SANAT KURUMLARINDA İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ ÇERÇEVESİNDE ÖRGÜTSEL DAVRANIŞA BAKIŞ

Günümüzde kurumların en önemli sermayesi insandır. Çalışanların örgütsel davranış çıktıları,kurumlar açısından önemlidir. Artan rekabet ortamında kurumları zarara uğratan önemlifaktörlerden biri de işgücü devir oranının yol açtığı maliyettir. Bu nedenle, çalışanların örgütkültürü ile özdeşleşmeleri, örgüte karşı olan bağlılık düzeyleri gibi insan kaynakları yönetimininkontrol altında tutabileceği örgütsel davranış boyutları önem arz etmektedir. Çalışma, sanatkurumlarında insan kaynakları yönetiminin davranış boyutunu belirlemek amacıyla yapılmıştır.Araştırma, İstanbul’da yer alan on sanat kurumunda gerçekleştirilmiştir. Araştırma için gerekli olanveriler yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile elde edilmiştir. Görüşmelerden elde edilen sonuçlarincelendiğinde; sanat kurumlarında insan kaynakları yönetiminin geleneksel personel yönetimişeklinde uygulandığı görülmüştür. Örgütsel davranışa yönelik nicel bir çalışma yapmayankurumların, nitel gözlemlere dayanarak veriler elde etmeye çalıştıkları saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

İnsan kaynakları yönetimi, Örgütsel davranış, Sanat kurumları

PDF

___

Bingöl, D. (2006). İnsan Kaynakları Yönetimi. 6. Baskı. İstanbul: Arıkan Basım. Byrnes, W.J. (2013). Management and the Arts. 4. Baskı. New York: Focal Press. Cascio, W.F. (1992). Managing Human Resources: Productivity, Quality of Work Life, Profits. Singapore: McGraw-Hill. Chong, D. (2010). Arts Management. 2. Baskı. USA: Routledge. Cohen, A.R. ve Fink, S.L. (2001). Effective Behavior in Organizations: Cases, Concepts and Students Experiences. New York: McGraw-Hill. Dedeoğlu, T., Kaya, Y. ve Özdevecioğlu, M. (2016). Örgütsel davranış disiplini: gelişimi ve mevcut durumuna ilişkin değerlendirmeler. Turkish Journal of Management. 1(1), 33-40. Erol, E. (2010). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. 12. Baskı. İstanbul: Beta. Freedman, A.M. (2013). “The Application of Systems Theory to Organizational Diagnosis”. The Wiley-Blackwell Handbook of The Psychology of Leadership, Change, and Organizational Development. Eds. H. Skipton Leonard, R. Lewis, A.M. Freedman ve J. Passmore. UK: Wiley- Blackwell. 405-441. Frey, B.S. (2003). Arts & Economics: Analysis & Cultural Policy. 2. Baskı. New York: Springer. Hyten, C. (2009). Strengthening the Focus on Business Results: The Need for Systems Approaches in Organizational Behavior Management. Journal of Organizational Behavior Management. 29(2), 87-107. DOI: 10.1080/01608060902874526 Kahraman, M.E. (2016). Sanat ve Siyaset İlişkisinde Sanatçı Misyonerliği. Akademik İncelemeler Dergisi. 11(1), 225-251. Noe, R.A., Hollenbeck J.R., Gehart, B. ve Wright P.M. (2015). Human Resources Management: Gaining A Competitive Advantage. 9. Baskı. Berkshire: McGraw-Hill. Radbourne J. ve Fraser, M. (1996). Arts Management: A Practical Guide. Avustralya: Allen & Unwin. Robbins, S.P. ve Judge, T.A. (2013). Organizational Behavior. 15. Baskı. Harlow: Pearson. Sabuncuoğlu, Z. (2005). İnsan Kaynakları Yönetimi. 2. Baskı. Bursa: Alfa Aktüel. Yıldız, E. (2013). İnsan kaynakları yönetiminde davranış boyutu ve bir örnek olay. Öneri Dergisi. 10(40), 103-113.