BURDUR ÇELTİKÇİ İLÇESİNDE TESPİT EDİLEN AĞITLARIN MÜZİKAL VE EDEBİ AÇIDAN İNCELENMESİ
Bu çalışma, Burdur ili Çeltikçi ilçe merkezinde halk kültürü unsurları kapsamında tespit edilen ağıtların müzikal ve sözel açıdan değerlendirilmesini ve bu kültüre ait bir takım yerel kavramları ve olguları içermektedir. Anadolu coğrafyasında Akdeniz Bölgesi, özellikle de bulunduğu konum itibariyle Burdur, kültürel özellikleri bakımından dikkat çekici bir ildir. Burdur iline bağlı Çeltikçi ilçesi de bu bakımdan önem kazanmaktadır. İlçenin halk kültürü incelendiğinde bu kültürü oluşturan bazı unsurların (türküler, ninniler, ağıtlar vb.) biraz daha ön plana çıktığı gözlenmektedir. Bunlar arasında yörede en dikkat çekenin ise ağıtlar olduğunu söylemek mümkündür. Ağıtlar, genel olarak ölen kişinin arkasından duyulan acıları, üzüntüleri ifade etmek için seslendirilen sözlü kültür ürünleridir. Araştırma kapsamında Çeltikçi ilçesi halk kültüründe yer alan ağıtlar hakkında öncelikle literatür taramasına gidilmiştir. Daha sonra derleme yöntem ve teknikleri doğrultusunda ön hazırlıklar yapılarak alanda konuya ilişkin tespitler yapılmıştır. Bu doğrultuda araştırmaya ilişkin uygun ortamlar hazırlanmış ve çalışmanın verileri gözlem ve görüşme teknikleri aracılığıyla elde edilmiştir. Bu teknikler aracılığıyla görsel-işitsel materyaller toplanarak elde edilen ağıtlar notaya alınmış ve sonrasında müzikal ve edebi açıdan değerlendirilmeye tabi tutulmuştur. Ağıt yakma geleneği çerçevesinde yapılan uygulama, yöre halkı tarafından çoğunlukla yas olarak ifade edilmektedir. Bu çalışma kapsamında tespit edilen 24 adet yas örneği sesli ve yazılı olarak kayıt altına alınmıştır. Bunun yanı sıra Türkler’de ağıt yakma geleneği hakkında elde edilen bilgilere de çalışma kapsamında detaylı olarak yer verilmiştir.
Anahtar Kelimeler:
Burdur, Çeltikçi, Halk Kültürü, Müzik Kültürü
___
- Akdoğu, O. (1996). Türk Müzigi'nde Türler ve Biçimler. İzmir/ Bornova: Ege Üniversitesi Basımevi.
- Atsız, H. N. (1992). Türk Edebiyat Tarihi (3. Basım). İstanbul: Baysan Dağıtım ve Dağıtım
- Ekici, S. (2013). Gaziantep & Barak Müzik Kültürü. Gaziantep: Logos Matbaacılık.
- Elçin, Ş. (1990). Türkiye Türkçesi’nde Ağıtlar. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Elçin, Ş. (2004). Halk Edebiyatına Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Ergin, M. (2017). Orhun abideleri (51. Baskı). İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
- Esen, A. Ş. (1982). Anadolu Ağıtları. Ankara: İletişim Yayınları, İstanbul: İş Kültür Yayınları.
- Görkem, İ. (2001). Türk Edebiyatında Ağıtlar (1. Basım). Ankara: Akçağ Yayınları.
- İnan, A. (1976). Eski Türk Dini Tarihi. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Kaya, D. (2004). Anonim Halk Şiiri. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Kaynar, Ü. (1996). Türk Halk Kültürü ve Halk Müziği. İstanbul: Ege Yayınları.
- Özkan, İ.H. (1982). Türk Mûsukîsi Nazariyâtı ve Usulleri, Kudüm Velveleleri. İstanbul: Neşriyat A.Ş.Ötüken
- Pelikoğlu, M.C. (2012). Geleneksel Türk Halk Müziği Eserlerinin Makamsal Açıdan Adlandırılması. Erzurum: Mega Ofset Matbaacılık.
- Sümer, F. (1980). Oğuzlar (Türkmenler) (3. Basım). İstanbul: Ana Yayınları.
- Turan, Ş. (1994). Türk Kültür Tarihi. Ankara: Bilgi Yayınevi.
- Uçan, A. (2005). Müzik Eğitimi Temel Kavramlar-İlkeler-Yaklaşımlar ve Türkiye’deki Durum. Ankara/Kızılay: Önder Matbaacılık
- Yaldızkaya, Ö. F. (2018). Türkmen Ağıtları (2. Basım). İzmir: Kanyılmaz Matbaacılık.
- Yaşar, S. (2006). Diyarbakır İli- Bismil İlçesi Türkmenacı Köyü Halk Kültüründe Müzik Unsurları (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
- Türk Dil Kurumu, (9 Kasım 2018) http://www.tdk.gov.tr/index.php?
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2015
- Yayıncı: Afyon Kocatepe Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler
BURDUR ÇELTİKÇİ İLÇESİNDE TESPİT EDİLEN AĞITLARIN MÜZİKAL VE EDEBİ AÇIDAN İNCELENMESİ
ÇOCUK KOROLARININ SAHNE PERFORMANSLARINDA PİYANO EŞLİKLERİNİN KULLANIM DURUMLARI
PAUL HINDEMITH “EDİTÖRE MEKTUP”
MÜZİKSEL İŞİTME OKUMA VE YAZMA DERSİNİN ÖLÇME-DEĞERLENDİRME UYGULAMALARI ÜZERİNE