Cengiz ŞEN, Mehmet KOCAOĞLU, Hakan DİNÇYÜREK, John E. HERZENBERG, Ercan TANYELİ, MEHMET SELMAN DEMİRCİ, Feridun VURAL

Tibia proksimalinde Gigli testeresi ile yapılan perkütan osteotominin güvenilirliği: Kadavra çalışması

Amaç: Tibia proksimalinde Gigli testeresi ile yapılan perkutan osteotominin güvenilirliğini araştırmak. Çalışma planı: On dört kadavranın her biri için üçer kişilik kursiyer grupları oluşturuldu. Gruplar, daha önce bu osteotomi ile ilgili hiçbir deneyimi olmayan ortopedi asistanları ve uzmanlarından oluşuyordu. Kursiyerlere, girişim öncesi Gigli ile perkutan osteotomi yöntemi anlatıldı ve kadavra üzerinde uygulama gösterildi. Daha sonra kursiyerler kurs yöneticilerinden yardım almaksızın osteotomiyi gerçekleştirdiler. Uygulama sonrasında, tibia proksimalinde fibuler sinirin derin ve yüzeyel dalı, posterior tibial sinir, anterior ve posterior arter ve ven için uygun yaklaşımlar ile yapılan osteotominin bu yapılara verdiği hasar araştırıldı. Sonuçlar: On dört kadavranın üçünde, osteotomi seviyesi veya insizyon yerinin belirlenmesindeki yanlışlık nedeniyle 10 adet insizyon yarası gözlendi. Dört kadavrada ortalama insizyon boyu 3.5 cm (2.5-4 cm) idi. Buna karşın hiçbir kadavrada önemli bir damar ve sinir lezyonu görülmedi. Yalnızca, iki kadavrada peroneal sinirin yüzeyel duysal dalında ve bir kadavrada ekstensör hallukis longus kasında yaralanma saptandı. Hiçbir kadavrada inkomplet osteotomi gözlenmedi. Çıkarımlar: Kursiyerlerin Gigli ile osteotomi yöntemini daha önce hiç uygulamadıkları halde, ilk deneyimlerinde önemli damar ve sinir paketine zarar vermeksizin %100 başarı elde etmeleri bu yöntemin oldukça güvenilir olduğunu göstermektedir. Bu yöntemin deneyimli cerrahlar tarafından uygulanması halinde çevre yüzeyel sinir ve tendon gibi diğer dokulara da zarar verilmeden tam başarı elde edilebilir.

Anahtar Kelimeler:

Tibia, Osteotomi, Kemik uzatma, Kadavra, Cerrahi aletler, Sonuçların tekrarlanabilirliği

The reliability of percutaneous osteotomy with the Gigli saw technique in the proximal tibia: A cadaveric study

Objectives: To evaluate the reliability of percutaneous osteotomy with the use of a Gigli saw in the proximal tibia. Methods: Forty-two attendants comprising of residents or consultants without any prior experience were assigned to 14 cadaveric models to perform percutaneous osteotomy. The technique was first described by an experienced specialist and then illustrated on a cadaver specimen. Thereafter, the attendants performed osteotomy using a Gigli saw without any help by the instructors. Finally, exploration of the deep and superficial branches of the fibular nerve, posterior tibial nerve, posterior and anterior artery and vein was made with regard to any injury caused during osteotomy. Results: There were ten incisional injuries in three specimens due to erroneous determination of the osteotomy level or incision. A mean of 3.5 cm (range 2.5 to 4.0 cm) incision length was observed in four specimens. No procedure-associated injuries to major nerves and vessels were documented except for those to the cutaneous branch of the superficial peroneal nerve in two specimens, and to the extensor hallucis longus muscle in one specimen. There was no incidence of incomplete osteotomy. Conclusion: Despite the lack of any prior experience with the osteotomy method with the Gigli saw on the part of the attendants, the full success in performing osteotomy confirms the reliability of the technique. Moreover, if this method is to be used by experienced surgeons, excellent results can be achieved without any injuries to cutaneous nerves and surrounding muscles.

Keywords:

Tibia, Osteotomy, Bone Lengthening, Cadaver, Surgical Instruments, Reproducibility of Results,

PDF

___

1.Paley D, Tetsworth K. Percutaneous osteotomies. Osteotome and Gigli saw techniques. Orthop Clin North Am 1991;22:613-24.
2. Ilizarov GA. The tension-stress effect on the genesis and growth of tissues. Part I. The influence of stability of fixation and soft-tissue preservation. Clin Orthop 1989;(238):249-81.
3. Ilizarov GA. The tension-stress effect on the genesis and growth of tissues: Part II. The influence of the rate and frequency of distraction. Clin Orthop 1989;(239):263-85.
4. Ilizarov GA. Clinical application of the tension-stress effect for limb lengthening. Clin Orthop 1990;(250):8-26.
5. Aronson J. Biology of distraction osteogenesis. In: Chapman M W, editor. Operative orthopaedics. Vol. 1, 2nd ed. Philadelphia: Lippincott; 1993. p. 873-82.
6. Wagner H. Operative lengthening of the femur. Clin Orthop 1978;(136):125-42.
7. Wasserstein I. Twenty-five years' experience with lengthening of shortened lower extremities using cylindrical allografts. Clin Orthop 1990;(250):150-3.
8. De Bastiani G, Aldegheri R, Renzi-Brivio L, Trivella G. Limb lengthening by callus distraction (callotasis). J Pediatr Orthop 1987;7:129-34.
9. Paktiss AS, Gross R. Management of large traumatic defects of the tibia. In: Proceedings of the Transactions of the 57th AAOS Meeting; New Orleans, 1990.
10. Paley D. Problems, obstacles, and complications of limb lengthening by the Ilizarov technique. Clin Orthop 1990;(250):81-104.
11. Kojimoto H, Yasui N, Goto T, Matsuda S, Shimomura Y. Bone lengthening in rabbits by callus distraction. The role of periosteum and endosteum. J Bone Joint Surg [Br] 1988;70:543-9.
12. Delloye C, Delefortrie G, Coutelier L, Vincent A. Bone regenerate formation in cortical bone during distraction lengthening. An experimental study. Clin Orthop 1990;(250):34-42.
13. Rhinelander FW, Nelson CL. The vascular and histologic response of diaphyseal cortex to experimental intramedullary nailing and reaming. J Bone Joint Surg [Am] 1973;55:1967-70.
14. Schwartsman V, Schwartsman R. Corticotomy. Clin Orthop 1992;(280):37-47.