Ummu’l Kura Teorisi, İran’ın İslam Dünyası’na yönelik mezhepsel doktrininin tanımlamak için kullanılan kuramsal bir yaklaşım olup; Şii yayılmacılığına odaklanan stratejik bir vizyonu yansıtmaktadır. Muhammed Cevad Laricani tarafından kuramsal temelleri atılan teori, İran’ı “İslam’ın Bekçisi” olarak konumlandırmakta ve Velayet-i Fakih sisteminin dış politika anlayışını şekillendirmektedir. Bu anlamda Ummu’l Kura Teorisi, Şii yayılmacılığı olarak nitelendirilen mezhepçi dış politika anlayışının kuramsal zeminini teşkil etmektedir. Bu teori aracılığıyla İran, İslam Dünyası’ndaki konumunu merkezileştirmekte ve kendisini dini ve siyasi bir merkez haline getirmeye çalışmaktadır. Bu makalede de İran dış politikası, Ummu’l Kura Teorisi çerçevesinde analiz edilmektedir.