Çağımızın en önemli teknolojilerinden ve buna bağlı olarak bilimin de en çok ilgi alanına giren konularından biri olan yeni iletişim teknolojileri, toplumun hemen her kesimini az ya da çok etkilediği ve dönüştürdüğü gibi, geleneksel medyayı da dönüştürmüştür. Sosyal yaşantımızdaki ilişkilerimizden, satın alma pratiklerimize kadar birçok konuda belirleyici olan yeni iletişim teknolojileri, küresel bir iletişim mecrasına dönüşerek sahip olduğu kendi terminolojisi ve sistemiyle farklı bir alana evrilmiştir. Atikkan ve Tunç’a göre “Geleneksel medyanın merkeziyetçi ve kurumsal, kitlesel üretime dayalı yapısı tamamen değişmekte, medya evreni yeni bir ekosistem içinde ve yeni aktörlerle yeniden şekillenmektedir” (Atikkan, & Tunç, 2011, s.214-215). Yeni Medya, Toplum ve İletişim Biliminin Dönüşümü kitabının “Kitle Medyasından Geleneksel Medyaya İletişim Biliminin Serüveni” başlıklı giriş bölümünde yeni iletişim teknolojilerinin genelde iletişim bilimini özelde ise geleneksel yaklaşımları nasıl dönüştürdüğü konu edilmektedir (Hülür, Yaşin, 2021, s.9). Sosyal, siyasi ve ekonomik yaşama entegre olan kitle iletişim araçlarının yeni medya teknolojileri ile yaşadığı dönüşüm, iletişim biliminin günümüze kadar geçirdiği tarihsel serüven ile birlikte kuramsal ve yöntemsel açılardan ele alınarak irdelenmektedir. Bilgi toplumu çağında toplumsal dönüşümün merkezine teknolojik ilerlemeleri oturtan Marshall McLuhan, gelişmiş olan modern toplumun buna uygun olarak gelişmiş medya teknolojileri tarafından şekilleneceğini söylemektedir (McLuhan ve Fiore, 2012, s.8). Hüllür ve Yaşin, insanların duygu ve düşünüşlerini de etkileyen yeni iletişim teknolojilerinin, insanların birer uzantısı olmaya başladığını, buna bağlı olarak medya ekolojisinin bir ürünü olan transhümanizm kavramı ile insanların iç içe geçen simbiyotik ilişkileri ile başka bir dünyaya girdiklerini ve düşünme modellerinin de şekillendiğini ifade etmektedirler (Hüllür & Yaşin, 2021, s.71-72).