Nurcan YİĞİT, Nagihan SEKİ, Ayşe ÖZTÜRK PULATOĞLU

Abana ve Bozkurt (Kastamonu) yörelerinde kestane balı üretilen ormanların florası

Bu çalışma Kastamonu ili Bozkurt ve Abana ilçelerinde kestane balı üretimi yapılan Anadolu Kestanesi (Castanea sativa Mill.) ormanlarının mevcut florasının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma alanında kestane dışında arıcılık için elverişli nektar ve polenli bitkiler tespit edilmiştir. Yapılan arazi çalışmaları sonucunda 63 familyaya ait 216 takson belirlenmiştir. Taksonların fitocoğrafik bölgelere göre dağılımı; 86 (%39,8)’sı Avrupa-Sibirya, 17 (%7,9)’i Akdeniz ve kalan 113 (%52,3)’ü ise geniş yayılışlı veya fitocoğrafik bölgesi bilinmeyenler şeklindedir. Çalışmada tespit edilen taksonlardan 195 (%90) adedinin arılar tarafından ziyaret edilen bitkiler olduğu saptanmıştır. Arılar tarafından nektar, polen ve propolis için ziyaret edilen bitki taksonları bakımından en zengin familyalar sırasıyla; Fabaceae (29 takson), Asteraceae (23 takson) Lamiaceae (13 takson) ve Rosaceae (11 takson)’dir.

Anahtar Kelimeler:

Anadolu Kestanesi, Bitkisel biyoçeşitlilik, Arı bitkileri, Kastamonu

Flora of chestnut honey production forests in Abana and Bozkurt (Kastamonu) regions

This study was conducted to determine the flora of Anatolian Chestnut (Castanea sativa Mill.) forests in Bozkurt and Abana, located within the boundaries of Kastamonu. Besides chestnut, nectar and pollen plants, which are suitable for beekeeping, have been identified in the region. As a result of the study, 216 taxa belonging to 63 families were determined. The phytogeographic regions of the taxa were as follows: 86 (39.8%) Euro-Siberian, 17 (7.9%) Mediterranean, and 113 (52.3%) multiregional or phytogeographically unknown. It was concluded that 195 (90%) of the identified taxa were bee plants in the studied region. The most attractive plants for bees were determined as Fabaceae (29 taxa), Asteraceae (23 taxa), Lamiaceae (13 taxa) and Rosaceae (11 taxa).

Keywords:

Anatolian chestnut, Plant biodiversity, Bee plants, Kastamonu,

PDF

___

Chase, M.W., Christenhusz, M., Fay, M., Byng, J., Judd, W.S., Soltis, D., Soltis, P.S., Stevens, P.F., 2016. An Update of the Angiosperm Phylogeny Group Classification for the Orders and Families of Flowering Plants: APG IV. Botanical Journal of the Linnean Society, 181(1): 1-20.
Christenhusz, M.J.M., Byng, J.W., 2016. The number of known plants species in the world and its annual increase. Phytotaxa, 261(3): 201-217.
Crane, E., 1975. Honey: A Comprehensive Survey. Heinemann, London.
Davis, P.H., 1965-1985. Flora of Turkey and East Aegean Islands. Vol. 1-9, Edinburg University Press, Edinburgh.
Davis, P.H., Tan, K., Mill, R.R., 1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Suppl. I). Edinburgh University Press, Edinburgh.
Doğanay, H., Coşkun, O., 2012. Tarım Coğrafyası. Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
Günaydın, G., 2007. Avrupa Birliği Kırsal Kalkınma Politika Transferi Analizi: Türkiye’de Kalkınma Planlarının Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi. Tarım ve Mühendislik, TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Yayım Organı, Sayı:80/2007, ISSN-1300-0071, Ankara.
Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T., Başer, K.H.C., 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Suppl. II). Edinburgh University Press, Edinburgh.
Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M., Babaç, M.T., 2012. Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayınları, İstanbul.
Güner, A., Kandemir, A., Menemen, Y., Yıldırım, H., Aslan, S., Ekşi, G., Güner, I., Çimen, A.Ö., 2022. Resimli Türkiye Florası Cilt 3a. ANG Vakfı Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayınları, İstanbul.
Koday, S., 2005. Doğu Anadolu Bölgesinde Hayvancılık. Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Yayınları, Erzurum.
Koday, Z, Karadağ, H., 2019. Türkiye’de Bal ormanlarının gelişimi ve bölgesel dağılımı (2007-2018). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(3):1227-1242.
Korkmaz, A., 2015. Bal Arısı Polinasyonu. Samsun Gıda Tarım ve Hayvancılık İl Müdürlüğü Yayını, Samsun.
OGM (Orman Genel Müdürlüğü), 2013. Bal Ormanı Eylem Planı 2013-2017. Ankara.
OGM (Orman Genel Müdürlüğü), 2018. Bal Ormanı Eylem Planı 2018-2023. Ankara.
OGM (Orman Genel Müdürlüğü), 2021. Türkiye Orman Varlığı. OGM Ofset, Ankara.
OGM (Orman Genel Müdürlüğü), 2022. Bal ormanları. https://www.ogm.gov.tr/tr/ormanlarimiz/bal-ormanlari, Erişim: 06.04.2023.
Özcan, F., 2011. Göller Bölgesi’nde arı ürünlerinin pazar ve pazarlama sorunları, uygulanabilecek pazarlama stratejileri. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Parlakay, O., Yılmaz, H., Yaşar, B., Seçer, A., Bahadır, B., 2008. Türkiye’de arıcılık faaliyetinin mevcut durumu ve trend analizi yöntemiyle geleceğe yönelik beklentiler. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(2):17-24.
POWO (Plants of the World Online), 2023. Royal Botanic Gardens KEW, Plants of the World Online. https://powo.science. kew.org/, Accessed: 28.03.2023.
PPG I, 2016. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. Journal of Systematics and Evolution, 54(6): 563-603.
Raunkiaer, C., 1934. The Life Forms of Plants and Statistical Plant Geography. Oxford University Press, London.
Saner, G., Adanacıoğlu, H., Haseri, Z., 2018. Türkiye bal arzı ve talebi için öngörü. Tarım Ekonomisi Dergisi, 24(1): 43-52.
Sıralı, R., Maraz, Z., Aksoy, D., 2018. Türkıye arıcılığının 1935 yılından 2015 yılına kadar değerlendirilmesi. Uludağ Arıcılık Dergisi, 18(1): 52-62.
Tarım ve Orman Bakanlığı, 2022. Türkiye İller Bazında Arıcılık İstatistikleri. https://arastirma.tarimorman.gov.tr/aricilik/Link/ 2/Aricilik-Istatistikleri, Erişim: 29.03.2023.
TDMS, 2022. Türkiye Devlet Meteoroloji Servisi Bülteni.
Vural, H., 2008. Türkiye’de bal üretimi ve pazarlaması. 1. Uluslararası Muğla Arıcılık ve Çam Balı Kongresi, 25-27 Kasım, Muğla, s. 223-232.
Yaşar, N., Karataş, Ü., 2012. Avrupa Birliği ülkeleri ve Türkiye’de arıcılık. Arıcılık Araştırma Dergisi, 4(7): 21-23.