Genel olarak şenlik, tapım ve tanrılara dua günleri olup anılmaya değer bir olayı, bir kahramanı, bir ürünün hasatını, kısacası bir topluluk tarafından herhangi bir şey onuruna düzenlenen kamusal veya özel kutlamalardır. Şenlikler, içinde barındırdığı etkinlik ve ritüeller ile toplumun kültür, dünya görüşü, ideoloji ve sosyal kimlikleri yansıtmaktadır. Günlük yaşamın tekdüzeliğine son veren şenlikler kutsal zamanın, evrenin başlangıcı ve yaratılması zamanının yeniden canlandırılmasıdır. Bu canlandırmalar yenilenme, mevsim değişiklikleri, tarımsal çalışmaların başı ya da sonu, aile ya da toplum yaşamının önemli olayları gibi yılın bazı ayrıcalıklı dönemlerinde yer almaktadır. Eski çağlarda Yunanistan ve Batı Anadolu’da da tanrılar adına kutlanan şenlikler ayın evrelerine göre değil, tanrı ve tanrıçalara adanmış resmi takvime göre düzenlenirdi. Bu nedenle bir yıl takvim ayı olarak adlandırılan on iki bölümünden her biri olan aylar, büyük ve önemli şenliklerinden adlarını aldığından kentten kente farklılık göstermektedir. Bu çalışmada, eski Atina’da aylara göre düzenlenip kutlanan şenlikler ve bu şenliklerin toplum yapısında birliği sağlayan unsurları ele alınmıştır