Van İlinde Kaba Yem Üretim Potansiyeli, Sorunlar ve Çözüm Önerileri

Van'da hayvancılığın ihtiyacı olan kaba yem çayır-meralardan, sap samandan ve yem bitkileri tarımındansağlanmaktadır. Tarım ve Hayvancılık potansiyeli yüksek olan Van İlinde halkın önemli bir kısmının geçimi bitkisel vehayvansal üretime dayalıdır. Hayvansal üretimde kaba yem temini büyük önem arz etmektedir. Van ilinin sahip olduğu1.359.022 ha'lık çayır-mera alanlarından üretilen kaba yem üretim miktarı yaklaşık 67.951 tondur. Yem bitkileri tarımıyapılan 1.045.859 ha alanda üretilen yem bitkileri miktarı ise yaklaşık 899.540 ton civarındadır. Buna karşılık Van ilinde172.000 Büyük Baş Hayvan Birimi varlığı bulunmaktadır. Bu hayvanların sadece yaşama payı kaba yem ihtiyacı yıldaortalama 619.200 tondur. Ancak kaliteli kaba yem üretimi 967.491 ton düzeyinde kaldığından, kaba yem açığı % 36civarındadır. Van'da hayvancılığın kaba yem sorununu çözmek için bilimsel, teknik, ekonomik ve sosyal önlemleralınmalıdır. Yem bitkileri üretim alanlarının ve kaliteli kaba yem üretiminin artırılması için devlet desteklerinin devametmesi ve tohumluk sorunu da çözülmesi gerekir. Tohum üretimi yapan üreticilerin de destek miktarının arttırılması büyükönem arz etmektedir. Ayrıca hayvansal üretimden arzu edilen verimin alınabilmesi için rasyonel besleme ile beraber kabayem kaynaklarının da doğru kullanılması gerektiği konusunda üreticiler bilgilendirilmelidir.

Anahtar Kelimeler:

Yem bitkileri, çayır-mera, ekim alanı, kuru ot verimi, hayvan varlığı

The solid feed needed for cattle breeding in the province of Van is generally obtained from pastures, meadows and feed grains. The majority of people rely on agricultural and food of animal origin in the so called province which has gota high potential of agriculture and animal breeding. In terms of animal breeding, providing the solid feed is of great importance. The production of solid feed from pastures and meadows stretching into an area of 1.359.022 hectares is almost 67.951 tons. Another area of 1.045.859 hectares where the feed grains are raised has a potential of productions adding up to 899.540 tons. There are predictably 172.000 great cattle in the province of Van. These animals need on average 619.200 tons of feed grains just to be able to survive annually. However high quality solid feed production is almost 967.491 tons,which means that there is approximately 36% percent of deficit as for the demand of the feed grains. There needs to be scientific, technical, economical and social measures taken into consideration in order to solve such demand and consumption problems of feed grains. Governmental support so as to expand the areas for feed grains and enhance the production of high quality feeds should continue and the problem of seed or seedbeds should be solved. It is highly significant that the producers or farmers involved in seed production need to be included into governmental support as well. Moreover the producers or farmers have to be informed of the importance the proper usage of solid feed sources with a rational feeding procedure so as to get the highest value of animal breeding and products

Keywords:

Forage crops, grasslands, cultivation area, forage yield, animal existence,

PDF

___

Açıkgöz, E., 2001. Yem Bitkileri (3. Baskı). Uludağ Üniversitesi, Güçlendirme Vakfı Yayın No: 182, Bursa.
Açıkgöz, E., Hatipoğlu, R., Altınok, S., Sancak, C., Tan, A., Uraz, D., 2005. Yem bitkileri üretimi ve sorunları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongresi, 3-7 Ocak, Ankara.
Akman, N., Aksoy, F., Şahin, O., Kaya, Ç.Y., Erdoğdu, G., 2007. Cumhuriyetimizin 100. yılında Türkiye’nin Hayvansal Üretimi. Türkiye Damızlık Sığır Yetiştiriciliği Birliği Yayınları No: 4, 116 s.
Alçiçek, A., 1995. Silo yemi, önemi ve kalitesini etkileyen faktörler. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tarımsal Uygulama ve Araştırma Merkezi Yayını No. 22, İzmir.
Alçiçek, A., 2001. Süt ineklerinin yemlenmesinde yeni teknikler. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları, No: 100.
Alçiçek, A., 2002. Süt sığırı rasyonu yapımında temel ilkeler. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları, No: 106:124-135.
Alçiçek, A., Tarhan, F., Özkan, K., Adışen, F., 1999. İzmir ili ve civarında bazı süt sığırcılığı isletmelerinde yapılan silo yemlerinin besin madde içeriği ve silaj kalitesinin saptanması üzerine bir araştırma. Hayvansal Üretim, 39-40.
Anonim, 2006. Çevre Bakanlığı Meteoroloji İşleri Van Meteoroloji Bölge Müdürlüğü kayıtları, Van.
Anonim, 2013. Van Gıda Tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğü kayıtları, Van.
Avcıoğlu, R., Soya, H., Açıkgöz, E., Tan, A., 2000. Yem bitkileri üretimi. Türkiye Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi, 1. Cilt, 17-21 Ocak, Ankara, s. 567-585.
Baysal, İ., Manga, İ., Andiç, C., Şılbır, Y., Acar, Z., Terzioğlu, Ö., Polat, T., Erdem, İ., Keskin, B., 1995. Yem bitkileri tüketim projeksiyonları ve üretim hedefleri. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, Türkiye Ziraat Mühendisliği IV. Teknik Kongresi, 9- 13 Şubat, 1. Cilt, Ankara, s. 577-597.
Bilgen, H., Alçiçek, A., Sungur, N., Eichhorn, H., Walz, O.P., 1996. Ege bölgesi koşullarında bazı silajlık kaba yem bitkilerinin hasat teknikleri ve yem değeri üzerine araştırmalar. Hayvancılık’96 Ulusal Kongresi, Cilt 1, s. 781-789.
Erkuş, A., Özçelik, A., Gündoğan, T., Turan, A., 1990. Siyah Alaca Sığırlarının Besisinde Optimal Besi Süresinin Tespiti. Çiftçi ve Köy Dünyası Dergisi, 6(72): 18-27.
Gökkuş, A., Koç, A., Çomaklı, B., 1995. Çayır-Mera Uygulama Kılavuzu. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 142, 49-50.
Semerci, A., Kurt, C., 2006. Türkiye’de yem bitkileri tarımının önemi. Hasat Hayvancılık Dergisi, 21: 42- 49.
Serin, Y., Tan, M., 2001. Yem Bitkileri Kültürüne Giriş. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 206.
Şahin, K., Yılmaz, İ. H., 2009. The effects of subsidizing forage production on animal production in Van, Turkey. Journal of Animal and Veterinary Advances, 8(3): 492-495.
Temel, S., Şahin, K., 2011. Iğdır ilinde yem bitkilerinin mevcut durumu, sorunları ve çözüm önerileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 21(1):64-72.
Yolcu, H., Tan, M., 2008. Ülkemiz yem bitkileri tarımına genel bir bakış. Tarım Bilimleri Dergisi, 14(3): 303-312.