Kayalıköy Baraj Gölü’nün (Kırklareli/Turkey) Rotifera Kompozisyonu, Bolluğu ve Mevsimsel Dağılımı

Bu araştırma, Kayalıköy baraj gölünün Rotifera tür çeşitliliğini, bolluğunu ve mevsimsel dağılımını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada Kayalıköy Barajı’nda belirlenen 3 istasyonda Mayıs 2018 ile Nisan 2019 tarihleri arasında Rotifera örnekleri toplanırken bu organizmaları etkileyen bazı çevresel parametreler de ölçülmüştür. Toplanan örneklerin değerlendirmesi sonucunda 40 Rotifera türü tespit edilirken Kayalıköy Barajı’nda yıllık ortalama 27938 ± 18992 birey/m3 tespit edilmiştir. En fazla birey sonbahar mevsiminde (42966 birey/m3) ve 2. istasyonda (33487 birey/m3); en az birey Kış mevsiminde (1474 birey/m3) ve 1. istasyonda bulunmuştur (24850 birey/m3). Baraj gölünde Brachionus quadridentatus, Keratella cochlearis, K. quadrata, Synchaeta pectinata, Asplanchna priodonta, Polyarthra vulgaris ve Filinia longiseta türleri en yaygın türler olarak tespit edilmiştir. Türkiye su kalite standartlarına göre Kayalıköy Barajı’nın su kalitesi genel olarak I. sınıf ve A1 kalitesinde olduğu belirlenmiştir. Baraj gölünde tespit edilen Rotifera türlerinin yapısı, dağılımı ve gölde ölçülen çevresel parametreler birlikte değerlendirilmiştir. Gölün oligomesotrofik karakterde ve içme, tarımsal sulama ve su ürünleri yetiştiriciliği için uygun suya sahip olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Rotifera, tür çeşitliliği, mevsimsel dağılım, su kalitesi, baraj gölü

Seasonal Distribution of Rotifera Compositions and Abundance in Kayalıköy Reservoir (Kırklareli/Turkey)

This study was carried out to determine the diversity, abundance seasonal distribution of Rotifera in Kayalıköy reservoir. Rotifera and water samples were collected monthly intervals from May 2018 to April 2019 in three different stations in the reservoir and some environmental parameters were also measured. A total of 40 species from Rotifera were determined in the reservoir. The quantitative evaluation of the Rotifera samples were found an average of 27938 ± 18992 ind/m3in the Kayalıköy reservoir. The maximum numbers of Rotifera in the reservoir were found in autumn (42966 ind/m3) and at 2nd station (33487 ind/m3), the minimum numbers were recorded in winter (1474 ind/m3) and at 1st stations (24850 ind/m3). The most common species in the reservoir were found Brachionus quadridentatus, Keratella cochlearis, K. quadrata, Synchaeta pectinata, Asplanchna priodonta, Polyarthra vulgaris and Filinia longiseta. According to the water quality standards of Turkey, the water quality of Kayalıköy reservoir was found Class I and A1. When we examined the species identified in the reservoir, the distribution of the individuals that make up the Rotifera fauna and physicochemical parameters as a whole, it has been concluded that Kayalıköy reservoir has water suitable for drinking, agricultural irrigation and aquaculture and it’s classified as oligomesotrophic character.

Keywords:

