Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Kişilerarası İlişki Tarzları ve Psikolojik Eğilimlerinin İncelenmesi

Bu çalışmada üniversite öğrencilerinin psikolojik eğilimleri ve kişilerarası ilişki tarzları incelenmiştir. Araştırmanın evreni Gaziantep Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde öğrenim görmekte olan öğrencilerden oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise 2012-2013 eğitim-öğretim yılında Gaziantep Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği, İlköğretim Matematik Öğretmenliği, Türkçe Öğretmenliği, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık öğrenim görmekte olan 572 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplamak amacıyla “Demografik Bilgi Formu”, “Eysenck Kişilik Envanteri” ve “Kişilerarası İlişki Tarzları Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, t-testi ve ANOVA kullanılmıştır.Araştırma sonucunda; “dışadönüklük” puan ortalamalarının kızlarda, annesini ve babasını demokratik algılayanlarda ve gelir düzeyini yüksek gelir düzeyinde algılayanlarda; “zehirleyici ilişki tarzı” puanlarının erkeklerde, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık bölümü öğrencilerinde, babası okur-yazar olmayanlarda, 4.sınıf öğrencilerinde, gelir düzeyini yüksek gelir düzeyinde algılayanlarda ve annesini gevşek tutumlu olarak algılayan öğrencilerde; “nevrotizm” puan ortalamalarının Türkçe öğretmenliği öğrencilerinde ve annesini aşırı disiplinli algılayanlarda; “psikotizm” puan ortalamalarının 3. ve 4. sınıf öğrencilerinde, yüksek gelir düzeyinde algılayanlarda ve hem annesi hem babası üniversite mezunu olanlarda anlamlı derecede yüksek olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Kişiler Arası İlişki Tarzları; Bağlanma Stilleri; Psikolojik Eğilim

An Investigation of Educational Faculty Students’ Interpersonal Relationship Styles And Psychological Tendencies

In this study, interpersonal relations methods and psychological inclination of university students have been analyzed. The universe of the study contains students having education at the Faculty of Education at Gaziantep University. The sampling of the study consist of 572 students studying at Gaziantep University in the education year of 2012-2013 from departments of class teaching, primary school mathematics taeching, Turkish taeching, guidance and psychological counseling. Demografik information form, Eysenck Personal Inventory and interpersonal relations types measure have been used in order to collect data. For the analysis of the data, desciptive statistics, t-test and anova have been used.As a result of the study, it has seen the “extraversion” point average are significantly high with the students perceiving their parents as democratic and from higher income level and poisonous relations style points are higher with males, students whose parents are ignorant, students ot senior grade, students from higher income group and students whose mothers have looser approach. “nevrotizm” points avareges are significantly higher at Turkish teaching students, student whose mothers are over-disciplined, and “psychotism” points avareges are higher at third graders and seniors, students from higher level of income and students with parents of both university graduates.

Keywords:

