Farklı süreli yayınlarda yazdığı yazılarla edebiyat dünyasında adını duyuran Hüseyin Su, ilk öykü kitabı Tüneller (1983)’den son kitabı İçkanama (2018)’ya kadar olan süreçte hem öyküleri hem de öykü üzerine yazdığı teorik yazılarla edebiyatımıza önemli katkılarda bulunmuş bir yazardır. Hüseyin Su’nun hem öyküleri hem de edebiyata dair yazdığı yazılarda tarihî birikimi gözettiği ve kendine özgü bir öykü ve anlatım dili kurduğu görülür. Yazarın son yayımlanan öykü kitabı İçkanama ise onun yazarlık çizgisinde önemli bir durağı işaret etmektedir. Hüseyin Su, bu kitabında bir araya getirdiği metinlerinde, bireyin hem toplumsal olanla hem de kendi iç dünyasında farklı düzeylerde yaşadığı karşılaşma ve çatışmaları ele almaktadır. Modern hayatın ürettiği değer yargıları ve hayat tarzı ile karşı karşıya gelen bireyin yaşadığı çıkmaz ve kopuşları işleyen bu metinlerde yazarın hem teknik hem de anlatım açısından kendine özgü bir öykü anlayışı kurduğu görülür. Söz konusu öykülerde anlatıcının, anlatılan ile mesafesi ve yazarın kullandığı anlatım tekniklerinin çeşitliliği İçkanama’da yer alan öykülerin özellikle teorik açıdan ele alınmasını gerektirmektedir. Anlatıcının aktardığı olay, durum veya olguları bilme ve görme biçimleri bu metinlerin alt anlam katmanlarının da ele alınmasını gerektirmektedir. İçkanama’daki öyküler, modern hayatın getirdiklerine yönelik eleştirel tutumu, ele aldığı temalara uygun yeni anlatım tekniklerini kullanması ve dile yüklediği yeni anlam değerleri ile tema ve anlatım ilişkisi çerçevesinde de önemli veriler sunmaktadır. Bu çalışmada yazarın adı geçen son kitabındaki öyküler, anlatıcının metinlerdeki görünümü ve anlatım dili açısından incelenmektedir.

Hüseyin Su, who made his mark in the literature world with his articles written in different periodicals, has made a significant contribution to our literature with his first story book Tüneller (1983) and his last book İçkanama (2018) in the process of both the stories and the theoretical writings he wrote on the story. It is seen that Hüseyin Su has a historical background in his writings on both short stories and literature and he has set a unique style of storytelling. Author's last published story book İçkanama is an important stop on his career of writing. In his book, by which he gathered texts, Su discusses the individual's encounters and conflicts with the outside world at different levels, both socially and individually. It is seen that in these texts, which are about the dilemmas and withdrawals experienced by the individual who is faced with the value judgments and lifestyle produced by the modern life, the author has established a unique story understanding in terms of both technique and expression. The topic in the talked about stories is supposed to be approached especially in a theoretical framework in the stories take place in İçkanama in terms of the distance between narrator and narration and the variety of narrative techniques which the writer uses in the stories. The event, situation or the way of seeing and knowing these actions which are transferred by the narrator require to be handled in terms of layers of sub-meanings also. The stories in İçkanama present important data with regards to the theme and the narration frame in terms of the critical attitude towards what modern life brings and the new narrative techniques suitable for the themes which are mentioned and the new meaning which is gained to the language. In this study, the stories of the author in his last book are analysed in terms of the narrator's appearance in texts and the language of expression.