KAMU YÖNETİMİNDE DENETİM ANLAYIŞINDAKİ GELİŞMELER

Kamu sektörünün işletme yönetimine göre giderek daha işlevsiz hale gelmesi, faaliyetlerinde verimliliğin, kalitenin, etkinliğin düşmesi, kaynakların yerinde kullanılmaması gibi nedenlerle bürokrasi modeli her geçen gün biraz daha fazla tartışılmaya başlanmıştır. Tartışmalarda yeni yönetim anlayışı öne çıkmaktadır. Bu anlayışın en önemli argümanlarından birisi denetim işlevidir. Çünkü denetim sorununun ele alınış biçimi, kamu yönetiminin işleyişini de önemli ölçüde etkilemektedir. Denetimden beklentiler farklı olmakla birlikte denetimin iki temel amacı bulunmaktadır. Bunlardan biri yönetsel faaliyetlerde “hukuki rasyonelliğin”, diğeri de “ekonomik rasyonelliğin ” sağlanmasıdır. Bu çalışmada denetim anlayışındaki gelişmeler, geleneksel yönetim anlayışından başlayarak ele alınmaktadır. Bu çerçevede denetimin tür ve teknikleri çalışma kapsamı dışında tutularak, stratejik denetim, operatif denetim, denetimin kamu yönetiminde ekonomiklik, verimlilik ve etkenliğe etkileri, denetim ve sorumluluk, yeni yönetim anlayışında denetim gibi konular üzerinde durulmaktadır.

