ARAŞTIRMA GÖREVLİLERİNİN ÖRGÜTSEL BAĞLILIK DÜZEYLERİNİN KADRO TÜRÜ VE DEMOGRAFİK ÖZELLİKLER AÇISINDAN İNCELENMESİ1

Bu araştırmanın amacı, araştırma görevlilerinin örgütsel bağlılık düzeylerinin, kadro türleri ve yaş, cinsiyet, medeni durum, deneyim (görev süresi), bulunulan lisansüstü aşama gibi bazı demografik özellikler açısından farklılık gösterip göstermediğinin tespit edilmesidir. Araştırmanın verileri anket yöntemi ile toplanmıştır. Örgütsel bağlılık düzeyini ölçmek için Allen ve Meyer'in üç boyuttan oluşan örgütsel bağlılık ölçeğinden yararlanılmıştır. Çalışmanın örneklemini Karadeniz Teknik Üniversitesi'nde görev yapan 173 araştırma görevlisi oluşturmaktadır. Toplanan veriler faktör analizi, t-testi ve Anova testi ile analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, araştırma görevlilerinin normatif bağlılık ve devam bağlılığı düzeyleri görev sürelerine göre; duygusal, devam ve normatif bağlılık düzeyleri ise bulundukları lisansüstü aşamalar ve ele alınan kadro türlerine (33a, 50d, ÖYP) göre anlamlı düzeyde farklılaşmaktadır

EXAMINING THE LEVEL OF ORGANIZATIONAL COMMITMENT OF RESEARCH ASSISTANTS IN TERMS OF THEIR TYPE OF STAFF AND DEMOGRAPHIC CHARACTERISTICS

The purpose of the study is to determine whether organizational commitment levels of research assistants differ in terms of their type of staff and demographic characteristics such as, age, gender, marital status, work experience and degree of postgraduate. Data were collected by questionnaire, prepared to measure the level of organizational commitment, is utilized from Allen and Meyer Three Dimensional Model of Organizational Commitment. The sample of the study is composed of 173 research assistants working at Karadeniz Technical University. The collected data is analyzed by factor analysis, t-test and Anova Test. According to the findings, research assistants’ normative commitment and continuance commitment differs in terms of their work experience. On the other hand, their affective, continuance and normative commitment levels are significantly different from each other according to the degree of postgraduate and type of staff (33a, 50d, ÖYP)

PDF

___

Allen, N. J. ve Meyer, J. P. (1990). The Measurement and Antecedents of Affective, Continuance and Normative Commitment to Organizations. Journal of Occupational Psychology, (63), 1-18.

Angle, H. L. ve Perry, J. L. (1981). An Empirical Assessment of Organizational Commitment and Organizational Effectiveness. Administrative Science Quarterly. 26(1), 1-14

Aven, F. F., Parker, B. ve McEvoy, G. M. (1993). Gender and Attitudinal Commitment to Organizations: A Meta-Analysis. Journal of Business Research, 26(1), 63- 73.

Bakan, İ., Uslu, A. ve Eğitmiş, A. M. (2012). Daimi ve Geçici İşçilerin Örgütsel Bağlılık Algılarına İlişkin Bir Araştırma: Muş Şeker Fabrikasında Bir Alan Çalışması. II. Bölgesel Sorunlar ve Türkiye Sempozyumu.

Balay, R. (2000). Özel ve Resmi Liselerde Yönetici ve Öğretmenlerin Örgütsel Bağlılığı. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi S.B.E

Bateman, T. S. ve Strasser, S. (1984). A Longitudinal Antecedents of Organizational Commitment. Academy of Management Journal, 27(1), 95-112.

Bayram, L. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık. Sayıştay Dergisi, 59, 125-139.

Becker, H. S. (1960). Notes on the Concept of Commitment. The American Journal of Sociology, 66(1), 32-40.

Benkhoff, B. (1997). Disentangling Organizational Commitment: The Dangers of The OCQ for Research and Policy. Personnel Review, 26(1/2), 114-131.

Boylu, Y., Pelit, E. ve Güçer, E. (2007). Akademisyenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Finans, Politik ve Ekonomik Yorumlar, 44(511), 55-74.

Bozkurt, Ö. ve Yurt, İ. (2013). Akademisyenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeylerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(22), 121- 139.

Brown, B. B. (2003). Employees` Organizational Commitment and Their Perception of Supervisors` Relations-Oriented and Task-Oriented Leadership Behaviors, Dissertation, Faculty of the Virginia Polytechnic Institute and State University, Virginia.

Buchanan, B. (1974). Building Organizational Commitment: The Socialization of Managers in Work Organizations. Administrative Science Quarterly,19(1), 533-546.

Chang, W. J. ve Chun Huang, T. (2005). Relationship between Strategic Human Resource Management and Firm Performance: A Contingency Perspective. International Journal of Manpower, 26(5), 434-449.

Çırpan, H. (1999). Örgütsel Öğrenme İklimi ve Örgüte Bağlılık İlişkisi: Bir Alan Araştırması. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi. S.B.E

Cohen, A. (1993). Organizational Commitment and Turnover: A Met A-Analysis. Academy of Management Journal, 36(5), 1140-1157.

Çöl, G. ve Gül H. (2005). Kişisel Özelliklerin Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkileri ve Kamu Üniversitelerinde Bir Uygulama. Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 19(1), 291- 306.

