Rehber Öğretmenlerin Yeni Rehberlik Hizmetleri Yönetmeliğine İlişkin Algılarının İncelenmesi

Bu çalışma, rehber öğretmenlerin yeni rehberlik hizmetleri yönetmeliğine ilişkin algılarının incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Nitel araştırma deseninde yapılan çalışmada teknik olarak Q-Metodu kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunda 40 katılımcı yer almış ve katılımcılar, amaçlı örneklemenin bir çeşidi olan ölçüt örnekleme yöntemine dayanılarak seçilmiştir. Verilerin toplanması amacıyla araştırma formu ve Q-dizgisi kullanılmıştır. Veriler PQ-Method programı kullanılarak analiz edilmiştir. Analiz sonucunda, rehber öğretmenlerin yeni rehberlik hizmetleri yönetmeliğine ilişkin algılarının iki faktör altında toplandığı anlaşılmaktadır. Birinci faktör altında yer alan rehber öğretmenler; yeni rehberlik hizmetleri yönetmeliğini etik açısından sorunlu görmekte ve yeni yönetmeliğin eleştirilecek taraflarının mevcut olduğunu belirtmektedir. İkinci faktör altında yer alan rehber öğretmenler; yeni rehberlik hizmetleri yönetmeliğinde rehber öğretmenin istemediği görevlerin var olduğunu, yeni yönetmeliğin düzeltilmesi gereken ve eleştirilecek taraflarının mevcut olduğunu belirtmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Rehber öğretmen, Rehberlik hizmetleri yönetmeliği, Q-Metot

PDF

___

Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. (17. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Eren-Gümüş, A. (2018). Yeni rehberlik hizmetleri yönetmeliğinin bir etik dışı dayatmasına yönelik çözüm önerileri. Okul Psikolojik Danışmanı E-Bülteni, 8, 5-7.
Kepçeoğlu, M. (2004). Psikolojik danışma ve rehberlik. İstanbul: Alkım Yayınevi.
Kuzgun, Y. (2011). Rehberlik ve psikolojik danışma. (11. Basım). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Milli Eğitim Bakanlığı Rehberlik Hizmetleri Yönetmeliği. (2017, 10 Kasım). Resmi Gazete (Sayı: 30236). Erişim adresi:
Milli Eğitim Bakanlığı Rehberlik ve Psikolojik Danışma Hizmetleri Yönetmeliği. (2001, 17 Nisan). Resmi Gazete (Sayı: 24376). Erişim adresi:
Tan, H. (2000). Psikolojik danışma ve rehberlik. İstanbul: MEB Yayınları.
Turhan, M. (2016). Öğretmen sirkülasyonu sorunsalının Q metodu ile incelenmesi (Van ili örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
Üstüner, V. (2018). Yeni yönetmeliğe eleştirel bakış. Okul Psikolojik Danışmanı E-Bülteni, 8, 23-25.
Yeşilyaprak, B. (2016). 21. Yüzyılda eğitimde rehberlik hizmetleri-gelişimsel yaklaşım. (26. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
http://egitimsen.org.tr/yeni-rehberlik-hizmetleri-yonetmeligi-buyuk-hayal-kirikligi-yaratmistir/ Erişim tarihi: 25.05.2018
http://www.ebs.org.tr/manset/4342/rehberlik-hizmetleri-yonetmeligi-hakkinda-degerlendirme Erişim tarihi: 25.05.2018
https://www.turkegitimsen.org.tr/icerik_goster.php?Id=11956 Erişim tarihi: 25.05.2018
https://www.turkegitimsen.org.tr/icerik_goster.php?Id=11963 Erişim tarihi: 25.05.2018
http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/11/20171110-2.htm.
http://mevzuat.meb.gov.tr/html/68.html.