Objective: The objective in this study was to evaluate and compare the psychological conditions and hopelessness of mothers leaving their children to babysitters, relatives or nurseries before elementary school. Material and Method: The research was made after taking written consent from the 362 mothers referring to Family Physician polyclinic between January 2016 and January 2017, have a single child under seven years of age, leaving their children to babysitters, relatives or nurseries and accepting to participate in the study. A form including personal information and Beck Hopelessness Scale were completed by the participants. SPSS 20 IBM Statistics Versiyon 20.0 statistics program was used to analyze data. Findings: Our study was completed with a total of 326 female participants. Babysitters were most commonly preferred by the mothers in our study (37.4%). When occupational groups were considered, non-employed participants had a higher Beck hopelessness scale score compared to other employed groups (p=0.035). Scale scores were found higher in participants leaving their children to babysitters than those leaving to the nursery or relatives (p=0.040). Compared to other groups, median age was higher in those not feeling hopeless and lower in those experiencing average level of hopelessness (p<0.001). Result: The psychological affect of leaving their children to babysitters, relatives or nurseries before elementary school should be evaluated for the mothers. Regardless of the place they leave their children, several precautions should be taken to preserve the psychological health of especially young mothers, mainly by providing them to spend the time efficiently with their children as much as possible.Amaç: Bu çalışmada, ilköğretim öncesi çocuklarını bırakıldığı kişi veya yere göre annenin umutsuzluk durumunun değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Araştırmaya, Ocak 2016 – Ocak 2017 tarihleri arasında Aile Hekimliği polikliniğine başvuran, 7 yaşından küçük tek çocuğu olan ve çocuğunu bakıcı, akraba veya kreşe bırakan annelerden, çalışmaya katılmayı kabul eden 326 annenin yazılı onamı alındıktan sonra, kişisel bilgiler içeren form ve Beck Umutsuzluk Ölçeği doldurularak yürütüldü. Veriler IBM Statistics Versiyon 20.0 istatistik programı ile analiz edildi. Bulgular: Çalışmamız toplamda 326 kadın (yaş:30,1±6,3) ile tamamlanmıştır. Çalışmamızdaki bireylerin çocuklarını nereye bıraktıkları incelediğinde, en yüksek sıklıkla bakıcıya bıraktıkları gözlemlenmiştir (%37,4). Meslek grupları içerisinde, herhangi bir işte çalışmayanlarda Beck Umutsuzluk Ölçek puanı, diğer çalışan gruplarından daha yüksek bulunmuştur (p=0,035). Çocuğunu bakıcıya bırakanlarda ölçek puanları, kreş ya da akrabalarına bırakanlardan daha yüksek bulunmuştur (p=0,040). Umutsuzluk yaşamayanlarda ortalama yaş, diğer gruplardan daha yüksek iken, orta düzeyde umutsuzluk yaşayanlarda ortalama yaş, diğer gruplardan daha düşük olarak bulunmuştur (p<0,001). Sonuç: İlköğretim öncesi çocuklarını bakıcı, akraba veya kreşe bırakan annelerin psikolojik olarak etkilenme durumunun değerlendirilmesi gerekmektedir. Çocuklarını nereye bırakırsa bıraksınlar, özellikle de genç annelerin ruh sağlıklarının korunması amacıyla, olabildiğince çocukları ile verimli vakit geçirebilmeleri başta olmak üzere çeşitli önlemler alınması sağlanmalıdır.