SİYASET ALANINI ARINDIRMA: HANNAH ARENDT’İ YENİDEN DÜŞÜNMEK

Hannah Arendt (1906-1975) insanlık durumu olarak tanımladığı Vita Activa (aktif yaşam)’dan yola çıkarak özgürlük, eşitlik, şiddet, devrim, totalitarizm, kitle toplumu, siyaset gibi kavramları açıklamaya çalışmıştır. Söz konusu kavramları anlamaya çalışmasında, yaşadığı dönemin ve kendisini var eden kimliklerinin etkisi de oldukça büyüktür. İkinci Dünya Savaşı’nı görmüş bir düşünür olan Arendt, bu dönemde Batı’nın maruz kaldığı yıkımın nedenlerini Almanya’da yaşayan eğitimli bir kadın ve Yahudi olarak sorgulamış, gerçek siyasal eylemin nasıl olması gerektiğini anlamaya çalışmıştır. Modern zamanların büyük anlatılarını (liberalizm ve Marksizm dâhil olmak üzere) eleştirerek ve kendi siyaset felsefesinin temellerini Antik Yunan’da arayarak, kamusal ve özel alan ayrımını yeniden tanımlamıştır. Özgürlüğün gerçekleştiği ve farklılıklarıyla birlikte eşit bireylerin konuşup anlaşabildikleri bir kamusal alan hayal etmektedir. Söz konusu kamusal alan siyasal eylemin alanıdır. Bu çalışmanın amacı Hannah Arendt’in düşünsel eyleminin temelini oluşturan siyaset anlayışını anlamaktır. Daha özel olarak, yaşadığımız dönemin siyasal eylem anlayışını gözden geçirebilmek adına, Arendt’in siyasete atfettiği tanımlamaları hatırlatmak hedeflenmektedir. Tamamen onun düşünsel eylemine yer verilecek olan bu çalışmada, kendi tabiriyle Arendt yeniden “dünyevileştirilecek”, “özgürleştirilecek”tir.

Anahtar Kelimeler:

Hannah Arendt, Siyaset Felsefesi, Kitle Toplumu, Siyasal Eylem

PURIFICATION OF POLITICAL SPHERE: RETHINKING HANNAH ARENDT

Hannah Arendt (1906-1975) tried to explain the concepts such as liberty, equality, violence, revolution, totalitarianism, mass society and politics, by looking at Vita Activa (active life), which she described as human condition. In trying to understand these concepts, the influence of her time and her identities is also strong. A philosopher who had seen the Second World War, Arendt tried to understand how the real political action, by questioning the cause of the demolition of the West during this period as an educated women and Jews living in Germany. Criticizing the great narratives of modern times (including liberalism and Marxism) and searching for the foundations of her philosophy of politics in Ancient Greece she re-defined the distinction between public and private sphere. She imagines a public sphere in which freedom is realized and where equal individuals can speak and agree with their differences. This public sphere is the domain of political action. The aim of this study is to understand the political conception that underlies Hannah Arendt’s intellectual action. More specifically, it is aimed to remind the definition of politics which Arendt made, in order to be able to appreciate the concept of political action in our time. In this study, by giving completely the place to her intellectual action, Arendt will be “secularized” in her own words; in other words “to be emancipated”.

Keywords:

Hannah Arendt, Political Philosophy, Mass Society, Political Action,

PDF

___

Altunok, G. (2007-2008). Şiddetin eleştirisi olarak iktidar: Arendt ve Foucault. Doğu-Batı (Şiddet), 43, 51-74.
Arendt, H. (1954). What is authority. https://webspace.utexas.edu/hcleaver/www/330T/350kPEEArendtWhatIsAuthorityTable.pdf (Erişim Tarihi: 05.04.2013).
Arendt, H. (1976). The origins of totalitarianism. San Diego, New York, London: A Harvest Book.
Arendt, H. (1986a). Philosophie et politique. Trad. par Françoise Collin, GRIF, 33, 84-94.
Arendt, H. (1986b). Le problème de la femme dans le monde contemporain. Trad. par. Anne-Sophie Astrup, GRIF, 33, 69-72.
Arendt, H. (1996). Şiddet üzerine. Çev. Bülent Peker, Cogito (Şiddet), 6-7, 7-21.
Arendt, H. (1997). Şiddet üzerine. Çev. Bülent Peker, İstanbul: İletişim.
Arendt, H. (2012a). Devrim üzerine. Çev. Onur Eylül Kara, İstanbul: İletişim.
Arendt, H. (2012b). İnsanlık durumu. Çev. Bahadır Sina Şener, İstanbul: İletişim.
Berktay, F. (2010). Heidegger ve Arendt’te özgürlük: Bir kesişme noktası. F. Berktay, Tarihin cinsiyeti içinde (s. 178-191). İstanbul: Metis.
Berktay, F. (2012). Dünyayı bugünde sevmek: Hannah Arendt’in politika anlayışı. İstanbul: Metis.
Bronner, S. E. ve Kellner, D. M. (1989). Kamusal alan: Ansiklopedik bilgi; Jürgen Habermas. Çev. Nuran Erol, Birikim Dergisi, 70, http://www.birikimdergisi.com/birikim/dergiyazi.aspx?did=1&dsid=66&dyid=1735&yazi=Kamusal%20Alan:%20Ansiklopedik%20Bir%20Makale, (Erişim Tarihi: 02.12.2010).
Collin, F. (1986a). Du privé et du public. GRIF, 33, 47-68.
Collin, F. (1986b). Introduction: Actualité de Hannah Arendt. GRIF, 33, 5-7.
Coşkun, B. (2013). Hannah Arendt’te “radikal kötülük” problemi. İstanbul: Ayrıntı.
Doğanay, G. (2016). Avrupa’da işgal hareketlerinin kapsamı ve Türkiye örneği: Don Kişot Sosyal Merkezi. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 4 (2), 91-111.
Erdem, H. (t.y.). Hannah Arendt’in Eichmann davası üzerine düşünceleri. http://www.flsfdergisi.com/sayi9/1-16.pdf, (Erişim Tarihi: 05.04.2013).
Giddens, A. (2014). Siyaset, sosyoloji ve toplumsal teori. Çev. Tuncay Birkan, İstanbul: Metis.
Habermas, J. (1993). L’espace public. Paris: Piyot.
Kara, O. (2010). Arendt ve politika tutulması: Türk siyasetinde “hakikat”in yeri/yersizliği. Toplum ve Bilim, 119, 33-56.
O’Sullivan, N. (1994). Hannah Arendt: Eski Yunan özlemi ve endüstri toplumu. A. De Crespigny ve K. R. Minogue (Der.), Çağdaş Siyaset Felsefecileri içinde (s. 223-245). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Rothnemer, M. (2000). Les origines du totalitarisme. Carré Rouge, 13, 83-95, http://www.carre-rouge.org/numeros/n13/83.pdf, (Erişim Tarihi: 05.04.2013).
Taşçıer, F. (2008). Siyasal alanın belirlenmesinde şiddetin rolü üzerine üç görüş: Hannah Arendt, Michel Foucault ve Georgio Agamben. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Vergin, N. (2012). Siyasetin sosyolojisi: Kavramlar, tanımlar, yaklaşımlar. İstanbul: Doğan Kitap. Yılmaz, Z. (2007). Hannah Arendt’in özgürlük anlayışı. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (1), 227-235.