Prematürenin Yaşam Hakkı doğal canlı olma hakkıdır, özellikle yaşam sınırında olan prematüre bebeklerin, öncelikle korunması, yaşamın sağlanması gereken bir Haktır Amaç: Yaşam Hakkı canlı olan varlıkların oluşumu için mutlak gerekli olan bir boyuttur. Bu hak hukuk ve etik temel üzerinde koruma ve desteklenmektedir, herhangi bir durumda olumsuz davranışlar suç kapsamında ele alınmaktadır. Bu verilerin Bildirge olarak “Yaşam Sınırında olan Prematüre Bebeklerin Korunma, Gözetilmesi ile İzlem açısından Etik Prensipler” hazırlanmasına dayanak alındığı, sunulduğu bir çalışmadır. Dayanaklar/Kaynaklar: Uluslararası ve Ulusal, Yaşam Hakkı konusunda hukuksal ve etik olarak belirtilenler Makaleye eklenmiştir. Konu bunlar üzerinde irdelenmektedir. Giriş: Yaşam hakkı, bir canlının var olması için gereken bir boyut olmaktadır. Yaşam sınırında olan prematüre bebeklerde de fizyolojinin sağlanması ve fizyopatolojinin gelişiminin önlenmesi gereklidir, hekimlik mesleğinde tedavi garantisi olmadığı için, prematürelerin büyüme ve gelişmesinin Yoğun Bakım Ünitelerinde izleminin sürdürülmesi uzun bir süreç olarak ancak sevgi ve empati ile sürdürülebilecek boyuttadır. Genel Yaklaşım; Yaşamın ne olduğu ya da ne zaman başlayıp ne zaman sona erdiği konusunda düşünürle farklı yorumlarda bulunmakta, inanışlar ile de net açıklığa kavuşturulmamış, kişilere göre özgü, hukuk temelinde, kesin ve tartışmasız değildir. Ancak bilinen ve açık olan durum, yaşam hakkından keyfi olarak bir canlı, mahrum bırakılırsa diğer tüm haklar anlamsız olacaktır, ölü olanın vatandaşlık dahil hukuk temelinde hakkı söz konusu edilemez. Bu nedenle ölüm olayları kamu tarafından araştırmakta ve pozitif yükümlülük olarak defin ruhsatı verilmektedir. Doğmamış ve gebelikte de yaşama kapsamında koruma yollarının hukuk yapısı içinde sağlandığı açıktır. Hamileliğin sonlanmasının sadece annenin özel hayatının bir meselesi olduğu şeklinde yorumlanmayacağı da yasal çerçeve içinde belirgindir. Yaklaşım: Yaşam hakkı ilk belirtilen haktır, yaşam alındıktan sonra geri verilemez, katı şekilde yorumlanmalıdır, yorumlama yapılamaz. Ayrıca doğmamışın yaşamı da korunmalıdır, bu açıdan intrauterin olan ölüm olayları araştırılmalı, buna göre defin yapılmalıdır. Ötenazi bazı Etik Tanımlamalar içinde (Groningen Protokolü) temelinde ele alınsa da Ülkemizde aktif ve pasif uygulama suç niteliğindedir. Sonuç: Hekimlik mesleği açısından prematürelerin yaşam sınırında olanlar açısından, tedavi olanakları olarak ele alınması söz konusu edilmediği, aylarca süren yoğun bakımın sonucunun ve karşılaşılacak sorunların tahmininde bile var sayılamayacağı, hekimlerin tedavi garantisi de veremeyecekleri dikkate alındığında, sadece intrauterin yaşamdaki fizyolojiye uygun yaklaşım ve fizyopatolojinin engellenmesine yönelik uygulamalar ile büyüme ve gelişmesinin sağlanması hedeflenmelidir. Yorum: Yaşam sınırında olan bir prematüre bebeğin aylarca Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitelerinde bakılması, tükenmişlik sendromu ötesinde, önemli bir inanış, güç gereklidir, ki bunun kaynağı da sevgi; bilime, insanlığa, prematüre bebeğe, empati yaparak, onunlar bütünleşerek yapılmasını gerekli kılar. Hekim, hemşire ve eczacı yanında tüm sağlık hizmetlerinin de birbiri emrinde değil, eşgüdüm ve iş birliği içinde olması da zorunluluk taşımaktadır.

AIM: Right of the Life, is compulsory essential concept for each living organism, as Human being. This Right is grounded on legal and ethical concerns, and thus, supported on care and serve, with conflicting actions be a legal crime. This Article is for grounding the ethical Declaration as “The Ethical Principles for care, serving and follow up the pre-viable preterm infants”. Grounding Aspects: National and International legal and ethical parameters are for the evaluation of this Article. The subject is based on pre-viable preterm infants, supportive perceptions. Introduction: To be alive, is requiring every manner, for a living organism, as human. Keeping the physiological status as appropriate for the gestational age, and overcome for becoming of psychopathological problems must be maintaining for the pre-viable preterm infants. Treatment is not given warranties from the physician, for months, days care of the preterm infants at Intensive Care Unit of Neonatology, is just be achieved by love and empathy. General Considerations; The meaning of life, and ending of it, is a common matter for the philosophers, and believers. Mostly private issues are noticed, thus, not objective and not certain for a legal concept. Thus, the reality, if away of the living one, all the rights have no meaning, including the civil rights. Therefore, death must be investigated and be given the permission of burying by the government, for positive obligation. It is also including at the intrauterin, unborn infants, for contemplating the life expectancy. Ending the pregnancy is not the right of a mother, at legal perspective. Proceeding: The first and ultimate right is right of life, thus, not given after taken, and be strictly served and protect, and not be any evaluation on it. Caring of the pregnancies be also considered, for reasoning of the death. Euthanasia is prohibited in Turkey, thus at Groningen Protocol ethically be indicated, active and passive application is a crime. Notions: The pre-viable preterm infants, not considered as treatment, thus, for continuous daily care and serving, the medical result will not be estimated, thus, not be an any consideration on it. Intensive Care applications problems and estimated constitutional problems will not be confirmed therefore only be physiological status be adjusted and overcome for the physio pathological conditions be basic one. Growth and development is only a perspective status, be at the follow-up aiming. Conclusion: The continuing power of a Neonatology Intensive Care Unit is love, to medical science, the humanity and ethical concepts, thus, for overcome the burnout syndrome. Neonatology Unit staffs are all in cooperation and in relation under complete responsibility not under one of them, mainly as physician, nurse and pharmacies.