2023 VİZYON BELGESİ’NİN KARAKTER EĞİTİMİ BAKIMINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Çalışma, 23 Ekim 2018 tarihinde Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan ve Millî Eğitim Bakanı Sayın Prof. Dr. Ziya Selçuk ön- derliğinde, Beştepe Millet Kongre ve Kültür Merkezi’nde düzenlenen 2023 Eğitim Vizyonu Tanıtım Toplantısında açıklanmış olan Vizyon Belgesi’nin karakter eğitimi açısından değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Bu belgede 2023 yılına kadar, 3 yıl içerisinde yapılması planla- nan eğitime ilişkin revizyon ve köklü değişim çalışmaları anlatılmış ve yapılacak çalışmalar bir takvim eşliğinde sunulmuştur. Yapılan bu araştırma nitel araştırma olup Vizyon Belgesi’nde yer alan veriler dokuman incelemesi ile ele alınmıştır. Araştırmada Vizyon Belgesi’nde karakter kelimesinin mizaç olarak “on beş kez” geçtiği, karakter içerisinde önemli bir yeri olan değer ve değer kazandırmanın “on yedi kez” geçtiği tespit edilmiştir. Çalışmada karakter eğitimi konusu “Tehlikeli ve yasa dışı davranışlarla mücadele ve Millî ve manevi değerlerin kazandırılması” olarak iki kategori altında incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

karakter eğitimi, karakter, , değer kazanımı, 2023 Eğitim Vizyonu Belgesi

PDF

___

Akin, T.; Dunne, G.; Palomares, S. ve Schilling, D. (1995). Character Education in America’s Schools, Annerchoice Publishing, California.
Althof, W. ve Berkowitz, M. W. (2006). “Moral Education and Character Education: Their Relationship and Roles in Citizenship Education”, Journal of Moral Edu- cation, 35(4), 495-518.
Arthur, J. (2005). “The Re-Emergence of Character Education in British Education Po- licy”, British Journal of Educational Studies, 53(3), 239-254.
Beachum, F. D. ve Mc Cray, C. R. (2005). Changes and Transformations in the Philosop- hy of Character Education in the 20th Century. Essays in Education,. https:// Www.Researchgate.Net/Profile/Floyd_Beachum/Publication/23725433_ Changes_And_Transformations_İn_The_Philosophy_Of_Character_Educati- on_İn_The_20_Th_Century/Links/550897db0cf2d7a2812ac937.Pdf.Erişim Tarihi: 20.07.2019
Berkowitz, M. W. (2002). The Science of Character Education. W. Damon (Ed.), Bringing in a New Era in Character Education, Hoover Institution Press, Stanford.
Berkowitz, M. W. ve Bier, M. C. (2005). What Works in Character Education: A Report For Policy Makers and Opinion Leaders. www.character.org. Erişim Tarihi: 10.12.2018
Berkowitz, M. W. (2011). “What Works in Values Education”, International Journal of Educational Research, 50, 153–158.
Brannon, D. (2008). “Character Education: It’s A Joint Responsibility”, Kappa Delta Pi Record, 44 (2), 62-65.
Burreth, K. ve Rusnak, T. (1993). Integrated Character Education, Phi Delta Kappa Educational Foundation, Indiana.
Dalton, J. C. ve Crosby, P. C. (2011). “Core Values and Commitments in College: The Surprising Return to Ethics and Character in Undergraduate Education”, Jour- nal of College and Character, 12(2). 1-4.
Demmon, T.; Rice, J. ve Warble, D. (1996). Moral and Character Development in Public Education. Http://Eric.Ed.Gov/?İd=ED409251. ERIC Number: ED409251.
Duer, M.; Parisi, A. Ve Valintis, M. (2002). Character Education Effectiveness. Master of Arts Action Research Project, Saint Xavier University and Skylight Professional Development Field-Basedmaster’s Program, Chicago, Illinois.
Finck, C.; Hansen, C. ve Jensen, J. (2003). Improving Student Achievement Through Character Education. Master of Arts Action Research Project, Saint Xavier ni- versity and Skylight Professional Development Field-Basedmaster’s Program, Chicago, Illinois.
Guba, E. G. (1981). Criteria for assessing the trustworthiness of naturalistic inquiries.Educational Technology research and development, 29(2), 75-91.
Kıral, B. (2017). Okul Toplum İlişkileri, Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi, Edt.: M.M. Arslan, SMS Yayınları, Ankara.
Lapsley, D. K. ve Narvaez, D. (2006). Character Education, W. Damon ve R. Lerner (Ed.), Handbook Of Child Psychology, Wiley, New York.
Lickona, T. (1991). Education For Character, Bantam, Newyork
Lickona, T. (1993). “The Return of Character Education”, Educatonal Leadership, 6-11. Lincoln, Y.
S. ve Guba, E. G. (1986).” But is it rigorous? Trustworthiness and authenticity in naturalistic evaluation”, New directions for evaluation, 30, 73-84.
Lumpkin, A. (2008). “Teachers as Role Models Teaching Character and Moral Virtues”, JOPERD, 79 (2), 45-49.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis, Sage, Thousand Oaks.
Narvaez,D.; Bock, T.; Endicott, L. ve Liess, J. (2004). “Minnesota’s Community Voices and Character Education Project”, Journal of Research in Character Education, 2(2), 89–112
Oxford Sözlüğü. (2016). https://www.oxforddictionaries.com.Erişim Tarihi: 12.12.2016.
Puka, B. (1999) Inclusive Moral Education: A Critique and İntegration of Competing Approaches. M. Leicester, C. Modgil ve S. Modgil (Ed.). Moral Education And Pluralism, Falmer Press, London.
Sılay, N. (2010). Yükseköğretimde Karakter Eğitiminin İncelenmesi (Doktora Tezi), Marmara Üniversitesi, İstanbul
Türk Dil Kurumu Sözlüğü (2016). http://tdk.gov.tr/İndex.Php?Option=Com_Bts&- View=Bts. Erişim Tarihi: 12.12.2016.
Watz, M. (2011). “An Historical Analysis of Character Education”, Journal of Inquiry& Action in Educationi, 4(2),34-53.
Yıldırım, G. (2007). İlköğretim Düzeyinde Bir Karakter Eğitimi Programı Model Önerisi ve Uygulanabilirliği (Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, Ankara.
UNICEF. (1996). Living Values and Educational Program. https://www.peace.ca/li- vingvalues.htm. Erişim Tarihi: 03.02.2019.
Wynne, H. A. and Ryan, K. (1993). Our Schools: A Handbook On Teaching Character Academics, and Discipline, Macmillan Publishing Company, New York.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seç- kin, Ankara.
2023 Eğitim Vizyonu Belgesi. (2018). https://2023vizyonu.meb.gov.tr/ Erişim Tarihi: 12.06.2019.