İnsanlık tarihine bakıldığında geleceğe ait olayları tahmin etme merakı onları birtakım yollara itmiştir. Bilgi edinme yollarından geleceğe ait kesin bir bilgi mümkün değildir. Gaib bilgisi ancak Allah’a aittir. Ancak yine de geleceğe dair birtakım işaretlerle; fal, istidrac, seğirme ve tecrübevi yollara başvurulmuştur. Özellikle İslam dinin bu tür yaklaşımları reddetmesine rağmen seğirme olayını bir işaret kabul ederek geleceğe ait tahminlerde bulunmak kültürümüzde bir alan oluşturmuştur. Türk tarihine bakıldığında Göktürk harfleriyle yazılmış bir Irk Bitig adlı fal kitabına rastlanmaktadır. Seğirnâ-meler Zülkarneyn ve Danyal’a nisbet edilmektedir. Bu konuda ilk edebi çalışmalar 1960 yıllarına dayanmaktadır. İnsan vücudu ve azalarının hareketleri, seğirmesi kişinin geleceğiyle ilgi kurulmuş, bu seğirmeler o kişinin sağlık başta olmak üzere gelecekteki durumlarıyla ilgili bazı tahminlerin yapılmasına sebep olmuştur. İnsan vücudunun ve uzuvlarının şekli özellikleri “kıyafetnâme” adıyla bilinen bir ilmin konusu olurken; kaş, göz ve diğer organların bir bölümünün seğirmesi “seğir-nâme”lerin konusunu oluşturmuştur. Gün içerisinde damarlarımızın alışılagelmişin dışında hızlı bir şekilde attığını hissederiz. Bu durum kalbin o noktaya kanı pompalamasından kaynaklanır. Bedensel olarak normal sayılabilecek bu hareketler ruhsal olarak ileriye yönelik kişinin dünyasında bazı olayların işareti olarak kabul edilir. Yazmalarla ilgili araştırmamızda 34 seğir-nâme kaydına rastlanmıştır. Bu çalışmamızda, Latif adlı şairin yazma bir nüshasını tanıtılacaktır. Nesir halinde 30 satır ve iki sahifeden oluşan eserin kaydı şöyledir:  Segîr-nâme  06 Mil Yz A 202/2  197x131 mm.   20b-21a