Fen öğretmen adaylarının oyunlara ilişkin görüşleri ve hazırladıkları oyunların değerlendirilmesi

Araştırmanın problemini Fen Bilgisi öğretmen adaylarının fen oyunlarına ilişkingörüşleri ve fen oyunlarını hazırlayabilme yeterlikleri nasıldır? sorusu oluşturmaktadır.Araştırma, İstanbulda bulunan bir üniversitenin Fen Bilgisi Öğretmenliği A.B.D.ndaokuyan üçüncü sınıf öğretmen aday larıyla yapılmıştır. Araştırmada ö ğretmen adaylarınınfen oyunlarına ilişkin görüşleri açık uçlu sorulardan ve dereceli puanlama anahtarındanelde edilen veriler yardımıyla belirlenmiştir. Fen oyunlarını hazırlayabilme konusundakendilerini ne kadar yeterli hissettikleri, açık uçlu sorulardan ve dereceli puanlamaanahtarından elde edilen veriler yardımıyla belirlenmiştir. Fen oyunlarını hazırlamakonusundaki yeterlikleri ise dereceli puanlama anahtarından elde edilen ve rilerledeğerlendirilmiştir. Araştırma verileri nitel ve nicel analiz yöntemleriyledeğerlendirilmiştir. Araştırmada öğretmen adaylarının fen öğretiminde oyunlarınkullanılmasına ilişkin olumlu görüşlerinin olduğu; ayrıca hazırlamış oldukları oyunlarınnitelikli ve eğitici olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte, fen bilgisi öğretmenadaylarının oyunları hazırlarken zorlandıkları görülürken, hazırlamış oldukları oyunlarında stratejik olmadığı saptanmıştır.

Science teacher candidates views about games and evaluating prepared games by them

The question; what are the science teacher candidates oppinions regarding sciencegames and their sufficiencies to prepare science games motivated the present study. Thestudy was performed with third -grade teacher candidates who were enrolled in theScience Teaching Department of a university in Istanbul. Teacher candidates' views ongames, was determined by using data obtained from open -ended questions and rubric.Data of teacher candidates feeling about how sufficient they are on preparing sciencegames obtained from the open -ended questions and rubric. In order to determine teachercandidates sufficiency on preparing science games data were analyzed by researchersusing rubric. The research findings were analyzed by using qualitative and quantitativeanalysis methods. It was seen that the teacher candidates have positive feelings abou t theuse of the games in science teaching. The science teacher candidates think the gamedesign process is difficult and they have some miles to drive to be more competent indesigning games.