Durna, U ve Eren, V. (2005). Üç Bağlılık Unsuru Ekseninde Örgütsel Bağlılık. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6 (2), 210-219.

Duygulu, E., Çıraklar, N. ve Mohan, Y. (2007). Algılanan Örgütsel Destek, İşe Bağlılık ve İş Doyumunun Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkisi. Celal Bayar Üniversitesi S.B.E. Dergisi, 6(6), 108-128.

Eisenberger, R., Fasolo, P. ve Davis-LaMastro, V. (1990). Perceived Organizational Support and Employee Diligence, Commitment and Innovation. Journal of Applied Psychology, 75(1), 51-59.

Grusky, O. (1966). Career Mobility and Organizational Commitment. Administrative Science Quarterly. 10(4), 488-503.

Herscovitch, L. ve Meyer, J. P. (2002). Commitment to Organizational Change: Extension of a Three-Component Model. Journal of Applied Psychology, 87(3).

Hofstede, G. (1980). Culture’s Consequences: International Differences in WorkRelated Values. Sage Publications: California.

Hrebiniak, L. G. ve Alutto, J. A. (1972). Personal and Role-Related Factors in The Development of Organizational Commitment. Administrative Science Quarterly, 555-573.

Huselid, M. A. ve Day, N. E. (1991). Organizational Commitment Job Involvement and Turnover: A Substantive and Methodological Analysis. Journal of Applied Psychology, 76(3), 380-391.

Karahan, A. (2008). Hastanelerde Liderlik Ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 145-162.

McCaul H. S., Hinsz V. B. ve McCaul K. D. (1995). Assessing Organizational Commitment: An Employee’s Global Attidute Toward The Organisation. Journal of Applied Behavioral Science, 31(1), 80-90.

Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1984). Testing the Side Bet Theory of Organizational Commitment: Some Methodological Considerations. Journal of Applied Psychology, 69, 372-378.

Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1991). A Three Component Conceptualization of Organizational Commitment. Human Resources Management Review, 1, 61-89.

Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1997). Commitment in the Workplace: Theory, Research, and Application. Sage Pub-Inc. Thousand Oaks.

Mir, A., Mosca, R. ve Joseph, B. (2002). The New Age Employee: An Exploration of Changing Employee Organization Relations. Public Personnel Management, 31(2), 187-200

Morris, J. H. ve Sherman, J. D. (1981). Generalizability of an Organizational Commitment Model. Academy of Management Journal, 24 (3), pp. 512-526.

Morris, J. H. ve Steers, R. M. (1980). Structural Influences on Organizational Commitment. Journal of Vocational Behavior, 17, 50-57.

Mowday, R. T., Porter, L. W. ve Steers, R. M. (1982). Employee-Organizational Linkages: Thepsychologiy of commitment. Absenteeism and Turnover. NY:AcademicPress.

Mowday, R. T., Steers, R. M. ve Porter, L. W. (1979). The Measurement of Organizational Commitment. Journal of Vocational Behavior, 14, 224-247.

Obeng, K. ve Ugboro, I. (2003). Organizational Commitment Among Public Transit Employees: An Assessment Study. Journal of The Transportation Research Forum, 57(2), 83-98.

Oliver, N. (1990). Rewards, Investments, Alternatives and Organizational Commitment: Empirical Evidence and Theoretical Development. Journal of Occupational Psychology, 63(1), 19-31.

Özdamar, K. (2011). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi. Kaan Kitabevi: Eskişehir.

Özdevecioğlu, M. (2003). Algılanan Örgütsel Destek ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2), 113-130.

Özmen, Ö. T., Özer, P. S. ve Saatçioğlu, Ö. Y. (2005). Akademisyenlerde Örgütsel ve Mesleki Bağlılığın İncelenmesine İlişkin Bir Örnek Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 6(2), 1-14.

Porter, L. W., Steers, R. M., Mowday, R. T. ve Boulian, P. V. (1974). Organizational Commitment, Job Satisfaction and Turnover Among Psychiatre Technicians. Journal of Applied Psychology, 59(5), 603-609.

Salancik, G. (1977). Commitment and The Control of Organizational Behavior and Belief. In B. Staw ve G. Salancik (Eds.), New Directions in Organizational Behavior. Chicago: St. Clair.

Schwenk, C. R. (1986). Information, Cognitive Biases and Commitment to A Course of Action. Academy of Management Review, 11 (2), 298-310.

Steers, R. M. (1977). Antecedents and Outcomes Of Organizational Commitment. Administrative Science Quarterly, 22, 46-56

Yalçın, A. ve İplik F. N. (2005). Beş Yıldızlı Otellerde Çalışanların Demografik Özellikleri İle Örgütsel Bağlılıkları Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma: Adana İli Örneği. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 (1), 395-412.

Yıldız, Y. (1993). A Study on the Relationship Between Organizational Climate and Organizational Commitment. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi S.B.E.

Yılmaz, A. ve Dil, M. (2008). Örgütsel Bağlılık mı Bağımlılık mı?. Akademik Araştırmalar Dergisi, 10(36), 113-132.

Zahra, S. A. (1984). Antecedents and Consequences of Organizational CommitmentAn Integrative Approach. Akron Business and Economic Review, 15(3), 26- 32.