Interpersonal Relations Methods; Attachment Styles; Psychological Inclination,

PDF

___

Akdoğan, S., Arslan, F., Bayraktar, G. (2007). Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencileri ile Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Cinsiyet Değişkenine Göre Kişilik Özelliklerinin İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi 5. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu, Adana.
Alkan E (2008). Cinsel İşlev Bozuklukları ve Kişilerarası Tarz, Öfke, Kendilik Algısı. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Arrindell WA, Akkerman A, Bages N ve ark. (2005). The short-EMBU in Australia, Spain, and Venezuela. Europe Journalof Psychological Assessment, 21: 56-66
Aydın, A. (1996) Empatik Becerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi.
Aydın, G. (1993). İç-dış Kontrol Odağı İnancı ile Durumluk Mizah Tepkisi Arasındaki İlişki. II. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Bektaş Çağlar, S., Yazıcı, Hikmet ve Altun, F. (2013). Öğretmenlerin Kişilik Özellikleri ve Kişisel Sağlık Davranışları ile Depresif Belirtileri Arasındaki İlişkiler. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2013 17 (1): 127-141
Child, I.L. (1968). Personality in culture. E. F. Borgatta & W.W. Lambert (Eds.), Handbooks of personality theory and research. Chicago: Rand McNally.
Cüceloğlu, D. 1997, İnsan ve Davranışı: Psikolojinin Temel Kuramları, Remzi Kitapevi, İstanbul.
Deniz, Ü. ve Kesicioğlu, O.S.(2012) Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Kişilik Özelliklerinin Bazı Değişkenlerle İlişkisinin İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) Cilt 13, Sayı 2, Ağustos 2012, Sayfa 1-13
Erözkan, A. (2005). Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerini Etkileyen Faktörler. VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Erözkan, A. (2009). Üniversite öğrencilerinin kişiler arası ilişki tarzları ve mizah Tarzları, Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 26
Erözkan, A. ve Yılmaz, B. (2006). Üniversite Öğrencilerinin Mizah Tarzları ve Bağlanma Stilleri. XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Muğla Üniversitesi, Muğla.
Eysenck H.J., Eysenck S.B. (1964) Manual of the Eysenck Personality Inventory. University of London Press, London.
Eysenck H.J., Eysenck S.B. (1968) The measurement of psychoticism: a study of factor stability and reliability. Br J Soc Clin Psychol, 7: 286-294.
Eysenck H.J., Eysenck S.B. (1975) Manual of the Eysenck Personality Questionnaire (adult and junior). Hodder & Stoughton, London.
Goodworth, C. (1988). The Secrets Of Succesful Leadership And People Management. London: Heinemann Pub.Ltd.
Göçener, D. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Güvenli Bağlanma Düzeyleri İle Kişilerarası İlişki Tarzları Arasındaki İlişkiler. Yüksek Lisans Tezi Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji (Sosyal Psikoloji) Anabilim Dalı, Ankara.
Greenwald, J. (1999). Bağımlılık mı? Bağlılık mı? Zehirleyici İlişkilerden Besleyici İlişkilere, Zeynep Yıldırımoğlu (çev.). İstanbul: Kuraldışı.
Hamarta, E. (2002). Bağlanma Teorisi ve Yetişkin İlişkilerinde Bağlanma. Eğitime Yeni Bakışlar-I, (Ed.) A.M. Sünbül. Ankara: Mikro.
Hasta, D. ve Güler, M. E. (2013). Saldırganlık: Kişilerarası İlişki Tarzları ve Empati Açısından Bir İnceleme. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 (1).
Henjum, A. (1983). Introversion: a misunderstood ‘’individual difference’’ among students. Education, 103(1), 39-43.
İnanç, Y.B ve Yerlikaya, E.E (2008). Kişilik Kuramları, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
Karancı, N., Dirik, G. ve Yorulmaz O. (2007). Eysenck Kişilik Anketi-Gözden Geçirilmiş Kısa Formu’nun (EKA-GGK) Türkiyede Geçerlik ve Güvenirlik çalışması, Türk Psikiyatri Dergisi, 18 (3),1-8.
Kiesler, D. J. (1983). The 1982 Interpersonal circle: A taxonomy for complementarity in human transactions. Psychological Review, 90, 185–214.
Leary, T. (1957). Interpersonal diagnosis of personality. New York: The Ronald Press Company. Lopez
