19069

ÖĞRENCİLERİN ANLAMSAL WEB TEMELLİ ÖĞRENMEYE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ ÖNCE ÖĞRETMEN ANLATSIN SONRA WEB’DEN ÖĞRENELİM

Öğretim tasarımcıları, etkili öğrenme ortamları tasarlayabilmek için öğrencilerin beklentilerini ve ihtiyaçlarını dikkate almalıdır. Yapılan öğretim tasarımı ne kadar mükemmel olursa olsun geliştirilen ortamın etkililiği, öğrencilerin beklentilerini ve ihtiyaçlarını karşılamadığı sürece düşük olacaktır. Anlamsal Web teknolojileri ve ontolojiler kullanılarak geliştirilen öğrenme ortamları, öğretimin bireyselleştirilmesinde, Web üzerinde bulunan doğru ve güvenilir öğretimsel içeriklere hızlı erişim yapılabilmesinde akıllı çözümler sunabilmektedir. Ancak bu tür öğrenme ortamlarına ilişkin öğrencilerin beklentileri ve ihtiyaçları yeterli düzeyde bilinmemektedir. Betimsel nitelikteki bu çalışmanın amacı, Anlamsal Web Temelli Öğrenme ortamına ilişkin öğrencilerin görüşlerini ortaya çıkarmaktır. Çalışma 2012-2013 eğitim-öğretim yılı güz döneminde, Muğla il merkezinde bulunan Türdü 100. Yıl Ortaokulunda öğrenimine devam eden 34 sekizinci sınıf öğrencisinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak açık uçlu sorulardan oluşan bir anket formu kullanılmış ve veriler içerik analizi ile analiz edilmiştir. Öğrencilerin öğrenme ortamına ilişkin görüşlerine yönelik olarak, ortamda beğenilen özellikler, beğenilmeyen özellikler, öğrenme ortamında hissettikleri ve öğrenme ortamında değiştirmeyi istedikleri ile ilgili tema ve alt temalar belirlenmiştir. Bulgular, genel olarak öğrencilerin öğrenme ortamında animasyon ve sunuları beğendiklerini, metin ve ses türündeki içerikleri beğenmediklerini, öğrenme sürecinde kendilerini meraklı ve gergin hissettiklerini, öğrenme ortamında yapmak istedikleri değişikliklerin ise öğretmensiz olmaz şeklinde olduğunu göstermektedir. Araştırmada merkezi sınav sisteminin, öğrencilerin geliştirilen öğrenme ortamının kullanımını olumsuz etkilediği, öğrencilerin öz düzenleme becerilerine sahip olmadıkları ve öğretmen merkezli yaklaşımı benimsedikleri sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Web temelli öğrenme, Ortaokul öğrencileri, Web 3.0.

PDF

___

Akcaoglu, M., Gumus, S., Bellibas, M. S. ve Boyer, D. M. (2015). Policy, practice, and reality: exploring a nation-wide technology implementation in Turkish schools. Technology, Pedagogy and Education, 24(4), 477–491.
http://dx.doi.org/10.1080/1475939X.2014.899264
Berners-Lee, T. (1996). The world wide web: Past, present and future. http://www.w3.org/People/Berners-Lee/1996/ppf.html (8.9.2016).
Berners-Lee, T., Hendler, J. ve Lassila, O. (2001). The Semantic Web. Scientific American, 284(5), 34–43.
http://dx.doi.org/10.1038/ scientificamerican0501-34
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri (3. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Clark, R. C. (2000). Four architectures of instruction. Performance Improvement, 39(10), 31–38.
http://dx.doi.org/10.1002/pfi.4140391011
Devedžić, V. (2006). Semantic web and education. New York, USA: Springer.
Dowling, S. (2011). Web-based learning: Moving from learning Islands to learning environments. The Electronic Journal for English as a Second Language, 15(2), 1–27.
Dutta, B. (2006). Semantic Web based e-learning. http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.587.8637&rep=rep1&type=pdf (20.10.2016).
Gagné, R. M. (1985). The conditions of learning (4th ed.). New York: Holt, Rinehart & Winston.
Heflin, J. D. (2001). Towards the Semantic Web: Knowledge representation in a dynamic, distributed environment. Unpublished Doctoral dissertation, Faculty of the Graduate School, University of Maryland, Baltimore, USA.
Hew, K. F. ve Brush, T. (2007). Integrating technology into K-12 teaching and learning: Current knowledge gaps and recommendations for future research. Educational Technology Research and Development, 55(3), 223–252.
http://dx.doi.org/10.1007/s11423-006-9022-5
Karalar, H. (2013). Anlamsal Web temelli öğretimde yönlendirmenin kazanıma ve kalıcılığa etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Karalar, H. ve Özdemir, S. (2013). Anlamsal Web temelli öğretimde yönlendirmenin kazanıma ve kalıcılığa etkisi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 1–16.
Maedche, A. ve Staab, S. (2001). Ontology learning for the Semantic Web. IEEE Intelligent Systems, 16(2), 72–79.
http://dx.doi.org/10.1109/5254.920602
McLoughlin, C. ve Lee, M. J. W. (2010). Personalised and self regulated learning in the Web 2.0 era: Internal exemplars of innovative pedagogy using social software. Australasian Journal of Educational Technology, 26(1), 28–43.
http://dx.doi.org/10.14742/ajet.1100
Merrill, M. D. (2002). First principles of instruction. Educational Technology Research and Development, 50(3), 43–59.
http://dx.doi.org/10.1007/BF02505024
Pintrich, P. R. ve De Groot, E. V. (1990). Motivational and Self-Regulated learning components of classroom academic performance. Journal of Educational Psychology, 82(1), 33–40. http://dx.doi.org/10.1037/0022-0663.82.1.33
Rosen, D. ve Nelson, C. (2008). Web 2.0: A new generation of learners and education. Computers in the Schools, 25(3–4), 211–225. http://dx.doi.org/10.1080/07380560802370997
Schunk, D. H. (2012). Learning theories: An educational perspective (6th. ed.). Boston: Pearson.
Sukic, C. (2009). Improving eLearning by personalization. Tecnics Technologies Education Management, 4(1), 15–20.
Üredi, I. ve Üredi, L. (2007). Öğrencilerin öz-düzenleme becerilerini geliştiren öğrenme ortamının oluşturulması. Yeditepe Üniversitesi Dergisi, 2(2). http://journal.yeditepe.edu.tr/index.php/edu7/article/view/37/35 (15.10.2016).
W3C. (1999). Resource description framework (RDF) model and syntax specification. http://www.w3.org/TR/1999/REC-rdf-syntax-19990222/ (12.10.2016).
W3C. (2014). RDF Schema 1.1. http://www.w3.org/TR/rdf-schema/ (12.10.2016).
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yu, L. (2011). A developer’s guide to the semantic web. London:Springer.