Amaç: Bu çalışmanın amacı cerrahi tedavi gerektiren çocukluk çağı önkol çiftkırıklarında yaygın kullanılan iki yöntem olan plak osteosentez ve titanyum elastik çivikullanımın fonksiyonel ve radyografik sonuçlarının değerlendirilmesi ve literatürdekiverilerle karşılaştırılmasıdır.Hastalar ve Yöntem: Düzenli takipleri yapılan 36 hasta geriye dönük olarak değerlendirildi. Bu hastaların 12’sine (grup 1; 1 kız, 11 erkek; yaş dağılımı 9-15 yaş) açıkredüksiyon plak-vida osteosentez, 24’üne (grup 2; 3 kız, 21 erkek; yaş dağılımı 9-14yaş) kapalı redüksiyon intramedüller çivileme yapıldı. Yaralanmadan cerrahi müdahaleye kadar geçen ortalama süre grup 1’de 4.3 gün, grup 2’de 6.1 gün idi. Gruplarkaynama süresi, komplikasyon sayısı ve ciddiyeti ve Price kriterlerine göre değerlendirilen klinik sonuçlarına göre karşılaştırıldı.Bulgular: Hastaların takip süresi Grup 1’de 22.0 ay, Grup 2’de 19.7 aydı. Hastalarınortalama yaşı Grup 1’de 13.0±1.2, Grup 2’de 11.7±1.6 idi. Price kriterlerine göre heriki grupta da kötü sonuç saptanmadı. Grup 1’de mükemmel sonuç oranı %75 ikenGrup 2’de mükemmel sonuç oranı %87.5 olarak saptandı. Grup 1’de kaynama süresi7.6 hafta, Grup 2’de kaynama süresi 6.7 hafta olarak gözlendi; bu fark istatistikselolarak anlamlı idi (p<0.001). Grup 1’de major komplikasyon oranı %8.3 olarak saptanırken Grup 2’de major komplikasyon saptanmadı.Sonuç: Sonuçlarımıza göre cerrahi tedavi gerektiren çocukluk çağı ön kol çiftkırıklarında öncelikli tedavi yöntemi olarak gerek klinik sonuçlarının daha iyi olmasıgerekse komplikasyon sayısı ve ciddiyetinin daha az olması nedeniyle titanyum elastik çivi uygulaması tercih edilebilir.
Aim: Plate fixation and titanium elastic nailing are conventional surgical treatment modalities for both-bone forearm fractures in children. The purpose of this study is to assess the functional and radiographic results of these techniques and compare with literature. Patient and Methods: We evaluated data of 36 children retrospectively. Twelve of the patients (group 1; 1 girls, 11 boys, age range 9-15 years) were treated by open reduction plate fixation and 24 of the children (group 2; 3 girls, 21 boys, age range 9-14 years) were treated by closed reduction intramedullary nailing. Mean total time from fracture until the surgery was 4.3 and 6.1 days in group 1 and 2, respectively. We compared the groups according to union duration, the number and the severity of the complications and clinical outcomes according to Price criteria. Results: Mean follow-up duration was 22.0 months in group 1 and 19.7 months in group 2. Mean age was 13.0±1.2 years and 11.7±1.6 years in group 1 and 2, respectively. According to Price criteria, we obtained no poor outcomes in both groups. The rate of excellent outcome was 75% and 87.5 % in group 1 and 2, respectively. Union was obtained in 7.6 weeks and 6.7 weeks in group 1 and 2, respectively; this difference was statistically significant (p<0.001). The rate of major complication was 8.3% in group 1. There were none in group 2. Conclusion: According to our results, a favorable technique for pediatric both-bone forearm fractures requiring surgical treatment may be titanium elastic nailing because of better clinical outcomes and fewer and less severe complications. "> [PDF] Pediatrik önkol çift kırıklarında plak-osteosentez ve titanyum elastik çivi tedavilerinin karşılaştırılması | [PDF] Comparison of plating and titanium elastic nail fixation for surgical treatment of pediatric both-bone forearm fractures Amaç: Bu çalışmanın amacı cerrahi tedavi gerektiren çocukluk çağı önkol çiftkırıklarında yaygın kullanılan iki yöntem olan plak osteosentez ve titanyum elastik çivikullanımın fonksiyonel ve radyografik sonuçlarının değerlendirilmesi ve literatürdekiverilerle karşılaştırılmasıdır.Hastalar ve Yöntem: Düzenli takipleri yapılan 36 hasta geriye dönük olarak değerlendirildi. Bu hastaların 12’sine (grup 1; 1 kız, 11 erkek; yaş dağılımı 9-15 yaş) açıkredüksiyon plak-vida osteosentez, 24’üne (grup 2; 3 kız, 21 erkek; yaş dağılımı 9-14yaş) kapalı redüksiyon intramedüller çivileme yapıldı. Yaralanmadan cerrahi müdahaleye kadar geçen ortalama süre grup 1’de 4.3 gün, grup 2’de 6.1 gün idi. Gruplarkaynama süresi, komplikasyon sayısı