PDF

___

Adıgüzel, Ö. (2010). Eğitimde Yaratıcı Drama. Ankara: Naturel Yayıncılık.
Altunay, D. (2004). Oyunla desteklenmiş matematik öğretiminin öğrenci erişisine ve kalıcılığa etkisi. Y ayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Anılan, H., Girmen, P., Öztürk, A. & Koçkar, M.T. (2003). Geleneksel çocuk oyunlarının eğitimsel değeri. OMEP 2003 Dünya Konseyi Toplantısı ve Konferansı. 2, 2 -10.
Azar, A. (2001). Üniversite öğrencilerinin elektrik konusundaki kavram yanılgılarının analizi. Yeni Bin Yılın Başında Türkiyede Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu,345 -350.
Bakar, A., Tüzün, H. & Çağıltay, K. (2008). Öğrencilerin eğitsel bilgisayar oyunu kullanımına ilişkin görüşleri: sosyal bilgiler dersi örneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 27 -37.
Bayırtepe, E. ve Tüzün, H. (2007). Oyun -tabanlı öğrenme ortamlarının öğrenc ilerin bilgisayar dersindeki başarıları ve öz-yeterlik algıları üzerine etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33 , 41 -54.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (4. Baskı). Ankara:Pegem Akademi Yayıncılık.
Charsky, D. and Ressler, W. (2011). Games are made for fun: Lessons on the effects of concept maps in the classroom use of computer games. Computers & Education, 56, 604 615.
Çavuş, R., Kulak, B., Berk, H. & Öztuna Kaplan, A. (2011). Fen ve teknoloji öğretiminde oyun etkinlikleri ve günlük hayattaki oyunların derse uyarlanması. İGEDER Fen ve Teknoloji Öğretmenle ri Zirvesinde sunulmuş bildiri, İstanbul, Türkiye.
Demirel, Ö. (2003). Planlamadan değerlendirm eye öğretme sanatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Egemen, A., Yılmaz, Ö. & Akil, İ. (2004). Oyun, oyuncak ve çocuk. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 5 (2), 39 42.
Eow, Y. L., Wan Zah, B.W.A., Rosnaini, B.M. & Roselan , B. B. (2009). Form one students engagement with computer games and its effect on their academic achievement in a Malaysian secondary school. Computers & Education, 53, 1082 1091.
Ercan, İ. ve Kan, İ. Ölçeklerde güvenirlik ve geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30 (3), 211 -216.
Güven, Y. (2002). Okulön cesi Matematik Etkinlikler ile İlgili Kavramların Kazandırılmasında Kullanılan Yöntem ve Teknikler. Özdaş, A. (Edt.), Okul Öncesinde Fen ve Matematik Öğretimi (277-28 8 ). Eskişehir: Açık Öğretim Fakültesi Dizgi Ekibi.
Hays, T.R. (2005). The effectiveness of instructional games: A literature review and discussion. (Technical report 2005 -004 ). 20.04.2011 tarihinde http://handle.dtic.mil/100.2/ADA441935 adresinden indirilmiştir.
Kavak, N. ve Köseoğlu, F. (2007). Yapılandırıcı öğrenme yaklaşımına dayalı rol oynama öğretim yönteminin avantaj ve dezavantajları. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(2), 309 -325.
Kebritchi, M. and Hirumi, A. (2008). Examining the pedagogical foundations of modern educational computer games to inform research and practice. Computers & Education , 51 (4), 1729 -1743.
Kırıkkaya, E. B., İşeri, Ş. & Vurkaya, G. (2010). A board game about space and solar sy stem for primary school students. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 9 (2), 1 -13 . 30.05.2012 tarihinde http://www.tojet.net/articles/v9i2/921.pdf adresinden alınmıştır.
Klara, P. (2011). Creating games from mathematical problems. PRIMUS: Problems, Resources, and Issues in Mathematics Undergraduate Studies , 21 (1), 73 -90.
Lim, C. P., Nonis, D. & Hedberg, J. (2006). Gaming in a 3D multiuser virtual environment: Engaging students in s cience lessons. British Journal of Educational Technology, 37(2), 211 -231.
Önen, F. (2005). İlköğretimde basınç konusunda öğrencilerin sahip olduğu kavram yanılgılarının yapılandırmacı yaklaşım ile giderilmesi. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Özmen, H. (2004). Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli yapılandırmacı (constructivist) öğrenme. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3 (1), Article 14 , 100 -111 .
Rieber, L. P., Smith, L. & Noah, D. (1998). The value of serious play. Educational Technology, 38 (6), 29 -37.
Saban, A. (2000). Öğrenme- öğretme süreci. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Şahin, F. (1998). Okul Öncesinde Fen Bilgisi Öğretimi ve Aktivite Örnekleri. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Şahin, F. (2001). İlköğretim fen öğretiminde oyunların yeri ve önemi. Yeni Bin Yılın Başında Türkiyede Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu, 22 -27.
Squire, K. and Patterson, N. (2010). Games and simulations in informal sc ience education (WCER Working Paper No. 2010 -14). Retrieved from University of Wisconsin Madison, Wisconsin Center for Education Research website: 06.12.2011 tarihinde http://www.wcer.wisc.edu/publications/workingPapers/papers.php adresinden indirilmiştir.
Şaşmaz Ören, F. ve Erduran Avcı, D. (2004). Eğitimsel oyunla ö ğretimin fen bilgisi dersi güneş sistemi ve gezegenler konusunda akademik başarı üzerine etkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 , 67 -76.
Tuzcuoğlu, N., Güven, G. & Efe, K. (2006). 4 -6 yaş grubu çocuklarında oyuncak tercihlerini etkileyen faktörlerin incelenmesi. 1. Uluslar Arası Okul Öncesi Eğitim Kongresi, 1 , 455 -474.
Tüzün, H. (2007). Blending video games with learning: Issues and challenges with classroom implementations in the Turkish context. British Journal of Educational Technology, 38 (3), 465 -477.
Tüzün, H., Yılmaz-S oylu, M., Karakuş, T., İnal, Y. & Kızılkaya, G. (2009). The effects of computer games on primary school students achievement and motivation in geography learning. Computers & Education , 52 (1), 68 -77.
Uğurel, I. (2003). Ortaöğretimde oyunlar ve etkinlikler ile matematik öğretimine ilişkin öğretmen adayları ve öğretmenlerin görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Vos, N., Meijden, H. & Denessen, E. (2011). Effects of constructing versus playing an educational game on student motivation and deep learning strategy use. Computers & Education , 56, 127 137.
Yaşar, Ş. (2002). Okul Öncesi Eğitiminde Fen ve Doğa Etkinliklerinin Yeri ve Önemi. Ö zdaş, A. (Edt.), Okul Öncesinde Fen ve Matematik Öğretimi (1 -12). Eskişehir: Açık Öğretim Fakültesi Dizgi Ekibi.
Yurt, E. (2007). Eğitsel oyun tekniği ile fen öğretimi ve yeni ilköğretim müfredatındaki yeri ve önemi (Muğla ili merkez ilçe örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü , Muğla.