TEKSTİL TASARIM ALANI OLARAK ÇÖZGÜLÜ ÖRME

Ev tekstilinden giyime, nihai üründen ara ürüne, birçok farklı alanda kullandığımız çözgülü örme ürünlerinin önemi, diğer kumaş üretim tekniklerinden farklı ve üstün özellikleri sayesinde artmaktadır. Çözgülü örme sektörüne hizmet verecek olan tasarımcının hayalindeki ürünü elde edebilmesi için, hangi makinede, hangi yöntemi kullanarak, nasıl bir sonuç alacağını bilmesi gerekmektedir. Bu nedenle çözgülü örme, teknik bilgi ve estetik becerinin kaynaştığı bir yaratı alanıdır. Firmaların, tekstil sektörünün uluslararası rekabet koşullarında varlıklarını sürdürebilmeleri açısından, tasarımların kalitesi ve yeni ürünlerin geliştirilmesi önemli unsurlardır. Bu alanda yeni kaliteler ve desenler geliştirecek tasarımcılara ihtiyaç vardır. Ancak çözgülü örme alanında sektörün ihtiyacını karşılayabilecek vasıflarda tasarımcı yetiştirilmesine uygun bir eğitim programı bulunmamaktadır. Tasarımcı açığı genellikle tasarım eğitimi almamış teknik personelin sahada edindiği yazılım ve üretim deneyimiyle karşılanmaya çalışılmaktadır. Dolayısıyla geliştirilen tasarımlar, üretimin devamlılığını sağlamakta ancak tasarımların estetik yönü, uluslararası rekabet koşullarında üreticiyi ileriye taşıyamamaktadır. Araştırmanın amacı; çözgülü örme alanında tasarımcılar yetiştirilmesinin önemine dikkat çekmektir. Bu üretim tekniğinin tasarımcıya sunduğu olanakların ve tasarım süreçlerinin incelendiği araştırmada, tekstil tasarımcısının alandaki varlığı sorgulanmıştır. Dünyadan ve Türkiye’den Moda ve Tekstil Tasarımı programları olan toplam on altı üniversite seçilmiş ve bu üniversitelerin ders programları ve ders içerikleri, yapılandırılmamış gözlem metoduyla incelenmiştir. Dokuma, atkılı örme ve çözgülü örme alanlarına yönelik derslerin varlığı dikkate alınarak incelenen ders programlarından elde edilen bilgiler bir tablo ile aktarılmıştır. Sonuç bölümünde çözgülü örme alanına yönelik teorik ve uygulamalı tasarım eğitimine engel teşkil eden hususlar belirlenerek, klasik eğitim anlayışı içerisinde bu engellerin aşılması yönünde öneriler geliştirilmiştir. Konu alternatif bir yaklaşımla akademik kurumların dışına taşınmış, sektör ve üniversite işbirliğinden doğan yerinde öğrenme modelinin çözgülü örme alanında uygulanması neticesinde elde edilen olumlu gelişmeler paylaşılmıştır. Bu doğrultuda yerinde öğrenme metodunun, gerek var olan engellerin aşılması gerekse etkin bir öğrenme ortamı sunması açısından çözgülü örme tasarım eğitimi için uygun bir eğitim metodu seçeneği olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

WARP KNITTING AS TEXTILE DESIGN AREA

The importance of warp knitting products that we use in many different areas from home textiles toclothing, from the final product to the byproduct, increases with the different and superior featuresfrom other fabric production techniques. Therefore, warp knitting is a creative field where technicalknowledge and aesthetic skills are combined. Design quality and the development of new productsare the most important factors for the companies to maintain their presence in the internationalcompetition conditions of the textile sector. There is a need for designers to develop new qualitiesand patterns in this area. However, there is no training program suitable for the training of designersin the warp knitting sector.Purpose of the research is to draw attention to the importance of training the designers in the fieldof warp knitting. Within the scope of the research, the design processes of the warp knitting andopportunities offered by the production technique to the designer examined. There are sixteenuniversities were selected from Turkey and globe and analyzed by these university curricula andcourse content unstructured observation method. The information obtained has were transferred bya table. In the research, the obstacles of the warp knitting design education in the classical educationconcept have detected and suggestions have been developed to overcome these obstacles. The subjecthas been moved out of academic institutions with an alternative approach, and the positive resultsobtained as a result of the implementation of the site learning model in the field of warp knittinghave been shared. In this respect, it is concluded that the method of on-site learning is an appropriatemethod of training method for warp knitting design education in order to overcome both the existingobstacles and provide an effective learning environment.

___

  • Acuner, A., (1996). Çözgülü örme ders notları. İstanbul: Fotokopi çoğaltım.
  • Bahriyeli, B. & Özkendirci, B., (2009). Tekstil teknolojisi ders notları. İstanbul: Suvari Matbaa.
  • Binder, T. & Michelis, G.D. & Ehn, P., et al. (2011). Design things, England: MIT Press.
  • Chamberlain, J., (1951). Principles of Machine Knitting. N.Y.: Cornell University Textile Institute Pub.
  • EAT, (200). Raşel çözgülü örme tasarım programı eğitim dokümanı. İstanbul: Fotokopi çoğaltım.
  • Feeston, W.D. & Arpan, J.S. et al., (1983). The Competitive Status of the U.S. Fibers, Textiles, and Apparel Complex: A Study of the Influences of Technology in Determining International Industrial Competitive Advantage. Washington D.C.:National Academy Press.
  • Francis, N. & Sparkes, B. (2009). Knitted textile design, In T. Rowe, T. (Ed.), Interior textiles: design and developments, (55-87). Oxford: Woodhead Publ. ISBN: 9780857092564
  • Kaufman, J. (2005). Professional internships and and cooperative product design education. In P. Rodgers & L. Budhurst & D. Hepburn, (Ed.), Crossing design boundaries (pp. 281-288). London: Taylor Francis Group.
  • Özkendirci, B. (2010). Tasarım yöntemleri açısından çözgülü örme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbbul: Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü.
  • Özkendirci, B. (2012). Çözgülü örmecilikte iplik değişkenleri konusunda görüş ve değerlendirmeler. Sanat Dergisi, 0 (21), 21-36.
  • Ray, S.C., (2012). Fundamentals and Advances in Knitting Technology. India: WPI Publishing.
  • Ray, S.C. & Blaga, M. (2018). Warp knitted fabrics. In T. Cassidy & P. Goswami, (Ed.), Textile and Clothing Design Technolog (pp. 227-259). Florida: CRC Press.
  • Richard, R., (1987). A history of hand knitting. London: Interweave Pres.
  • Shaker, K. & Khan, E. (2017). CAD for textile fabrics. In Y. Nawab & S. Hamdan & K. Shaker, (Ed.), Structural textile design: interlacing and interlooping (pp. 28-32). U.K.: CRC Press Taylor&Francis Group.
  • Sissons, J., (2010). Knitwear. U.K.: AVA Publishing.
  • Spencer, D.J., (1989). Knitting technology. Oxford: Pergamon Press.