ve ciddiyeti ve Price kriterlerine göre değerlendirilen klinik sonuçlarına göre karşılaştırıldı.Bulgular: Hastaların takip süresi Grup 1’de 22.0 ay, Grup 2’de 19.7 aydı. Hastalarınortalama yaşı Grup 1’de 13.0±1.2, Grup 2’de 11.7±1.6 idi. Price kriterlerine göre heriki grupta da kötü sonuç saptanmadı. Grup 1’de mükemmel sonuç oranı %75 ikenGrup 2’de mükemmel sonuç oranı %87.5 olarak saptandı. Grup 1’de kaynama süresi7.6 hafta, Grup 2’de kaynama süresi 6.7 hafta olarak gözlendi; bu fark istatistikselolarak anlamlı idi (p<0.001). Grup 1’de major komplikasyon oranı %8.3 olarak saptanırken Grup 2’de major komplikasyon saptanmadı.Sonuç: Sonuçlarımıza göre cerrahi tedavi gerektiren çocukluk çağı ön kol çiftkırıklarında öncelikli tedavi yöntemi olarak gerek klinik sonuçlarının daha iyi olmasıgerekse komplikasyon sayısı ve ciddiyetinin daha az olması nedeniyle titanyum elastik çivi uygulaması tercih edilebilir. "> Amaç: Bu çalışmanın amacı cerrahi tedavi gerektiren çocukluk çağı önkol çiftkırıklarında yaygın kullanılan iki yöntem olan plak osteosentez ve titanyum elastik çivikullanımın fonksiyonel ve radyografik sonuçlarının değerlendirilmesi ve literatürdekiverilerle karşılaştırılmasıdır.Hastalar ve Yöntem: Düzenli takipleri yapılan 36 hasta geriye dönük olarak değerlendirildi. Bu hastaların 12’sine (grup 1; 1 kız, 11 erkek; yaş dağılımı 9-15 yaş) açıkredüksiyon plak-vida osteosentez, 24’üne (grup 2; 3 kız, 21 erkek; yaş dağılımı 9-14yaş) kapalı redüksiyon intramedüller çivileme yapıldı. Yaralanmadan cerrahi müdahaleye kadar geçen ortalama süre grup 1’de 4.3 gün, grup 2’de 6.1 gün idi. Gruplarkaynama süresi, komplikasyon sayısı ve ciddiyeti ve Price kriterlerine göre değerlendirilen klinik sonuçlarına göre karşılaştırıldı.Bulgular: Hastaların takip süresi Grup 1’de 22.0 ay, Grup 2’de 19.7 aydı. Hastalarınortalama yaşı Grup 1’de 13.0±1.2, Grup 2’de 11.7±1.6 idi. Price kriterlerine göre heriki grupta da kötü sonuç saptanmadı. Grup 1’de mükemmel sonuç oranı %75 ikenGrup 2’de mükemmel sonuç oranı %87.5 olarak saptandı. Grup 1’de kaynama süresi7.6 hafta, Grup 2’de kaynama süresi 6.7 hafta olarak gözlendi; bu fark istatistikselolarak anlamlı idi (p<0.001). Grup 1’de major komplikasyon oranı %8.3 olarak saptanırken Grup 2’de major komplikasyon saptanmadı.Sonuç: Sonuçlarımıza göre cerrahi tedavi gerektiren çocukluk çağı ön kol çiftkırıklarında öncelikli tedavi yöntemi olarak gerek klinik sonuçlarının daha iyi olmasıgerekse komplikasyon sayısı ve ciddiyetinin daha az olması nedeniyle titanyum elastik çivi uygulaması tercih edilebilir.
Aim: Plate fixation and titanium elastic nailing are conventional surgical treatment modalities for both-bone forearm fractures in children. The purpose of this study is to assess the functional and radiographic results of these techniques and compare with literature. Patient and Methods: We evaluated data of 36 children retrospectively. Twelve of the patients (group 1; 1 girls, 11 boys, age range 9-15 years) were treated by open reduction plate fixation and 24 of the children (group 2; 3 girls, 21 boys, age range 9-14 years) were treated by closed reduction intramedullary nailing. Mean total time from fracture until the surgery was 4.3 and 6.1 days in group 1 and 2, respectively. We compared the groups according to union duration, the number and the severity of the complications and clinical outcomes according to Price criteria. Results: Mean follow-up duration was 22.0 months in group 1 and 19.7 months in group 2. Mean age was 13.0±1.2 years and 11.7±1.6 years in group 1 and 2, respectively. According to Price criteria, we obtained no poor outcomes in both groups. The rate of excellent outcome was 75% and 87.5 % in group 1 and 2, respectively. Union was obtained in 7.6 weeks and 6.7 weeks in group 1 and 2, respectively; this difference was statistically significant (p<0.001). The rate of major complication was 8.3% in group 1. There were none in group 2. Conclusion: According to our results, a favorable technique for pediatric both-bone forearm fractures requiring surgical treatment may be titanium elastic nailing because of better clinical outcomes and fewer and less severe complications. ">
Erdal EREN, Erdinç Genç, İsmet Yalkın ÇAMURCU

6840

Pediatrik önkol çift kırıklarında plak-osteosentez ve titanyum elastik çivi tedavilerinin karşılaştırılması

Amaç: Bu çalışmanın amacı cerrahi tedavi gerektiren çocukluk çağı önkol çiftkırıklarında yaygın kullanılan iki yöntem olan plak osteosentez ve titanyum elastik çivikullanımın fonksiyonel ve radyografik sonuçlarının değerlendirilmesi ve literatürdekiverilerle karşılaştırılmasıdır.Hastalar ve Yöntem: Düzenli takipleri yapılan 36 hasta geriye dönük olarak değerlendirildi. Bu hastaların 12’sine (grup 1; 1 kız, 11 erkek; yaş dağılımı 9-15 yaş) açıkredüksiyon plak-vida osteosentez, 24’üne (grup 2; 3 kız, 21 erkek; yaş dağılımı 9-14yaş) kapalı redüksiyon intramedüller çivileme yapıldı. Yaralanmadan cerrahi müdahaleye kadar geçen ortalama süre grup 1’de 4.3 gün, grup 2’de 6.1 gün idi. Gruplarkaynama süresi, komplikasyon sayısı ve ciddiyeti ve Price kriterlerine göre değerlendirilen klinik sonuçlarına göre karşılaştırıldı.Bulgular: Hastaların takip süresi Grup 1’de 22.0 ay, Grup 2’de 19.7 aydı. Hastalarınortalama yaşı Grup 1’de 13.0±1.2, Grup 2’de 11.7±1.6 idi. Price kriterlerine göre heriki grupta da kötü sonuç saptanmadı. Grup 1’de mükemmel sonuç oranı %75 ikenGrup 2’de mükemmel sonuç oranı %87.5 olarak saptandı. Grup 1’de kaynama süresi7.6 hafta, Grup 2’de kaynama süresi 6.7 hafta olarak gözlendi; bu fark istatistikselolarak anlamlı idi (p

Comparison of plating and titanium elastic nail fixation for surgical treatment of pediatric both-bone forearm fractures

Aim: Plate fixation and titanium elastic nailing are conventional surgical treatment modalities for both-bone forearm fractures in children. The purpose of this study is to assess the functional and radiographic results of these techniques and compare with literature. Patient and Methods: We evaluated data of 36 children retrospectively. Twelve of the patients (group 1; 1 girls, 11 boys, age range 9-15 years) were treated by open reduction plate fixation and 24 of the children (group 2; 3 girls, 21 boys, age range 9-14 years) were treated by closed reduction intramedullary nailing. Mean total time from fracture until the surgery was 4.3 and 6.1 days in group 1 and 2, respectively. We compared the groups according to union duration, the number and the severity of the complications and clinical outcomes according to Price criteria. Results: Mean follow-up duration was 22.0 months in group 1 and 19.7 months in group 2. Mean age was 13.0±1.2 years and 11.7±1.6 years in group 1 and 2, respectively. According to Price criteria, we obtained no poor outcomes in both groups. The rate of excellent outcome was 75% and 87.5 % in group 1 and 2, respectively. Union was obtained in 7.6 weeks and 6.7 weeks in group 1 and 2, respectively; this difference was statistically significant (p
PDF

___

  • 1. Cheng JC, Ng B, Ying S, Lam P. A 10-year study of the changes in the pattern and treatment of 6,493 fractures. Journal of Pediatric Orthopaedics. 1999;19(3):344-50.
  • 2. Rennie L, Court-Brown CM, Mok JY, Beattie TF. The epidemiology of fractures in children. Injury. 2007;38(8):913-22.
  • 3. Creasman C, Zaleske DJ, Ehrlich MG. Analyzing Forearm Fractures in Children. Clin Orthop Relat Res. 1984;188:40-53.
  • 4. Feldkamp G, Daum R. Langzeitergebnisse kindlicher Unterarmschaftbrüche. Hefte Unfallheilk. 1978;132:389-92.
  • 5. Daruwalla JS. A study of radioulnar movements following fractures of the forearm in children. Clin Orthop Relat Res. 1979;139:114-20.
  • 6. Lascombes P, Haumont T, Journeau P. Use and abuse of flexible intramedullary nailing in children and adolescents. Journal of Pediatric Orthopaedics. 2006;26(6):827-34.
  • 7. Schmittenbecher PP. State-of-the-art treatment of forearm shaft fractures. Injury. 2005;36(1):S25-S34.
  • 8. Bhaskar A, Roberts J. Treatment of unstable fractures of the forearm in children. Bone & Joint Journal. 2001;83(2):253-8.
  • 9. Flynn JM, Waters PM. Single-bone fixation of both-bone forearm fractures. Journal of Pediatric Orthopaedics. 1996;16(5):655-9.
  • 10. Yung PSH, Lam CY, Ng BKW, Lam TP, Cheng JCY. Percutaneous transphyseal intramedullary Kirschner wire pinning: a safe and effective procedure for treatment of displaced diaphyseal forearm fracture in children. Journal of Pediatric Orthopaedics. 2004;24(1):7-12.
  • 11. Fernandez F, Egenolf M, Carsten C, Holz F, Schneider S, Wentzensen A. Unstable diaphyseal fractures of both bones of the forearm in children: plate fixation versus intramedullary nailing. Injury. 2005;36(10):1210-6.
  • 12. Flynn JM, Jones KJ, Garner MR, Goebel J. Eleven years experience in the operative management of pediatric forearm fractures. Journal of Pediatric Orthopaedics. 2010;30(4):313-9.
  • 13. Schemitsch E, Richards R. The effect of malunion on functional outcome after plate fixation of. J Bone Joint Surg Am. 1992;74:1068-78.
  • 14. Gustilo R, Anderson J. Prevention of infection in the treatment of one thousand and twenty-five open fractures of long bones: retrospective and prospective analyses. JBJS. 1976;58(4):453-8.
  • 15. Verstreken L, Delronge G, Lamoureux J. Shaft forearm fractures in children: intramedullary nailing with immediate motion: a preliminary report. Journal of Pediatric Orthopaedics. 1988;8(4):450-3.
  • 16. Smith VA, Goodman HJ, Strongwater A, Smith B. Treatment of pediatric both-bone forearm fractures: a comparison of operative techniques. Journal of Pediatric Orthopaedics. 2005;25(3):309-13.
  • 17. Yung S, Lam C, Choi K, Ng K, Maffulli N, Cheng J. Percutaneous intramedullary Kirschner wiring for displaced diaphyseal forearm fractures in children. J Bone Joint Surg Br. 1998;80(1):91-4.
  • 18. Van der Reis WL, Otsuka NY, Moroz P, Mah J. Intramedullary nailing versus plate fixation for unstable forearm fractures in children. Journal of Pediatric Orthopaedics. 1998;18(1):9-13.
  • 19. Reinhardt KR, Feldman DS, Green DW, Sala DA, Widmann RF, Scher DM. Comparison of intramedullary nailing to plating for both-bone forearm fractures in older children. Journal of Pediatric Orthopaedics. 2008;28(4):403-9.
  • 20. Luhmann SJ, Gordon JE, Schoenecker PL. Intramedullary fixation of unstable bothbone forearm fractures in children. Journal of Pediatric Orthopaedics. 1998;18(4):451-6.
  • 21. Huber RI, Keller HW, Huber PM, Rehm KE. Flexible intramedullary nailing as fracture treatment in children. Journal of Pediatric Orthopaedics. 1996;16(5):602-5.
  • 22. Wyrsch B, Mencio GA, Green NE. Open reduction and internal fixation of pediatric forearm fractures. Journal of Pediatric Orthopaedics. 1996;16(5):644-50.
  • 23. Lascombes P, Prevot J, Ligier J, Metaizeau J, Poncelet T. Elastic stable intramedullary nailing in forearm shaft fractures in children: 85 cases. Journal of Pediatric Orthopaedics. 1990;10(2):167-71.
  • 24. Cullen MC, Roy DR, Giza E, Crawford AH. Complications of intramedullary fixation of pediatricforearm fractures. Journal of Pediatric Orthopaedics. 1998;18(1):14-21.
  • 25. Fernandez F, Langendörfer M, Wirth T, Eberhardt O. Failures and complications in itramedullary nailing of children’s forearm fractures. Journal of children's orthopaedics. 2010;4(2):159-67.
  • 26. KC BB, Lamichhane N, Parajuli SP, Maharjan S. Intramedullary Nailing System in Unstable Both Bone Diaphyseal Fractures in Children. Kathmandu Univ Med J. 2017;59(3):207-11.
  • 27. Slongo TF. Complications and failures of the ESIN technique. Injury. 2005;36(1):S78-S85.
  • 28. Kruppa C, Bunge P, Schildhauer TA, Dudda M. Low complication rate of elastic stable intramedullary nailing (ESIN) of pediatric forearm fractures: A retrospective study of 202 cases. Medicine. 2017;96(16).
  • 29. Beaupré GS, Csongradi JJ. Refracture risk after plate removal in the forearm. Journal of orthopaedic trauma. 1996;10(2):87-92.
  • 30. Deluca P, Lindsey R, Ruwe P. Refracture of bones of the forearm after the removal of compression plates. JBJS. 1988;70(9):1372-6.
Acta Medica Alanya-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 2016
  • Yayıncı: Alanya Alaaddin Keykubat Üniversitesi
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

Ankilozan Spondilit Hastalarında Kırmızı Hücre Dağılım Genişliği Ve Subklinik Sol Ventrikül Disfonksiyonu

Cahit KAÇAR, Can Ramazan ÖNCEL, Murathan KÜÇÜK, Hilal KOCABAŞ, Aytul BELGİ YILDIRIM

Endometrium karsinomu tedavisi sonrası edinilmiş vulvar Lenfanjioma sirkumskriptum : Olgu Sunumu

Dilek ERDEM, Nilüfer YİĞİT ÇELİK, Özlem CEREN GÜNİZİ

Akut iskemik inmede serum interlökin-6 düzeylerinin lezyon büyüklüğü ve erken dönem fonksiyonel kötüleşme ile ilişkisi

Ufuk UTKU, Galip EKUKLU, Ahmet Muzaffer DEMİR, Aynur YILMAZ AVCI, Adile ÖZDEN VURAL

İnce bağırsak obstrüksiyonlu hastaların tanısında bilgisayarlı tomografi bulgularının rolü

Mustafa Kemal DEMİR, Alptekin TOSUN, İbrahim İlker ÖZ, İsmail ŞERİFOĞLU

Sistematik Derleme ve Meta-Analizi

Ahmet Aslan

Fakoemülsifikasyon Cerrahisinde “Nagahara Phaco-Chop” ve“Stop-And-Chop” Tekniklerinin Karşılaştırılması

Salih BOZKURT, Suphi ACAR, Devrim TOSLAK

Üç Farklı Osteotomi İle Tedavi Edilen Halluks Valgus Hastalarında, Sesamoid Kemik Redüksiyonun Değerlendirilmesi

Çağrı ÖZCAN, Raşit ÖZCAFER, Hakan BAHAR, Sarper GÜRSU

Erişkin Tip C Distal Humerus Kırıklarına Olekranon Osteotomisi veParalel Plak Uygulamasının Orta Dönem Sonuçları

Halil BÜYÜKDOĞAN, İsmet BİLGİ, Ferdi SARI, Cemil ERTÜRK, Cihan SEVİM

Arkelerin (Archaea) Patojen Olma Potansiyeli

Nurnehir BALTACI, Ayşe KALKANCI

Pediatrik önkol çift kırıklarında plak-osteosentez ve titanyum elastik çivi tedavilerinin karşılaştırılması

Erdal EREN, Erdinç Genç, İsmet Yalkın ÇAMURCU

Academic Researches Index - FooterLogo