Dünya‟da özürlülüğe bir hastalık olarak bakan medikal yaklaşımdan, özürlülüğüengelliliğe dönüştüren düzenleme eksikliklerine odaklanan sosyal yaklaşımadoğru bir değişim gözlenmektedir. Bu değişime paralel olarak, Türkiye‟de deözürlülüğe yönelik yasa ve politikalar son yıllarda hızla değişmektedir. Özürlülüğe salttıbbi bakış yerine, multi-disipliner ve bio-psiko-sosyal açıdan yaklaşılmakta, yasal düzenlemelertüm özür türlerini kapsayacak şekilde oluşturulmaktadır. AB‟ye tam üyelik sürecininde etkili olduğu yeni yasal düzenlemeler, özürlü bireylerin, ailelerinin ve sivil toplumkuruluşlarının da katkılarıyla, sosyal devlet anlayışına uygun olarak gelişimini sürdürmektedir.22.5.2003 tarih ve 4857 Sayılı İş Kanunu, 01.07.2005 tarih ve 5378 SayılıÖzürlüler Kanunu, keza özürlülere somut pozitif ayrımcılık getiren 13.02.2011 tarih ve6111 Sayılı Kanun, Türkiye‟de son yıllarda değişen özürlülük politikalarının önemliörneklerini teşkil etmektedir.

Dünya‟da özürlülüğe bir hastalık olarak bakan medikal yaklaşımdan, özürlülüğüengelliliğe dönüştüren düzenleme eksikliklerine odaklanan sosyal yaklaşımadoğru bir değişim gözlenmektedir. Bu değişime paralel olarak, Türkiye‟de deözürlülüğe yönelik yasa ve politikalar son yıllarda hızla değişmektedir. Özürlülüğe salttıbbi bakış yerine, multi-disipliner ve bio-psiko-sosyal açıdan yaklaşılmakta, yasal düzenlemelertüm özür türlerini kapsayacak şekilde oluşturulmaktadır. AB‟ye tam üyelik sürecininde etkili olduğu yeni yasal düzenlemeler, özürlü bireylerin, ailelerinin ve sivil toplumkuruluşlarının da katkılarıyla, sosyal devlet anlayışına uygun olarak gelişimini sürdürmektedir.22.5.2003 tarih ve 4857 Sayılı İş Kanunu, 01.07.2005 tarih ve 5378 SayılıÖzürlüler Kanunu, keza özürlülere somut pozitif ayrımcılık getiren 13.02.2011 tarih ve6111 Sayılı Kanun, Türkiye‟de son yıllarda değişen özürlülük politikalarının önemliörneklerini teşkil etmektedir.