Rotifera, species diversity, seasonal distribution, water quality, reservoir,

PDF

___

Anonymous, (2015). Yüzeysel Su Kalitesi Yönetimi Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. Orman ve Su İşleri Bakanlığı: Resmî Gazete, 15 Nisan 2015, Sayı: 29327. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2015/04/20150415-18.htm.
Anonymous, (2019). İçme Suyu Temin Edilen Suların Kalitesi Ve Arıtılması Hakkında Yönetmelik. Tarım ve Orman Bakanlığı: Resmî Gazete, 6 Temmuz 2019, Sayı: 30823. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2019/07/20190706-8.htm.
Arrignon, J. (1976). Aménagement ecologique et piscicole des eaux douces. Bordas, 32 p, Paris.
Ayvaz, M., Tenekecioğlu, T. & Koru, E. (2011). Avşar Baraj Gölü'nün (Manisa-Türkiye) Trofik Statüsünün Belirlenmesi. Ekoloji, 20 (81): 37-47.
Berzins, B. & Pejler, B. (1987). Rotifer occurrence in relation to pH. Hydrobiologia, 147: 107-116.
Bozkurt A. & Sagat, Y. (2008). Birecik Baraj Gölü Zooplanktonunun Vertikal dağılımı. Journal of Fisheries Sciences.com, 2 (3): 332-342.
Buyurgan, Ö., Altındağ, A. & Kaya, M. (2010). Zooplankton community structure of Asartepe Dam Lake (Ankara, Turkey). Turkish Journal of Fisheries and Aquatic Sciences, 10: 135-138.
Dauba, F. (1981). Etude comperative de la fauna des poissons dans les ecosystemes de deux reservoirs, Luzech (Lut) et Chastang (Dordogone): These de troisieme cycle L’Institut National Polytechnique de Toulouse, 179 p.
De Manuel Barrabın, J. (2000). The Rotifers of Spanish Reservoirs: Ecological, Systematical and Zoogeographical Remarks. Limnetica, 19, 91-167.
Dorak, Z. (2019). A preliminary study on using rotifera fauna to determine the trophic level of the Buyukcekmece Reservoir (İstanbul, Turkey). Aquatic Sciences and Engineering, 34(4), 103-111.
Dorak, Z., Köker, L., Gaygusuz, Ö., Gürevin, C., Akçaalan, R. & Albay, M. (2019). Zooplankton biodiversity in reservoirs of different geographical regions of Turkey: composition and distribution related with some environmental conditions. Aquatic Sciences and Engineering, 34(1), 29-38.
Edmondson W. T, (1959). Methods and Equipment in Freshwater biology 2nd ed. John Willey and Sons. Inc., NewYork, 420-1202.
Geller, W. & Müller, H. (1981). The filtration apparatus of Cladocera: filter mesh-sizes and their implications on food selectivity. Oecologia, 49: 316-321.
Güher, H. & Çolak, Ş. (2015). Süloğlu Baraj Gölünün (Edirne) zooplankton (Rotifera, Cladocera, Copepoda) faunası ve mevsimsel değişimi. Trakya University Journal of Natural Sciences, 16(1), 17-24.
Güher, H. (2019). Diversity and Abundance of Rotifera in Kadıköy Reservoir of Turkey. Journal of the Institute of Science and Technology, 9(2): 636-646, 2019, DOI: 10.21597/jist.416821.
Güher, H. (2014). A Checklist for zooplankton (Rotifera, Copepoda, Cladocera) of European Turkey inland waters. Ege Fisheries and Aquatic Sciences, 31(4): 221-225. doi: 10.12714/egejfas.2014.31.4.08.
Herzig, A. (1987). The Analysis of Planktonic Rotifer Populations: a Plea for Long-Term Investigations. Hydrobiologia, 147: 163-180.
Jaccard, P. (1912). The distribution of the flora of the alpine zone. New Phytologist, 11, 37-50.
Kaya, M. & Altındağ, A. (2007). Zooplankton Fauna and Seasonal Changes of Gelingüllü Dam Lake (Yozgat, Turkey). Turkish Jouenal of Zoology, 31, 347-351.
Koste, W. (1978). Die Radertiere Mitteleuropas I.Tafelband. Berlin, Studgart, 670 p.
Krebs, C. J. (1999). Ecological Methodology, Addison Wesley Longman, Inc., Menlo Park, California. 620 pp.
Oliver, J. H. (1996). Bioindicators for water quality evaluation. A review, Journal of Chinese Institute of Environmental Engineering. 6(1), Pp 1-19
Özdemir Mis, D. & Ustaoğlu, M.R. (2018). Adıgüzel Baraj Gölü (Denizli)’nün rotifer kompozisyonu. Süleyman Demirel Üniversitesi Eğirdir Su Ürünleri Fakültesi Dergisi, 14(1), 17-24.
Rocha, O., Matsumura-Tundisi, T., Espindola, E. L. G., Roche, K. F., & Rietzler, A. C. (1999). Ecological theory applied to reservoir zooplankton. p. 29-51. In: Theoretical Reservoir Ecology and its Applications (Eds. J.G. Tundisi, and M. Straskraba), International Institute of Ecology, Brazilian Academy of Sciences. Backhuys Publishers, Leiden, Holland.
Ruttner-Kolisko, A. (1974). Plankton Rotifers Biology and Taxonomy. Stutgart: Biological Station Lunz of the Austrian Academy of Science.
Ryding, S. O. & Rast, W. (1989). The Control of Eutrophication of Lakes and Reservoirs. Man and the Biosphere Series Volume I, the Parthenon Puplishing Group, 1-314 pp.
Saler, S. & Alış, N. (2014). Zooplankton of Hancağız Dam Lake (Gaziantep - Turkey). Journal of Survey in Fisheries Science, 1(1): 36-45.
Saler, S., Alpaslan, K., Karakaya, G. & Gündüz, F. (2017). Zooplankton of Boztepe Recai Kutan Dam Lake (Malatya - Turkey). Ege Journal of Fisheries and Aquatic Sciences, 34(3): 261-267. doi:10.12714/egejfas.2017.34.3.03.
Segers, H. (2008). Global diversity of Rotifers (Rotifera) in freshwater. Hydrobiologia, 595: 49-59.
Shannon, C. E., & Weaver, W. (1949). The Mathematical Theory of Communication, University of Illinois Press, Urbana, 117 pp.
Sladecek, V. (1983). Rotifers as indicators of water quality. Hydrobiology, 100: 169-201.
Strobl, R. O. & Robillard, P. D. (2008). Network design for water quality monitoring of surface freshwaters: a review. Journal of Environmental Management 87, 639–648.
Thornton, K.W., Kimmel, B.L. & Payne, F. E. (1990). Reservoir Limnology: Ecological Perspectives. John Wiley & Sons, New York, 246. ISBN 0-471-88501-O.
Tuna, A & Ustaoğlu, M. R. (2016). Kemer Baraj Gölü (Aydın-Türkiye) zooplankton faunası. Limnofish-Journal of Limnology and Freshwater Fisheries Research, 2 (2): 95.
Ustaoğlu, M.R., Altındağ, A., Kaya, M., Akbulut, N., Bozkurt, A., Özdemir, Mis D, Atasagun, S., Erdoğan, S., Bekleyen, A., Saler, S. & Okgerman, H. C. (2012). A check list of Turkish Rotifers. Turkish Journal of Zoology, 36 (1): 607-622.
Ustaoğlu, M. R. 2015. An Updated Zooplankton Biodiversity of Turkish Inland Waters. LimnoFish. 1(3) 151-159. doi: 10.17216/LimnoFish-5000151941.
Yıldız, Ş. (2012). Zernek-Baraj Gölü (Van/Türkiye) zooplankton faunası. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi. 5 (1): 57-59.