JOHN DEWEY’İN GÖRÜŞLERİNİN ONTOLOJİK VE EPİSTEMOLOJİK TEMELDE İRDELENMESİ

Bu çalışmada; pragmatizmin kurucularından olan John Dewey?in, idealizmi ve realizmi ontolojik ve epistemolojik açıdan eleştirerek pragmatizmin temel sayıltılarını oluşturması ve bu durumun eğitimde yarattığı yansımalar değerlendirilmiştir. Eğitimi önemli ölçüde etkileyen geleneksel felsefi akımların sonrasında ortaya çıkan natüralizme daha yakın bir ekol olan pragmatizm, pek çok açıdan kalıp yargıları değiştirmiş ve çok sayıda eğitimci için yeni ufuklar yaratmıştır. Eski Yunan kökenli felsefe geleneğinin yarattığı pek çok kavrama karşı çıkan Dewey çağdaş eğitime farklı bir bakış açısı getirmiştir. Bu incelemede çağdaş pragmatik eğitime ilişkin odak noktamızı Dewey?in deneyci ve faydacı bakış açısı oluşturacaktır.

An Evaluation of Epistemological and Ontological Views of John Dewey on Contemporary Education

In this study; building the fundamental assumptions of pragmatism thanks to criticism made by Dewey the founder of pragmatism, on idealism and realism in terms of epistemological and ontological but also the reflections in education were evaluated. Pragmatism as an ecole closer to the naturalism which emerged after traditional philosophical movements significantly affecting education has both changed stereotype judgments in many respects and created new horizons for many educators. Dewey, who has brought a different perspective to contemporary education, opposed the many concepts created by the philosophical tradition based on Ancient Greek origin. The study focuses on Dewey‟s empiricist and pragmatic viewpoint related to contemporary pragmatic education

Keywords:

John Dewey Educational Philosophy, Pragmatism,

PDF

___

Aytaç, K.(1981).Çağdaş Eğitim Akımları. Ankara: A.Ü.DTCF Yayınları.
Bakır, K.(2006).Pragmatizm ve Eğitime Yansımaları. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi,14,49.Bakır, K.(2011).Demokratik Eğitim/John Dewey'in Eğitim Felsefesi Üzerine. Ankara: Pegem Akademi.
Büyükdüvenci, S.(1987).Pragmatizm ve Eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,20(1),323-339.
Çetin, H.(1994).Eğitimde İdealist Beklentiler, Pragmatist Yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,27(2),659-678.
Dewey, J. (1995).Eğitimde Ahlaki İlkeler.(Çev: F.Oğuzkan).Ankara: Şafak Matbaacılık.
Dewey,J. (1996)Demokrasi ve Eğitim.(Çev:M.S. Otaran).İstanbul: Başarı Yayınları.
Dewey,J.(2007).Deneyim ve Eğitim.(Çev: S.Akıllı).Ankara: ODTÜ Geliştirme Vakfı.
Eker, S. (2007) "John Dewey"in Pragmatik Politika Düşüncesi ve Politikada Pratik Meşruiyet Sorunu". Yayınlanmamış doktora tezi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Ergün, M. (1999). Eğitim Felsefesi. Ankara: Ocak Yayınları.
Furtun, A.(1995). Pragmatizmin Süreklilik Tezi Üzerine Bir Not. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi.44 (1),705-707.
Gutek, G. L. (2001). Eğitime Felsefi ve İdeolojik Yaklaşımlar. (Çev: N. Kale).Ankara: Ütopya Yayınları.
İlboğa, M(2014)Platon Epistemolojisinde Episteme-Doxa Ayrımı.Turkish Studies - InternationalPeriodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,9(11),283-294.
James, W. (2003). Faydacılık, (Çev: T. Göbekçin). Ankara: Yeryüzü Yayınevi,
James,W. (2015). Pragmatizm Kimi Eski Düşünme Biçimleri İçin Yeni Bir İsim.(Çev: T. Karakaş).İstanbul: İletişim Yayınları.
Mayer, F. (1974).Yirminci Asırda Felsefe. (Çev: V. Mutal). İstanbul: Hareket Yayınları.
Ratner, J. (2010).Günümüzde Eğitim John Dewey.(Çev: B. Ata,T. Öztürk).Ankara: Pegem Akademi.
Shook, J. R.(2002).Dewey"in Pedagojik İnançlarının Felsefi Bağlamı. (Çev: C.Türer).Din BilimleriAkademik Araştırma Dergisi,2,113-131.
Sönmez, V. (2005). Eğitim Felsefesi. Ankara: Anı Yayınevi.
Taslaman,C.(2007). Evrim Teorisi,Felsefe ve Tanrı.İstanbul:İstabnul Yayınevi
Yıldırım, A.,ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.