Türk Sanat Müziğinde Hazırlık Sınıfı Ses Eğitimi Dersi İçin Bir Repertuar Önerisi

Öz Eğitim bilimleri alanında yapılan araştırma ve program geliştirme çalışmaları sanat eğitimini de etkilemiş ve müzik eğitimi alanında birçok dalın eğitim bilimleri kapsamında incelenmesine ve eğitiminin verilmesi konusunda daha özenli çalışmaların yapılmasına yol açmıştır. Uygulanmakta olan programların geliştirilmesi, düzenlenmesi ve günün koşullarına uygun veya güncel bir yapı kazandırılması ile yeniliklerin bu programlara yansıtılması da yine önemli bir aşamayı oluşturmaktadır. Bu araştırma, Afyon Kocatepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Türk Sanat Müziği Ses Eğitimi Ana Sanat Dalında öğrenim gören hazırlık sınıfındaki öğrencilerine verilen ses eğitimi dersine yönelik, ses eğitimi programı hedefleri doğrultusunda, seçilen repertuar üzerinde geliştirilen yeni ses alıştırmaları önermektedir. Yüzyıllardan beri sürmekte olan meşk geleneği günümüz koşullarında gelişen teknolojinin de katkılarıyla nota ve benzeri eğitim araçlarından yararlanılması sonucunda biçim değiştirmiştir. Bunun sonucunda ise eğitim bilimlerinin sanat müziği eğitimine sağlayacağı katkılar da dikkate değer bir hal almıştır.Araştırma, Türk Sanat Müziğinin gelecek kuşaklara aktarılması için kullanılan yöntemleri irdelemesi, bir program dâhilinde repertuarın eğitim materyali olarak kullanılabilirliğinin sağlanmasına hizmet etme amacı taşımaktadır. Alanda yapılacak çalışmalara katkı sağlaması açısından da önemli olduğu düşünülmektedir.

PDF

___

Ak, A. Ş. (2002), Türk Mûsikîsi Tarihi, Ankara: Akçağ Yayınları.
Behar, C. (2003), Aşk Olmayınca Meşk Olmaz- Geleneksel Osmanlı/Türk Müziğinde Öğretim ve İntikal, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Beşiroğlu, Ş. Ş. (2009), Türk Müziğinin Dünü Bugünü ve Yarını, 38. ICANAS Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi (10-15 Eylül 2007). Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu. 933- 949.
Birol, K. B. (1997), Bireysel Söyleme (Şan) Derslerinde Halk Türküleri ve Dağarcık Sorunu, İstanbul: Orkestra Aylık Müzik Dergisi (283).
Cevanşir, B. ve Gürel, G. (1982). Foniatri (Sesin Oluşumu, Bozuklukları ve Korunmasında Temel İlkeler), İstanbul: İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi.
Çevik, S. (1997), Koro Eğitimi ve Yönetim Teknikleri, Ankara: Doruk Yayıncılık.
Davran, Y. (1997), Şarkı Söyleme Sanatının Öyküsü, Ankara: Evrensel Müzikevi.
Evren, G. F. (2006), Ses Eğitimi Yöntemlerinin Ses Hastalıkları Tedavisinde Kullanımı, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya.
Göğüş, İ. M. (2000), İnsan Sesinin Bakımı Korunması ve Eğitimi, Bursa.
Karasar, N. (2009), Bilimsel Araştırma Yöntemi, 20. Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Koçak, O. (1998), Ses Eğitimi ve Şarkı Sanatı, İstanbul: Esin Yayınları.
Ömür, M. (2001), Sesin Peşinde, İstanbul: Pan Yayıncılık.
Özcan, Ö. (2010), Geleneksel Türk Sanat Müziğinde Uygulanan Ses Eğitimi Yöntemlerinin İncelenmesi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar.
Özsan, E. (2010), Metodik Şan Eğitimi, İstanbul: Moss Kitapsal Basım Yayın Evi.
Sabar, G. (2008), Sesimiz-Eğitimi ve Korunması, İstanbul: Pan Yayıncılık.
Say, A. (2005), Müzik Ansiklopedisi 3. Cilt, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Şenocak, F. (1993), Kulak Burun Boğazda Semptom ve Sendromlar, 2. Basım, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Basımevi.
Tanrıkorur, C. (2003), Müzik, Kültür ve Dil, İstanbul: Dergah Yayınları.
Türkmen, E. F. (2007),Ulusaldan Evrensele Ses Eğitiminde Kütahya Türküleri, Kütahya: Ekpres Matbaası.
Töreyin, A. M. (1998), Türkiye Türkçesi Dil Bilgisi Yapısının Şan Eğitimi Amaç, İlke ve Teknikleri Açısından İncelenmesi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,Doktora Tezi, Ankara.
Töreyin, A. M. (2008), Ses Eğitimi, Temel Kavramlar-İlkeler- Yöntemler, Ankara: Sözkesen Matbaacılık.
Tümer, H. (1964), Hz. Mevlana ve Ney, Türk Yurdu Mevlana Özel Sayısı 3. Cilt.
Uzdilek, S. M. (1977), İlim ve Mûsikî- Türk Mûsikîsi Üzerinde İncelemeler, İstanbul: Kültür Bakanlığı Yayınları:267.