Lewis C.A., Francis LJ, Shevlin M ve ark. (2002) Confirmatory factor analysis of the French translation of the abbreviated form of the Revised Eysenck Personality Questionnaire (EPQR-A). Europe J Psychol Assess, 18: 79-85.
Öner, N. (1997). Türkiye'de Kullanılan Psikolojik Testler. Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, 3. Basım, İstanbul
Öztan, N. (1996). Kişilerarası İlişkiler Tarz Ölçeği ve Güvenirliği: Bir Ön Çalışma. VIII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, 21-23 Eylül 1994 İzmir. Yurdal Topsever ve Melek Göregenli (Ed.). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Pişkin, M. (2004). İçedönük ve Dışadönük Kişilik Yapısı (Editörler Yıldız Kuzgun, Deniz Deryakulu) Eğitimde bireysel farklılıklar, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
Plutchik, R. (1997). The circumplex as a general model of the structure of emotions and personality. Plutchik, R. ve Conte, R. H. (Eds.), Circumplex models of personality and emotions . USA: American Psychological Association Press.
Sarı, T. ve Aslan, H. (2005). Mizah Tarzları ve Başaçıkma Stratejileri Arasındaki İlişki. VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Savaşır, I. ve N. H. Şahin (Ed.). (1997). Bilişsel-Davranışçı Terapilerde Değerlendirme: Sık Kullanılan Ölçekler. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.
Savran, C. (1993). Sıfat Listesinin (Acl) Türkiye Koşullarına Uygun Dilsel Eşdeğerlilik, Geçerlilik, Güvenirlilik, Norm Çalışması ve Örnek Bir Uygulama. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı. İstanbul.
Shevlin, M., Bailey F. & Adamson, G. (2002). Examining the factor structure and sources of differential functioning of the Eysenck Personality Questionnaire Revised-Abbreviated. Pers Individ Dif, 32:479-487
Sullivan, H.S. (1953). The Interpersonal Theory of Psychiatry, New York: Norton.
Şahin N, Durak A, Yasak Y. (1994). Interpersonal style, lone-liness and depression. 23rdInternational Congress of Applied Psyclology (July l7-22, Madrid), 1994.
Şahin, H. ve Ünüvar, P.(2010) Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Empatik Becerileri Ve Kişilik Özelliklerinin İncelenmesi. 19.Eğitim Bilimleri Kongresi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Burdur, Türkiye
Şahin, N. H., Batıgün, A. D. ve Koç, V. (2011). Kişilerarası Tarz, Kendilik Algısı, Öfke ve Depresyon. Türk Psikiyatri Dergisi, 22 (1), 17-25.
Şahin, N. H., Durak, A. ve Yasak, Y. (1994). Kişilerarası İlişkiler Ölçeği. VIII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, İzmir 21-23 Eylül.
Şahin, N.H., Batıgün, A.D. ve Koç, V. (2011) Kişilerarası Tarz, Kendilik Algısı, Öfke ve Depresyon. Türk Psikiyatri Dergisi 2011;22(1):17-25
Tokgöz, G. (1997). Kişilik Bozuklukları ile İçedönüklük-Dışadönüklük Değişkeni Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Topçu S. (1982) Çocuk ve yetişkinlerde kişilik boyutları ile bu boyutlarda kültürler-arası ayrılıklar. Yayınlanmamış doçentlik tezi, Hacettepe Üniversitesi: Ankara.
Tutkun, E., Güner, B. Ç., Ağaoğlu, S. A. ve Soslu, R. (2010). Takım Sporları ve Bireysel Sporlar Yapan Sporcuların Saldırganlık Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 1 (1), 23-29.
Ulucan, H., Bahadır, Z. (2011). Haltercilerin Kişilik Özelliklerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi, Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi Cilt 5, Sayı 2.
Yanbastı, G. 1990. Kişilik Kuramları, Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir
Yıldız, M. 2009, Amatör ve Paf Liginde Oynayan Futbolcuların Kişilik Tipleri ve Sürekli Öfke-Öfke İfade Tarzlarının İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi, Beden eğitimi ve Spor Bölümü Dergisi, 11 (3), 15-27, Erzurum
Yılmaz, B. (2007). “Üniversite Öğrencilerinin Kişiler arası İletişim Becerileri ve Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişki” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi SBE.
Yüksel, Ö. (2006). Davranış Bilimleri. Ankara: Gazi Kitapevi.