Türkiye bulunduğu coğrafi konum açısından tarıma elverişli bir ülkedir. Bu bakımdan beklenti tarım alanında dünyanın sayılı ülkeleri arasında yer alması ve bunun ekonomik büyüklüklere yansıması şeklindedir. Oysa genel değerlendirmelerde; Türkiye bazı ürün türlerinde dünya sıralamasında yerini alsa da ekonomik göstergeler açısından aynı şeyi söylemek mümkün değildir. Türkiye para ve maliye politikası araçlarını kullanarak tarımsal faaliyetleri desteklemiştir. Değişik dönemler itibariyle izlediği politikalar; vergi teşvikleri, kredi destekleri, doğrudan gelir desteği vb. şeklinde olmuştur. Bu makalede1960 döneminden günümüze kadar geçen süreçte Türkiye’nin tarımsal alanda bulunduğu durumu değerlendirmek amacıyla tarıma yönelik uyguladığı politikalar hakkında bilgi verilmiş, zirai kazançların vergilendirilmesi detaylı bir şekilde izah edilmiştir. Neticede, izlenen politikaların amacına ulaşmada yetersiz kaldığı sonucuna varılmıştır

Turkey is a convenient country for its geographical location. In this respect, the expectation is that Turkey is among the few countries of the world in the field of agriculture and this is a reflection on the economic magnitudes. Although Turkey is ranked in the world rankings in some product types, it is not possible to say the same in terms of economic indicators, in general evaluations. Turkey has supported agricultural activities using instruments of monetary and fiscal policy. The policies followed by different periods; Tax incentives, credit support, direct income support, etc. In this article, information about the policies that Turkey has applied for agriculture in order to evaluate the situation in agriculture is explained. Taxation of agricultural earnings is explained in detail. As a result, the policies pursued were ineffective in reaching the goal