ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETMEN YETİŞTİRME MODELLERİNİN ETKİLİLİĞİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ ÜZERİNE NİTEL BİR ÇALIŞMA (GAZİANTEP ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ)

Bu araştırmanın amacı İlköğretim Bölümü, Türkçe Öğretmenliği programında öğrenim görmekte olan üçüncü sınıf öğretmen adaylarının öğretmen yetiştirmede kullanılan modeller olan Yansıtma, Beceri ve Uygulanmış Bilim Modellerine ve bunların etkililiğine yönelik düşüncelerini ortaya koymaktır. Bu çerçevede araştırmanın öğretmen yetiştirme modellerinin öğrenci görüşleri paralelinde avantaj ve dezavantajları ortaya çıkarılmıştır. Araştırma, nitel araştırma tekniklerinden görüşme tekniği kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak toplanan sözel veriler, veri azaltma, veri sunma ve sonuç çıkarma aşamaları izlenerek analiz edilmiştir. Görüşme sonunda öğretmen adaylarının tamamı, modellerin tümüne ilişkin görüşlerinde hemfikirlik göstermişlerdir. Öğretmen adayları, eğitimleri için Yansıtma Modeli’nin daha faydalı olabileceğini belirtmişlerdir. Bu araştırmanın öğretmen adaylarına farklı öğretmen yetiştirme modellerinin var olduğu konusunda farkındalık sağlayacağı ve bu modellerin YÖK’ün 21 Ocak 2010 tarihli, 80 sayılı kararıyla bazı fen-edebiyat fakültelerinde 2010-2011 öğretim yılında uygulanacak olan programlara dahil edilebilirliği konusunda yardımcı olacağına inanılmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Öğretmen yetiştirme, Yansıtma modeli, Beceri modeli, Uygulanmış Bilim modeli

A QUALITATIVE STUDY ON THE OPINIONS OF STUDENT-TEACHERS REGARDING THE EFFECTIVENESS OF TEACHER TRAINING MODELS

The aim of this study is to find out the opinions of the student-teachers attending Turkish Teacher Education Department related to the teacher training models; competency-based, applied science and reflective teacher training and their effectiveness. By this context, the advantages and disadvantages of the teacher training models were identified according to the opinions of the student-teachers. The verbal data, which is obtained using semi-structured interview technique, were analysed using data reduction, data presentation and conclusion phases. At the end of the interviews, all of the student-teachers stated the same opinion regarding the models. Student-teachers emphasized that reflective model could be more useful for their education. It is hoped that this study will provide awareness to the student-teachers about different teacher training models and can provide some important data for the program proposed by YOK about teacher training in Arts and Science Faculties (dated 21st January 2010, No:80 regulation).

Keywords:

Teacher Training, Reflective Model, Competency-Based Model, Applied Science Model,

PDF

___

AKYÜZ, Y. (2003), “Eğitim Tarihimizde Günümüze Kadar Öğretmen Yetiştirilmesi ve Sağlanması İlkeleri,

Uygulamaları”, Eğitimde Yansımalar VII: Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu, 23 Mayıs, Sivas. AZAR, A. (2006). Öğretmen Yetiştirmede Uygulamalar ve Gelişmeler. Eğitim Bilimine Giriş. Erçetin, Ş. Tozlu, N.

(Ed.). Ankara: Hegem Yayınları. ÇINAR, İ. (2003). “İlköğretime Öğretmen Yetiştirme”. Eğitişim Dergisi (E-Eğitim, Bilim ve Sanat Dergisi). 19 Mayıs tarihinde http://www.egitisim.gen.tr/ikram_ogretmenyet.htm adresinden alınmıştır.

EKİZ, D. (2003). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğretmen Eğitimindeki Modeller Hakkında Düşünceleri”. Milli Eğitim, 158, 146-160.

EKİZ, D. (2006). Öğretmen Eğitimi ve Öğretimde Yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

EKİZ, D. ve YİĞİT, N. (2007). “Öğretmen Adaylarının Öğretmen Eğitimindeki Modeller Hakkında Görüşlerinin Program http://www.tebd.gazi.edu.tr/arsiv/2007_cilt5/sayi_3/543-559.pdf adresinden alınmıştır. Değişkenleri Açısından İncelenmesi”. (7). Mart tarihinde

ERDEN, M. (2004). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. İstanbul: Alkım Yayınları.

EURYBASE, (2006/07). The Information Database on Education Systems in Europe, Türk Eğitim Sisteminin Örgütlenmesi, http://www.eurydice.org/ressources/Eurydice/eurybase/pdf/section/TR_TR_C3_9.pdf adresinden alınmıştır. Mayıs tarihinde

KARASAR, N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

KAVCAR, C. (2003). “Alan Öğretmeni Yetiştirme”. Eğitimde Yansımalar VII: Çağdaş Eğitim Sistemlerinde

Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu, 21-23 Mayıs, Sivas. Milli Eğitim Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı. (2007). Türk Eğitim Sistemi. Ankara

SMİTH, E. (1999). “Ten Years of Competency-Based Training: the experience of accredited training providers in

Australia”. International Journal of Training and Development. 3(2). s.106-117. 2 Mayıs 2008 tarihinde http://www.blackwell-synergy.com/doi/abs/10.1111/1468-2419.00070?journalCode=ijtd adresinden alınmıştır.

ŞİŞMAN, M. ve TAŞDEMİR, İ. (2008). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.

TEZCAN, M. (1994). Eğitim Sosyolojisi. Ankara: Zirve Ofset.

ÜSTÜNER, M. (2004). “Geçmişten Günümüze Türk Eğitim Sisteminde Öğretmen Yetiştirme ve Günümüz Sorunları”. http://web.inonu.edu.tr/~efdergi/arsiv/Ustuner.htm adresinden alınmıştır. Eğitim Fakültesi Dergisi, (7). Mart tarihinde

YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2006). Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

YILMAN, M. (2006). Türkiye’de Öğretmen Eğitiminin Temelleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.