___

• Akyüz, Y. (2011). Türk eğitim tarihi (19. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Altın (2009). II. Abdülhamid ve II. Meşrutiyet devirlerinde öğretmen yetiştirme meselesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Bayata, N. (2011). Giderayak anılar. Ankara: Ankamat Matbaacılık.
• Bayata, N. (2014). İstanbul (Çapa) yüksek öğretmen okulu anıları. Ankara: Ankamat Matbaacılık.
• Demir, R. (2002). Işığı arayan genç -Yüksek muallim’linin hikâyesi. Ankara: Palme Yayıncılık.
• Demirel, M., & Becerikli, S. (2017). Bursa eğitim enstitüsü. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 341-374.
• Duman, T. (1991). Türkiye’de ortaöğretime öğretmen yetiştirme (tarihi gelişimi). İstanbul: Millî Eğitim Basımevi. Eşme, İ. (2001). Yüksek öğretmen okulları. İstanbul: Bilgi-Başarı Yayınevi.
• Ergin, O. (1977). Türk maarif tarihi (1-2). İstanbul: Eser Matbaası.
• Ferid. (1325a). Darülmuallimin-i âliyenin lağvı üzerine Maarif Nezaretine açık mektup. Dârüşşafaka, 6, 281-284.
• Ferid. (1325b). Darülmuallimin-i Âliyenin lağvı üzerine Maarif Nezaretine açık mektup. Dârüşşafaka, 7, 313-315.
• Fındıkoğlu, Z. F. (1948). Yüksek muallim mektebi ve bugünkü durumu. Yeni Bilgi, 1(10), 44-50.
• Gelişli, Y. (2006). Öğretmen yetiştirmede Ankara yüksek öğretmen okulu uygulaması. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• İbrahim Alaaddin (1923). Darülmuallimin ve darülmuallimat-ı âliye teşkilatı, Muallimler Mecmuası, 1(5), 74-76.
• Kavcar, C. (1982). Tarihe karışan bir öğretmen yetiştirme modeli: yüksek öğretmen okulu. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(15), 197-214.
• Ladd, A. J. (1907). École normale supérieure, an historical sketch. North Dakota: The Herald Publishing Company.
• Maarif Vekilliği. (1939). Birinci Maarif şûrası. 17/29.07.1939.
• Mahmud Cevat İbnü’ş Şeyh Nâfi. (2001). Maârif-i umûmîye nezâreti târihçe-i teşkîlât ve icrââtı-xıx. asır Osmanlı Maârif târihi. (Haz. T. Kayaoğlu). Ankara: Yeni Türkiye
• Millî Eğitim Bakanlığı (1949). Eğitim enstitüleri ve yüksek öğretmen okulu teşkilatı hakkında proje. Ankara: Millî Eğitim Basımevi.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (1947). Üçüncü millî eğitim şûrası. 2/10.12.1946.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (1949). Dördüncü millî eğitim şûrası. 21/31.08.1949.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (1961). Öğretmen yetiştirme komitesi raporu ve on yıllık plan. İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (1961). Türkiye eğitim millî komisyonu raporu. İstanbul: Millî Eğitim Basımevi.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (1962). Yedinci millî eğitim şûrası. 05/15.01.1962.
• Öztürk, C. (1998). Türkiye’de dünden bugüne öğretmen yetiştiren kurumlar. İstanbul: Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Yayınları.
• Öztürk, C. (2007). Atatürk devri öğretmen yetiştirme politikası. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• Satı. (1327). Darülmualliminin bir senelik hayatı, Tedrisat-ı İbtidaiye Mecmuası, Nazariyât ve Malûmât Kısmı, 2(15), 81-85.
• Satı. (1334). Meşrutiyetten sonra maarif tarihi. Muallim, 2(19), 654-665.
• Smith, R. J. (1982). The ecole normale supérieure and the third republic. New York: State University of New York Press.
• Taşer, S. (2010). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e modernleşme sürecinde öğretmen yetiştiren kurumlarda eğitim yönetimi ve denetimi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Ünal, U. & Birbudak, T. S. (2013). İstanbul dârülmuallimîni (1948-1924). Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi.