Öğretmen ve Öğrencilerin Gösterdikleri Davranışların Kaliteli Eğitim Açısından Değerlendirilmesi (Denetçi Görüşleri)

Kaliteli kazanılmasında etkili bir araçtır. Kaliteli eğitimde öğrenme-öğretme sürecinde gösterilen davranışlar büyük önem taşır. Bu araştırma, ilköğretim okullarında öğrenci ve öğretmen davranışlarının kaliteli eğitime olan etkisini ortaya koymak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu amaç için İstanbul ve Ankara illerinde görevli 334 ilköğretim denetçisinin görüşlerine başvurulmuştur. Araştırmada 1993’te İngiltere Eğitim Standartları Bürosu (OFSTED) tarafından geliştirilen “Kaliteli Öğrenme ve Kaliteli Öğretme” ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın sonucuna göre, denetçiler kaliteli eğitim için öğretmen ve öğrencilerin öğrenme çabalarını yeterli bulmamaktadırlar. Araştırmaya katılan denetçilerin görüşlerinin görev yerlerine göre değişmediği bulgusuna ulaşılmıştır. Bu sonuçlara göre, araştırmanın yapıldığı okullardaki öğretmen ve öğrencilerin çabalarının kaliteli bir eğitim için yeterli olmadığı şeklinde bir değerlendirmeye gidilebilir. Buradan hareketle öğrenme ve öğretme sürecini bir bütün olarak gören ve buna göre ortak çaba gösteren öğrenci, öğretmen, denetçi ve yöneticilerden oluşturulmuş bir eğitim ortamına gereksinim duyulduğu söylenebilir

Anahtar Kelimeler:

Kaliteli Eğitim, Kalite, Öğrenme, Öğretme, İlköğretim, Denetçi

Öğretmen ve Öğrencilerin Gösterdikleri Davranışların Kaliteli Eğitim Açısından Değerlendirilmesi (Denetçi Görüşleri)

Keywords:

-,

PDF

___

Akarsu, F. 2000. Cumhuriyet Dönemi Eğitim Uygulamaları. Eğitim ve Bilim. 25(116), 3-7.
Albayrak, A.S. 2006. Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Altan, Z. 2001. Öğretmenlere Değişimi Öğretme ve Değişim Kuramlarının Öğretmenlerin Teknoloji Eğitimindeki Yeri. Eğitim ve Bilim, 26 (110), 26-31.
Arabacı, İ.B. 2005. Öğretme-Öğrenme Sürecine Öğrencilerin Katılımı ve Sınıfta Demokrasi. Çağdaş Eğitim. 316, 20-27.
Arcaro, J. S. 1995. Quality in Education. Florida: St. Lucie Pres.
Armutçuoğlu, G. 1992. Hizmet İçi Eğitimde Görev Alan Öğretmenlerde Bulunması Gereken Nitelikler. Eğitim. 2, 86-117.
Aydın, M. 1993. Çağdaş Eğitim Denetimi. Ankara: Pegem Yayınları.
Balcı, A. 2000. İki Binli Yıllarda Türk Milli Eğitim Sisteminin Örgütlenmesi ve Yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 6(22). 495- 508.
Balcı, A. 2005. Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Balcı, A., Aydın, İ, Yılmaz, K., Memduhoğlu, H.B. ve Apaydın, Ç. 2007. Türk Eğitim Sisteminde İlköğretimin Yönetimi ve Denetimi: Mevcut Durum ve Yeni Perspektifler.
Karip. E. (Ed), İlköğretimde Kalite: Türkiye’de Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Sistemi, Temel Sorunları ve Çözüm Önerileri (126-185). Ankara: TED Yayınları.
Başar, H. 1998. Eğitim Denetçisi: Rolleri, Yeterlikleri, Seçilmesi ve Yetiştirilmesi. Ankara: Pegem Yayınları.
Başbakanlık.1992. Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun. Resmi Gazete, No:21226
Baştepe, İ. 2004. Etkili Okul ve Nitelikleri. Çağdaş Eğitim. 315, 33-39.
Bauman, P. C. 1996. Governing Education. M.A.: Allyn and Bacon, A Simon and Schuster Company.
Baykul, Y. 2000. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme: Klasik Test Teorisi ve Uygulaması. Ankara: ÖSYM Yayınları
Bonstingl, J. J. 1996. School of Quality. Virginia: Association for Supervision and Curriculum Development.
Bozkurt, E. ve Karabıyık, İ. 2003. Türk Milli Eğitiminde Denetim Sistemi Sorunları ve Çözüm Önerileri. Türk Milli Eğitim Teftiş Sisteminde Yapılanma Sorunu. Ankara:Temsen Yayınları.
Budak, Y., Demirel, Ö. 2003. “Öğretmenlerin Hizmet içi İhtiyacı”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi.33, 62-81.
Bursalıoğlu, Z. 2008. Eğitim Yönetiminde Teori ve Uygulama. Ankara: Pegem Yayınları.
Büyükkaragöz, S. 1993. Türk Milli Eğitiminden Çeşitlemeler. Eğitim. 3, 76- 88.
Büyüköztürk, Ş. 2005. Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Carneiro, A. 2004. Teaching Management and Management Educators: Some Considerations. Management Decision. 42(3/4), 430-438.
Carron, G., Grauwe, A.D., Govinda, R. 1998. Supervision and Support Services in Asia. Pris: Unesco, International Institute for Educational Planning.
Celep, C., Erdoğan, S. 2002. Orta Öğretimde Olumlu Öğretmen-Öğrenci İlişkileri. Eğitim ve Bilim, 27 (124), 13-22.
Codding, J. 1997. (Ed). Townsend, T. Restructuring and Quality: Issues for Tomorrow’s Schools. London: Routledge.
Çalık, T. 2003. Eğitimde Değişimin Yönetimi; Kavramsal Bir Çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi 36, 536-557.
Doğan, İ. 1999. Küresel Değerler ve Eğitim: Türkiye Örneği, Eğitimde Yansımalar 21. Yüzyılın Eşiğinde Türk Eğitim Sistemi Ulusal Sempozyumu. 25-27 Kasım, Ankara.
Erdem, A. 2007. Eğitimde Yapılandırmacılık Yaklaşımı. Ulusal Teknik Eğitim ve Eğitim Bilimleri genç Araştırmacılar Sempozyumu’nda sunulmuş sözlü bildiri. Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
Geringer, j. 2003. Reflections on Professional Development: Toward High- Quality Teaching and Learning. PHI Delta Kappan. A Special Section on Teacher Education. 373-380.
Gökçe, F. “Behaviour of Turkish Elementary School Principals in the Change Process: An Analysis Of Perceptions Of Both Teachers And School Principals”. Educational Management, Administration and Leadership. 37(2), 199–216 (2009).
Gürses, A., Özkan, E., Çam, F., Taşğın, E.2006. Öğrenciler Arasındaki Bireysel Farklılıkları ve Öğretmenlerin Bireysel Farklılıkları Bilip- Uygulama Düzeyleri. 15. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı’nda sunulmuş sözlü bildiri. Muğla Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Muğla.
Fullan, M. (Ed). 1997. Rethinking Educational Change, Fullan, M. (Ed). The Challenge of School Change. Illinois: Sky Light Professional Development
Hopkins, D. 1997. Improving the Quality of Teaching and Learning. Support for Learning. 12(4), 162
House, R.E. 2000. Economic Change, Educational Policy Formation and the Role of the State. (Ed. H. Altrichter ve J. Eliot). Images of Educational Change. Buckingham; Open University Press.
Kapusuzoğlu, Ş. 2004. İlköğretim Düzeyinde, Sınıf Yönetimi Uygulamalarının Öğrenci-Öğretmen Görüşleri ve Sınıf Yönetimi Profilleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı’nda sunulmuş sözlü bildiri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
Karip. E. (Ed). 2007. İlköğretimde Kalite: Avrupa Birliği Kalite Göstergeleri Çerçevesinde Kalitenin değerlendirilmesi. E. Karip. (Ed), İlköğretimde Kalite: Türkiye’de Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Sistemi, Temel Sorunları ve Çözüm Önerileri (ss.211-307). Ankara: TED Yayınları.
Krijeie, R.V., Morgan, D.W. 1970. Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30, 607- 610.
Koçel, T. (1999). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Kuran, K. 2005. Bir Gelişim Değişim Süreci Olarak Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi ve Aktif Öğrenme İlişkisi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 317, 14-22.
Lam, J.Y.L. 2001. Economic Rationalism and Education Reforms in Developed Countries. Journal of Educational Administration 39(4), 346- 358.
MEB. 2001. Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim Müfettişleri Başkanlıkları Rehberlik ve Teftiş Yönergesi. Tebliğler Dergisi, No: 2521
MEB. 1999. Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim Müfettişleri Başkanlıkları Yönetmeliği, Tebliğler Dergisi, No: 2505, (24.5.2009 Tarih ve 27237 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan değişiklerle).
Morrison, K. 1998. Management Theories for Educational Change. London: Paul Chapman Publishing Ltd.
Murphy, J., Frosyth, P.B. 1999. A Decade of Change: An Overview, Educational Administration. California: Carwin Pres Inc.
Nurmi, R.W.,Darling, J.R.1997. International Management Leadership. London: International Business Press.
Odabaşı, M. 1992. Ulusal Eğitimimizde Karşılaşılan Başlıca Sorunlar Nelerdir? Sanayileşme Sürecinde Türk Eğitimi ve Sorunları. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
Onur, B. 1994. Türk Eğitim Sisteminin Özellikleri. Eğitim ve Bilim. 18(93), 9-17.
Özdemir, İ. 2003. Öğretmenlerin İş Başında Yetiştirilmelerinde Okul Yöneticisinin Rolü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 35, 448-465.
Sallis, E. 1996. Total Quality Management in Education. London: Kogan Page.
Semerci, N., Çelik, V. 2002. İlköğretimde Problemler ve Çözüm Yolları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 30, 205-218.
Stool, L., Fink, D. 1999. Changing Education: Changing Our Schools. Buckingam: Open University Press.
Sunay, H. 1996. Ortaöğretim Kurumlarında Öğretmen Yetiştirmede Üniversite Öğretiminin Önemi. Eğitim Yönetimi. 2, 279-294.
Şişman, M., Turan, S. 2003. Eğitimde Yerelleşme ve Demokratikleşme Çabaları: Teorik Bir Çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 34, 300-315.
Tabachnick, B.G., Fidel, L.S, 2001. Using Multivariate Statistics. Boston: Allyn and Bacon.
TED. 2007. İlköğretimin Sorunları Alan Araştırması. Ankara: TED Yayınları.
Tekışık, H.H. 2008. Milli Eğitimdeki Başarısızlık ve ÖSS. Çağdaş Eğitim. 354, 1-5.
Townsend, T. (Ed). 1997. School of the Future: A Case Study İn Systemic Educational Development. Restructuring and Quality: Issues for Tomorrow’s Schools. London: Routledge.
TUBİTAK. 2005. Vizyon 2023 Teknoloji Öngörü Projesi. Eğitim ve insan kaynakları sonuç raporu ve strateji belgesi. Ankara.
Uluğ, F. 1998. Eğitim Sisteminde Değişme, Yapısal Uyum Sorunları, Eğitim Yönetimi. 14, 153-166.
UNESCO. 1996. Yirmi Birinci Yüzyılda Eğitim Uluslar Arası Komisyon Raporu. Eğitim Yönetimi. (2)1, 11-24.
UNICEF. 2000. Defining Quality in Education. A paper presented by UNICEF at the meeting of The International Working Group on Education, Florence: Italy.
Whitaker, P. 1993. Managing Change in Schools. Buckingham: Open University Press,
Windham, D.M. 1998. Effectiveness İndicators in the Economic Analysis of Education. International Journal of Educational Research, 12, 575- 666.