İki farklı kurumda uygulanan yolculuk talep yönetimi stratejilerinin karşılaştırılması

Son yıllarda, kentsel ulaşım sektöründe, geleneksel, büyük yatırımlar isteyen ve geri dönüşümü olmayan ulaşım politikaları yerine, daha az yatırımla ve eldeki kaynakların daha akılcıl ve verimli kullanılmasıyla geliştirilmiş ulaşım politikaları benimsenmiştir. Artan ulaşım talebine arz yaratmak yerine talebi yönetmek üzerine geliştirilmiş bu politikalar “yolculuk talep yönetimi stratejileri” olarak adlandırılmaktadır. Bu çalışma da, 2 ayrı kurumda, yapılan iş yolculuklarında trafik yükünün azaltılması amacıyla yolculuk talep yönetimi stratejilerinden “araç paylaşma”, “toplutaşım iyileştirilmesi” ve “tele çalışma” stratejileri uygulanmıştır. Kurumların birinde servis taşımacılığı hizmeti yapılırken diğerinde ise yapılmamaktadır. Kurumlarda çalışan personelin mevcut ev-iş yolculuk tür seçimleri anket yardımıyla belirlenmiş, başlangıç ortalama araç kullanımları hesaplanmış, uygulanan bu stratejilerin trafik yükü üzerindeki sayısal etkileri ortaya konulmuş ve karşılaştırma yapılarak yorumlanmıştır.

PDF

___

Garlin T. Travel Demand Management Targeting Reduced Private Car Use: Effectiveness, Public Acceptability and Political Feasibility. Journal of Social Issues 2007; Vol:63, No:1, 139-153.
Annual energy review. U.S. Department of Energy. Washington D.C. Energy Information Administration; 2002.
Beroldo S. Casual Carpooling in the San Francisco Bay Area. Transportation Quarterly 1990; 133-150.
Elker C. Ulaşımda Politika ve Pratik. Ankara: Gölge Ofset Matbaacılık; 2002.
Regional Municipality of Peel. Transportation Demand Management Study Report, No:1235; 2004.
Hatipoğlu S. Servis Araçlarının Atıl Zamanlarının Başka Bir Ulaşım Sistemi Olarak Değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi; 2004.
Kozalı B. Ulaşımda Talep Odaklı Yaklaşım: Yolculuk Talep Yönetimi. Journal of Life Economics 2014; 1:57.
Vanoutrive T, Vijver E.V, Laurent V.M, Jourquin B, Thomas I, Verhetsel A, Witlox F. What Determines Carpooling to Workplaces in Belgium: Location, Organization or Promotion. Journal of Transport Geography 2012; 22, 77-86.
Hatipoğlu S, Arıkan Öztürk E. Yolculuk Talep Yönetimi Stratejilerinin Kentsel Trafik Yüküne Etkisi Üzerine Bir Uygulama. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi 2012; Cilt 2, 62-68.
Zupan M. Transportation Demand Management: A Cautious Look. Transportation Research Record 1992; No. 1346.
Aydınöz G. İş Hukukunda Tele (Uzaktan) Çalışma. Doktora Tazi. Ankara: Ankara Üniversitesi; 2014
Eurofound. Fifth European Working Conditions Survey. Publications Office of the European Union. Luxembourg; 2012.
Ulaştırma Ana Planı Stratejisi Sonuç Raporu, T.C. Ulaştırma Bakanlığı, İstanbul Teknik Üniversitesi; 2005.
EPA. Commuter Model V.2.0 User Manual. Environmental Protection Agency; 2005.
Lovejoy K. Results of the 2009-10 Campus Travel Survey University of California; 2011.
Çubuk M.K, Türkmen M. Ankara’da Raylı Ulaşım. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi 2003; Cilt: 18, No: 1 125-144.
Comsis Corporation. A Guidance Manual for Implementing Effective Employer-based Travel Demand Management Programs Final Reports. US Department of Transportaion; 1993.
Kılınçaslan T, Elker C, Babalık E. Kentsel Ulaşım. Ankara: Ninova Yayınları; 2012.