İşletmelerdeki çevreye duyarlı yönetim anlayışını ifade eden “Çevre Yönetimi” 1980’lerden günümüze gelen bir kavramdır. Başlangıçta çevre korumaya yönelik tepkiler ve bir dizi kuraldan oluşan çevre yönetimi anlayışına son zamanlarda, PR yani halkla ilişkiler faaliyetleri boyutundan yaklaşan kurum sayısı gittikçe artmaktadır. Bu çalışmanın amacı, sosyal sorumluluk başlığı altında gerçekleştirilen çevreci faaliyetlerin (ağaçlandırma, doğal kaynakları etkili kullanma, ekolojik dengeye katkı, nesli tükenen türleri koruma, çevre dostu ürünler üreten yeni teknolojiler geliştirme vb.) ülkemizdeki işletmelerce ne derece etkili ve samimi şekilde yürütüldüğünü analiz etmektir. Türkiye’de farklı sektörlerden kurumsallaşma sürecini tamamlamış dört büyük işletme (OPET, ETI, MNG, Garanti Bankası) araştırma kapsamına dahil edilmiştir. Basında bu şirketler hakkında konuyla ilgili çıkan haberler ve şirket web sayfaları taranmış önceden belirlenen kriterler doğrultusunda bulgular içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırma sonucunda Türkiye’de örnekleme dahil edilen büyük işletmelerin dahi sosyal sorumluluk bilincini taşıma konusunda eksikleri olduğu ve adına “yeşil aklama” denilen kavramla örtüşen stratejiler geliştirdikleri görülmüştür

Referring an environmentally responsible management approach in the enterprises, the concept of “Environmental Management” has roots in 1980s. Initially comprising reactions against environmental protection and a number of rules, environmental management is now perceived from perspective of PR, the public relations, by ever increasing body of companies. Purpose of this study is to analyze the extent environmentalist activities performed under title of social responsibility (foresting, efficient use of natural resources, contribution to ecological balance, protection of endangered species, developing new technologies manufacturing environment-friendly products) are sincerely and honestly implemented. Four large-scale enterprises, which operate in different sectors and completed institutionalization process, in Turkey were enrolled into the study. News published in media in relation with those companies and their corporate web pages were screened and findings in accordance with pre-defined criteria were undergone content analysis. As a result of the study, it was observed that in Turkey, even large-scale enterprises had deficiencies in social responsibility awareness and they developed strategies overlapping with the concept “green washing”