Kerim GÜNDOĞDU, Mehmet ALTIN, Nurtaç ÜSTÜNDAĞ, Betül ALTAY

Öğretmen Adayları Öğretmenlik Uygulamasında Yeterli mi? (Bir Olgubilim Çalışması)

Eğitim sisteminin verimliliği, toplumun ihtiyacı olan nitelik ve nicelikte insan gücünün yetiştirilmesine bağlıdır. Bu yüzden öğretmen, eğitim sisteminin en stratejik parçalarından biri olarak kabul edilir. Eğitim sistemindeki hedeflere nitelikli, mesleğini seven, konu bilgisi, alan bilgisi ve pedagojik alan bilgisine sahip olan öğretmenlerin yetiştirilmesiyle ulaşılabilir. Eğitim fakültelerinde öğrenim gören öğretmen adaylarının öğrenimleri süresince kazandıkları genel kültür, özel alan eğitimi ve öğretmenlik mesleği ile ilgili bilgi, beceri, tutum ve alışkanlıklarını gerçek bir eğitim öğretim ortamı içinde kullanabilme yeterliği kazanmalarını sağlayacak uygulama dersi öğretmenlik uygulamalarıdır. Bu çalışmada amaç, pedagojik formasyon öğrencilerinin öğretmenlik uygulaması derslerindeki yeterliklerini belirlemektir. Bu çalışma nitel bir çalışma olup fenomenolojik araştırmaya göre desenlenmiştir. Uygulanan strateji ise çeşitlemedir. Görüşme, gözlem ve doküman incelemesi vasıtasıyla toplanan veriler, betimsel analiz yöntemiyle analiz edilip yorumlanmıştır. Bulgular sonucunda öğretmen adaylarının alan, meslek ve genel kültür bilgileri bakımından yeterli; ancak, ders planı, materyal hazırlama, değerlendirme ve kayıt tutmada yetersiz oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Ulaşılan sonuçlardan hareketle öğretmenlik uygulaması derslerinin daha uzun süreye yayılması, ders planı ve materyal hazırlama ile ilgili ders içeriklerinin düzenlenmesi ve uygulama okulunda öğretmen adaylarının özgüvenini artıracak düzenlemeler yapılması önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Öğretmen adayları, öğretmenlik uygulaması, öğretmen yeterlikleri

Are Prospective Teachers Qualified at Teaching Practice (A Phenomenological Study)

The efficiency of the education system in a country depends on the quality and quantity of the human power needed by the society. Thus, the teacher is considered as one of the most strategic parts of the education system. The objectives in the education system can be achieved by raising teachers who are qualified, who love their profession and who have knowledge of the subject, knowledge of the field and pedagogical knowledge. Teaching practice course is a course where teacher candidates trained at education faculties implement their knowledge, skills, attitude and habits related with general culture, special field education and teaching profession in a real education and training environment. The aim of the study is to determine the competences of the prospective teachers at pedagogical formation certificate program. The study is a qualitative one and modeled according to the phenomenological research. The applied strategy is triangulation. The data collected by interviews, observations and document review is analyzed by descriptive analysis method and interpreted. In conclusion, it is found that the prospective teachers are competent at professional field, teaching profession and cultural knowledge while they are incompetent at preparing lesson plan, designing material, evaluation and recording. From the conclusions, it is suggested to make the practice lessons spread over a longer period, to organize the course content related with lesson plan and material preparation and to make arrangements to increase the confidence of teacher candidates at the practice school.

Keywords:

Teacher candidates, teaching practice, teacher competencies,

PDF

___

Ada, S. ve Baysal, Z. N. (2013). Pedagojik-Androgojik Formasyon ve Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme. Ankara: Pegem Akademi.
Azar, A. (2011). Türkiye’deki Öğretmen Eğitimi Üzerine Bir Söylem: Nitelik mi, Nicelik mi?. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (1), 36-38.
Büyükikiz, K. K. (2011). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenlerin Yazma Beceri ile Öz-Yeterlilik Algıları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Creswell, J. W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri (Çev. Ed. M. Bütün, S. B. Demir). Ankara: Siyasal Kitabevi.
Dündar, H. ve Karaca, E. T. (2013). Formasyon Öğrencilerinin “Pedagojik Formasyon Programı”na İlişkin Sahip Oldukları Metaforlar. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, (30), 19-34.
Eraslan, L. ve Çakıcı, D. (2011). Pedagojik Formasyon Programı Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19 (2), 427-438.
Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kartal, T. ve Afacan, Ö. (2012). Pedagojik Formasyon Eğitimi Alan Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (24), 76-96.
Kennedy, M. (2016). Parsing the Practice of Teaching. Journal of Teacher Education, 67 (1), 6-17. MEB (2008). Öğretmen Yeterlikleri: Öğretmenlik Mesleği-Genel ve Özel Alan Yeterlikleri. http://otmg.meb.gov.tr sitesinden 26.11.2014 tarihinde indirilmiştir.
Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma: Desen ve Uygulama için bir Rehber (Çev. Ed. S. Turan). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Polat, S. (2013). Pedagojik Formasyon Sertifika Programı ve Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4 (2), 48-60.
Sachs, J. (2016). Teacher professionalism: why are we still talking about it?. Teachers and Teaching: Theory and Practice, 22 (4), 413-425.
Senemoğlu, N. (2010). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Pegem Akademi.
Şahin, İ. (2011). Öğretmen Adaylarının Öğretmen İstihdamı ve Mesleki Geleceklerine İlişkin Görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11 (3), 1167-1184.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Birimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.