___

  • [1] Weber, Von J. (1996). Zwei massgebliche Reformbewegungen im Vergleich Controlling versus New Public Management - Alternative öder sich erganzende Konzepte der Umgestaltung öffentlicher Institionen?. Verwaltung und Management, 6, 344-347.
  • [2] Polatoğlu, A. (2001). Kamu Yönetimi Genel ilkeler ve Türkiye Uygulaması. Ankara: METU Basım Evi.
  • [3] Tortop, N.; İsbir, E.G. & Aykaç, B. (1999). Yönetim Bilimi. Gözden Geçirilmiş 3. Baskı. Ankara: Yargı Yay.
  • [4] Brüggemeier, M. (1991). Controlling in der öffentlichen Venvaltung: Ansâtze, Probleme und Entwicklungstendenzen eines betriebswirtschaftlichen Steurerungskonzeptes. München: Hampp Verlag.
  • [5] Şimşek, Ş. (1994). Yönetim ve Organizasyon. Konya: Günay Ofset.
  • [6] Richter, W. (2001). Controlling und Berichtsvvesen. (In: Blanke, B.; Von Bandemer, B.; Nullmeier, F. & Wewer, G. (Hrsg)). Handbuch zur Venvaltungsreform. 2. Auflage. Opladen: Verlag Leske + Budrich, 392-400.
  • [7] Weber, J. (1997). Controlling versus New Public Management. Alternative öder sich erganzende Konzepte der Umgestaltung öffentlicher Institutionen. Venvaltung und Management, 2, 38-43.
  • [8] Pfohl, H.C. & Zettelmeyer, B. (1987). Strategisches Controlling? Zeitschrift jiir Betriebswirtschaft, 57(2), 145- 175.
  • [9] Bramsemann, R. (1987). Handbuch Controlling. München: Methoden und Techniken.
  • [10] Budâus, D. (1996). Controlling in öffentlichen Vervvaltungen. Rechııungswesen und EDV (Hrsg): Kundenorinetierung in Industrie, Dienstleistung und Venvaltung / 17. Saarbrücker Arbeitstagung 1996. Heidelberg: Wilhelm Scheer Verlag.
  • [11] Thomas, G.; Niepel, M. & Schill, O. (2002). Herausforderungen an die Umsetzung des Neuen Steuerungsmodells aus der Perspektive des Controlling. Controlling, 4/5, April/Mai, 219-231.
  • [12] Becker, R. (1997). Steuern mit Konzept - Ein Controlling Konzept für die öffentliche Verwaltung. Stuttgart: Horvalth @ Partner: Neues Verwaltungsmanagement.
  • [13] Hopp, H. & Gobel, A. (1999). Management in der öffentlichen Verwaltung. Stuttgart: Schaffer - Poeschel Verlag.
  • [14] Budâus, D. (2002). Operatives und strategisches Verwaltungscontrolling im aktüellen Reformprozess des öffentlichen Sektors (Teil 2). Controlling, 7, April/Mai, 389-394.
  • [15] Vogel, A.M. (1996). Verwaltungscontrolling. (Hg.: Grubwinkler, W. et.al.). Modernes Venvaltungsmanagement. Dresden: Boorberg Verlag, 144- 172.
  • [16] Hilbertz, H.J. (1996). Der Stuttgarter Weg- Controlling in der Kommunalen Verwaltung. Zeitschrift "Controlling’', 4,38-51.
  • [17] Ergun, T. & Polatoğlu, A. (1992), Kamu Yönetimine Giriş. 4. Yayım. Ankara: TODAİE.
  • [18] Heper, M. (1977). Türk Kamu Bürokrasisinde Gelenekçilik ve Modernleşme- Siyaset Sosyolojisi Açısından Bir İnceleme. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yay.
  • [19] Aykaç, B. (1997). Kamu Bürokrasisi ve Türk Kamu Personel Yönetiminde Bürokratik Eğilimler. Ankara: YÖK Matbaası.
  • [20] Eryılmaz, B. (2002). Bürokrasi ve Siyaset — Bürokratik Devletten Etkin Yönetime. İstanbul: Alfa Yay.
  • [21] Mouzelis, N.P. (2001). Örgüt ve Bürokrasi. Modern Teorilerin Analizi. (Çev.: Akın, H.B.). Konya: Çizgi Kitabevi.
  • [22] Yaşamış, F.D. (1997). Kamu Yönetimi Kuramında ve Uygulamasında Yeni Gelişmeler: ‘Administration’dan ‘Management’a... Türk İdare Dergisi, 417, 1-27.
  • [23] Saran, M.U. (1995). Türk Kamu Yönetiminde Denetim Sistemi. Türk İdare Dergisi, 409, Aralık, 53-69.
  • [24] Eryılmaz, B. (1999). Kamu Yönetimi. İstanbul: Erkam Matbaacılık.
  • [25] Budâus, D, (1995). Public Management. Konzepte und Verfahren zur Modernisierung öffentlicher Venvaltungen. 3. Aufgabe. Berlin: Sigman Verlag.
  • [26] Budâus, D. (1998). Von der bürokratischen Steuerung zum New Public Management- Eine Einführung. (In: Budâeus, D.; Conrad, P. & Schreyögg, G. (Hrsg)). New Public Management. Berlin, New York: Gobel Verlag, 1-10.
  • [27] Schedler, K. & Proeller, I. (2000). New Public Management. Bern, Stuttgart, Wien: Verlag Paul Haupt.
  • [28] Damkovvski, W. & Precht, C. (1995). Public Management- Neuere Steuerungskonzepte fur den öffentlichen Sektör. Stuttgart, Berlin, Köln: Verlag W. Kohlhammer.
  • [29] Budâus, D. (2002). Operatives und strategisches Vervvaltungscontrolling im aktüellen Reformprozess des öffentlichen Sktors (Teil 1). Controlling, 4/5, April/Mai, 205-211.
  • [30] Budâus, D. & Buchholtz, K. (1997). Konzeptionelle Grundlagen des Controlling in öffentlichen Verwaltung. DBW, 3, 322-337.
  • [31] Wollmann, H. (2002). Kontrolle in Politik und Vervvaltung. Evaluation, Controlling und Wissensnutzung. (http://www2.hu-berlin.de/verwaltung/down.htmi. [16.09.2003].
  • [32] Genç, T. (1998). Kamu Yönetim. Ankara.
  • [33] Demirbaş, T. (2001). Sayıştaylar Tarafından Gerçekleştirilen Performans Denetimleri ve Türk Sayıştay'ı Uygulaması. Sayıştay Araştırma/İnceleme/ Çeviri Dizisi: 17. Ankara: Sayıştay Yayınları.
  • [34] Atiyas, İ. & Sayın, Ş. (1997). Siyasi Sorumluluk, Yönetsel Sorumluluk ve Bütçe Sistemi: Bir Yeniden Yapılanma Önerisine Doğru. İstanbul: TESEV Yayınları 4.
  • [35] Kübalı, D. (1999). Performans Denetim. Amme İdaresi Dergisi, 32(1), 31-62.
  • [36] Laux, E. (1990). Controlling in öffentlichen Institutionen. Konzept- Instrumente- Entwicklungen. Die Öffentliche Venvaltung, 3, 122-135.
  • [37] Duma, U. & Eren, V. (2002). Kamu Sektöründe Stratejik Yönetim. Amme İdaresi Dergisi, 35(1), 55-75.