gözlemlenmiş, ancak kendi alanları ile ilgili programları eğitim-öğretim ortamlarında yeterli derecede kullanmadıkları tespit edilmiştir.

Mathematics Teachers’ Usage Levels of the Computer and Mathematics Programs at the Educational Contexts in Turkey

In general manner “Computer Assisted Instruction” CAI and in a more specific sense CAI in math courses can be considered as worthy to be researched with its features and potentials. In this regard, determination of the situation in Turkey in terms of CAI in math classes can be considered as an important beginning. In this study, trying to contribute to this important beginning, we aimed to determine the utilization levels and ways of math teachers working in formal education schools in Turkey. The sample of the survey was chosen to represent the whole Turkey and the questionnare used in this survey was applied to the mathematics teachers who have been actually teaching in 24 cities in Turkey. It was seen that because of some reasons the mathematics teachers do not use the computer and mathematics programs efficiently

___

Aksu, M. (1985). Matematik öğretiminde bilgisayar kullanımı. Eğitim ve Bilim, 9(54).

Alkan, C. (1984). Eğitim Teknolojisi (Kavram, Kapsam, Süreç, Ortam, İşgören, Uygulama). Ankara: Yargıçoğlu Matbaası.

Arslan, B. (2003). Bilgisayar destekli egitime tabi tutulan ortaögretim ögrencileriyle bu süreçte egitici olarak rol alan ögretmenlerin BDE'e iliskin görüsleri. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(4).

Aydoğmuş, B. (2010). Matematik öğretmenlerinin öğretim yazılımlarından yararlanma konusundaki görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Baki, A. (1996). Matematik Eğitiminde Değişim. Çukurova Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 41-47.

Baki, A. (2000). Bilgisayar donanımlı ortamda matematik öğrenme. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(19).

Baldin, Y. (2002). Some considerations about the preparation of teachers to use dynamic geometry software as didactical tool in spatial geometry. Paper presented at the 2nd International Conference on the teaching of Mathematics at the Undergraduate Level.

Bayraktar, E. (1988). Bilgisayar destekli matematik öğretimi. Doktora Tezi. Ankara: Ü. Sosyal Bilimler Enst.

Blattner, B., Hall, K. & Reinhard, R. (1997). Facilities and class size reduction. Sacramento: School Services of California.

Çimer, S. O., Çakır, İ. ve Çimer, A. (2010). Teachers’ views on the effectiveness of in‐ service courses on the new curriculum in Turkey. European Journal of Teacher Education, 33(1), 31-41.

Ersoy, Y. (2005). Matematik Egitimini Yenileme Yönünde Ileri Hareketler-I: Teknoloji Destekli Matematik Ögretimi. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(2).

Hızal, A. (1989). Türkiyede Eğitim Teknolojisi, Eğitim Bilimlerinde Çağdaş Gelişmeler. Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi, Eskişehir.

Köksal, A. (1988). Eğitimde bilgisayar ve bilgisayar destekli öğretim alanında avrupa deneyimi İstanbul: V. Türkiye Bilgisayar Kongresi, 6-8.

Mevarech, Z. R. (1985). Computer-assisted instructional methods: A factorial study within mathematics disadvantaged classrooms. The Journal of Experimental Education, 54(1), 22-27.

Odabaşi, F. (1998). Bilgisayar destekli eğitim. Editör: Yaşar Hoşcan, Açıköğretim Fakültesi İlköğretim Öğretmenliği Lisans Tamamlama Programı, Eskişehir.

Ozcelik, D. A. (1973). Student involvement in the learning process. Hacettepe Bulletin of Social Sciences & Humanities.

Powell-Rahlfs, K. (1984). Computer assisted and traditional instruction of multiplication facts with learning disabled elementary students: University Microfilms.

Şafak, E. (1999). Bilgisayar Destekli Eğitim Veren İlköğretim Okullarının Birinci Kademe Okur Yazarlığı Kurs Programının Üçüncü Sınıflarda Uygulanabilirlik Derecesine İlişkin Bir Deneme (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Tandoğan, M. ve Akkoyunlu, B. (1998). Çağdaş eğitimde yeni teknolojiler. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları(1021).

Tekin, S. (2004). Kimya öğretmenleri için kavramsal anlama ve kavram öğretimi amaçlı bir hizmet içi eğitim kurs programı geliştirilmesi ve etkililiğinin araştırılması. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.

Tutkun, Ö. F., Öztürk, B. ve Demirtaş, Z. (2011). Matematİk Öğretİmİnde Bİlgİsayar Yazilimlari Ve Etkİlİlİğİ. Enstitüsü, Sosyal Bilimler.

Uşun, S. (2000). Dünyada ve Türkiye’de bilgisayar destekli öğretim. Ankara: PegemA Yayıncılık.

Yenilmez, K. ve Sarıer, Y. (2007). Öğretmen adaylarının bilgisayar destekli matematik öğretimine ilişkin düşünceleri. Paper presented at the Proceedings of the 7th International Educational Technology Conference.

Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 2147-1037
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi