Türkiye'de Kadına Yönelik Dilsel Şiddet

Şiddet, maddi ve(ya) manevi kuvvet vasıtasıyla bireyin kişisel sınırlarının ve haklarının ihlalidir. Şiddetin fiziksel, cinsel, ekonomik, dilsel olmak üzere pek çok çeşidi vardır. Fiziksel şiddet görünürlüğü nedeniyle üzerinde en çok durulan ve bilinen şiddet türüdür. En az fiziksel şiddet kadar insan ruhuna zarar veren dilsel şiddet ise muhtemelen en sık uygulanan şiddet şeklidir. Çoğunlukla “küfür” olarak algılanan bu ihlal, gerçekte hakaret, tehdit, alay, iftira, kıyaslama, lakap takma, sözlerini çarpıtma vb. pek çok farklı görünüme sahiptir. Çalışmada Türkiye’de kadına yönelik dilsel şiddet üzerinde durulacak, bu konuda genel bir çerçeve çizilmeye çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Şiddet, Kadına Şiddet, Dilsel Şiddet, Basın-Yayın.

Türkiye'de Kadına Yönelik Dilsel Şiddet

Violence is a violation of an individual's personal boundaries and rights by means of a destructive force. There are many types of violence, including physical, sexual, economic, linguistic. Physical violence is the most focused and known type of violence due to its detectability. Linguistic violence, on the other hand, is probably the most common form of violence and is as psychologically hurtful as physical violence. This form of violation, which is often perceived as “blasphemy”, is in fact an insult, a threat, a mockery, a slander, a comparison, a nickname, a distortion of one's words, etc. it has many different views. In this study, linguistic violence against women in Turkey will be focused on, and a general framework will be drawn up on this issue

Keywords:

Violence, Violence against Women, Linguistic Violence, Press-Publication.,

PDF

___

Aktaş, G. (2013), “Feminist Söylemler Bağlamında Kadın Kimliği: Erkek Egemen Bir Toplumda Kadın Olmak”, EFD / JFL Edebiyat Fakültesi Dergisi / Journal of Faculty of Letters, 30 (1), s. 53-72.
Alagözlü, N. (2009), “Dil ve Cins: Türkçe Atasözlerinde ve Deyimlerde Kadın Üzerine Eğretilemeler ve Toplum-Bilişsel Yapı”, International Journal of Central Asian Studies, 13, s. 37-48.
Alankuş, S. (2008), “Dilin Erilliği ve Kıbrıslıtürk Basınının Söylemi Üzerine Notlar”, Kıbrıs Yazıları, 10-12, s. 46-62.
Aliefendioğlu, H. (/1994), Konuşma Dilinde Cinsiyete Dayalı Farklılaşma: Kadın ve Erkek Dili, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Allen, P. (1994), Dil ve Şiddet, İstanbul: Epsilon Yayınları.
Alusî, Ebu’l-Fazl Şehabeddin es-Seyyid Mahmud el-Bağdadî, Ruhu’l-Meani, Dar-u İhyai’t-Türasi’l-Arabî, Beyrut, tsz., XIII/214.
Ayan, S. (2006), “Şiddet ve Fanatizm”, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7 (2), s. 191-209.
Barutçu, A. (2015), “‘Ucundan Azıcık’la Atılan Sağlam Temel: Türkiye’de Sünnet Ritüeli ve Erkeklik İlişkisi”, Masculinities Journal, 3, s.129-155.
Bingölçe, F. (2006), Dil Dayakları / Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddetin Ortak Dili, Ankara: Birleşmiş Milletler Nüfus Fonu.
Coşar, A. M. (2009), “Trabzon’da Kadının Dile Gelen Sorunları”, Türkiye’de Kadın Hakları Sorunları ve Çözüm Yolları: 2-3 Aralık 2009, s. 99-111.
Devellioğlu, F. (2006). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lugat, Ankara: Aydın Kitabevi.
Dişsiz, M. ve Şahin N. H. (2008), “Evrensel Bir Kadın Sağlığı Sorunu: Kadına Yönelik Şiddet”, Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 1, s. 50-58.
Dursun, Y. (2011), “Şiddetin İzini Sürmek: Şiddet Nedir?”, Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 12, s. 1-18.
Garver, N. (1968), “What Violence is”, The Nation, 209, s. 817-822.
K. (2006), Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele, Ulusal Eylem Planı (2016-2020), Ankara: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü.
Karal, D. ve Aydemir, E. (2012), Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet, Ankara: Uluslararası Stratejik Araştırmalar Kurumu.
Karataş, B., Derebent E., Yüzer S., Yiğit R., Özcan A. (2006), “Kırsal Kesim Kökenli Kadınların Aile İçi Şiddete İlişkin Görüşleri”, Second International Conference on Women’s Studies, Eastern Mediterranean University Center for Women’s Studies, Famagusta, Turkish Republic of Northern Cyprus.
Küçük Durur, E. (2017). Medyada Şiddetin Bir Başka Yüzü: ‘Doktora Saldırı’ Haberleri. Atatürk İletilim Dergisi, 14, s. 45 – 60.
König, G. (1992). “Dil ve Cins: Kadın ve Erkeklerin Dil Kullanımı”, Dilbilim Araştırmaları, Hitit Yayınevi, s. 26-36.
Müftüoğlu, E. (2014), Kur’an-ı Kerim’de Müminlerin Ağız ve Söz Disiplini, Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 42, s. 209-243.
Şemsettin Sami (1987), Kamus-ı Türki, İstanbul: Çağrı Yayınları.
Şimşek, B. (2006), Kadınlararası Konuşma Sürecinde Toplumsal Cinsiyetin Dil Üzerinden Sergilenmesi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Uluslu, N. (2008), Atatürk’ün Yanıbaşında, İstanbul: Doğan Yayınları.
Usta, Ç. (2009), “Basında Dilsel Şiddetin Görünüşleri”, I. Uluslararası Kitle İletişim Araçlarında Türkçenin Kullanımı Bilgi Şöleni, Kırıkkale, 16-17 Nisan 2009, s. 207-216.
Ünal, G. (2005), “Aile İçi Şiddet”, Aile ve Toplum, 8: 85-92.
Vatandaş, C. (2007). “Toplumsal Cinsiyet ve Cinsiyet Rollerinin Algılanışı”, Sosyoloji Konferansları Dergisi, 35, s. 29-56.
Yıldız, T.(2021). “Kadına Şiddet Teması Üzerinden “Halam Geldi” Filminin İçerik Analizi, ODÜSOBİAD, 11 (3), s. 929-950.
http://www.haberturk.com/yasam/haber/582232-hayat-kadini-evinde-vurularak-olduruldu (Erişim Tarihi: 11. 05. 2017).
http://www.iha.com.tr/haber-issiz-koca-konsomatris-esini-oldurdu-2179/ (Erişim Tarihi: 10. 06. 2017).
http://www.kadinhareketi.org/content/view/2021/1/ (Erişim Tarihi: 01. 07. 2017).