MURAKAMİ’NİN HAŞLANMIŞ HARİKALAR DİYARI VE DÜNYANIN SONU ADLI ESERİNDEKİ KAFKAESK İMGELER

Çağdaş edebiyat eleştirisinde en sık kullanılan kavramlardan biri olan Metinlerarasılık, her metnin sadece diğer metinlerle ilişkili olarak bir anlamı olduğunu, bir metnin diğer tüm metinlerden bağımsız olarak anlam üretemeyeceğini savunan ve okuma eylemini metinsel ilişkiler ağına oturtan bir söylemdir. Bu çalışmanın amacı metinlerarası söylemden faydalanarak Murakami’nin Haşlanmış Harikalar Diyarı ve Dünyanın Sonu adlı romanında Kafkaesk referansların sanatsal bir araç olarak kullanıldığını ortaya koymaktır. Bu makalede, Murakami’nin Haşlanmış Harikalar Diyarı ve Dünyanın Sonu adlı romanındaki Kafkaesk yabancılaşma ve izole olma kapı imgesi üzerinden değerlendirilecek hem Murakami’nin eseri hem de Kafka’nın Dönüşüm adlı eserindeki kapı metaforuna odaklanılarak eserler arasındaki ilişki metinlerarasılık söylemi bağlamında ele alınacaktır. Her iki metin de detaylı incelendiğinde, kapı metaforunun her iki çalışmada da temel bir rol oynadığını ortaya koymaktadır. Ayrıca her iki romandaki zırh-kabuk metaforları irdelenerek kendini koruma dürtüsüne açıklama getirilmeye çalışılacaktır. Bu çalışma Murakami’nin kullandığı Kafkaesk metaforlara odaklanarak eseri oluşturan bu küçük detayların romanın dünyasını yansıtan önemli parçalar olduğunu göstermeyi amaçlamaktadır.

___

  • Aktulum, Kubilay (2018). “Metinlerarasılık Görüngüsünde Gerçeklik ya da Metnin Göndergeselliği”. Bilig, Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi 85: 233-256.
  • Aktulum, Kubilay (1999). Metinlerarası İlişkiler. Ankara: Öteki Yay.
  • Aktulum, Kubilay (2011). Göstergelerarasılık/ Metinlerarasılık, Ankara: Kanguru Yay.
  • Barthes, Roland (1974). S/Z. Çev. Richard Miller. New York: Hill and Wang.
  • Barthes, Roland (1977). The Death of the Author. Image-Music-Text. New York: Farrar, Straus and Giroux. 142-148.
  • Barthes, Roland (1987). Theory of the Text. Robert Young (Der). Untying the Text: A Post-Structuralist Reader: İçinde 31-47. London: Routledge and Kegan Paul.
  • Genette, Gerard (1992). The Architext: An Introduction. Berkeley: University of California Press.
  • Kafka, Franz (2018). Şato. Çev. Kamuran Şipal. İstanbul: Cem Yayınevi.
  • Kafka, Franz (2015). Dönüşüm. Çev. Füsun Dikmen. Ankara: Tutku Yanınevi.
  • Kristeva, Julia (1980).Word, Dialogue, and Novel. Desire in Language: A Semiotic Approach to Literature and Art. ed. Leon S. Roudiez. New York: Columbia UP. 64-91
  • Martínez Alfaro Maria J. (1996). “Intertexuality: Origins and Develpment of the Concept”. Atlantis, 18 (1/2): 268-285.
  • Murakami, Haruki (2011). Sahilde Kafka. Çev. Hüseyin Can Erkin. İstanbul: Doğan Kitap.
  • Murakami, Haruki (1985). Sekai no Owari to Haadoboirudo Wandaarando. Tokyo: Şinçooşa Yayınları.
  • Murakami, Haruki (2016). Sputnik Sevgilim. Çev. Ali Volkan Erdemir. İstanbul: Doğan Kitap.
  • Murakami, Haruki (2013). Haşlanmış Harikalar Diyarı ve Dünyanın Sonu. Çev. Hüseyin Can Erkin. İstanbul: Doğan Kitap.
  • Oraliş Meral (2006). “Yalnızlığın Mekânsal Topografyası”. Bellek İmge Mekân. ed. M.Karakuş, M.Oraliş. İstanbul: Multilingual Yayınları. 65-78.
  • Rubin, Jay (2002). Haruki Murakami and the Music of Words. London: Harvill.
  • Strecher, Matthew. C. (2002). Dances with sheep. The quest for identity in the fiction of Murakami Haruki. Ann Arbor, MI: University of Michigan Press.
  • Wasihun, Betiel (2014). “The Name “Kafka”: Evocation and Resistance in Haruki Murakami’s Kafka on the Shore”. MLN 129 (5): 1199-1216.
  • Udell Emily (2006). “Franz Kafka Society Lauds Japanese Writer Murakami”. Radio Prag International. https://www.radio.cz/en/section/curraffrs/franz-kafka-society-lauds-japanese-writer-murakami [12.10.2018]
  • Zengin, Mevlüde. (2016). “An Introduction to Intertextuality as a Literary Theory: Definitions, Axioms and the Originators”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25 (1): 299-326.