Kıbrıs’ın fethinde sonra oluşturulan İçel Sancağı, batıda Alanya Burnu’ndan doğuda Lamas Suyu’na kadar, Toros dağları ile Akdeniz arasındaki alanı kapsamaktaydı. İçel toprakları, 1474 yılında Osmanlılar tarafında fethedildikten sonra sancak şeklinde teşkilatlandırılmış ve değişik zamanlarda Karaman, Kıbrıs ve Adana Eyaleti’ne bağlanmıştır. Cumhuriyetin ilanından 1933 yılına kadar vilâyet olan Silifke merkezli İçel Vilâyeti, belirtilen tarihten sonra lağvedilerek yeni kurulan Mersin merkezli İçel Vilâyeti’ne bağlanmıştır. İçel Mutasarrıfı İbrahim Behcet Paşa, 1892 yılında iki ay altı gün içinde teftiş ettiği İçel Sancağı’nın Gülnar, Anamur ve Ermenek kazalarına ait bir rapor hazırlamıştır. İbrahim Behcet Paşa raporunda özellikle üç konu üzerinde durmuştur: Ulaşımda yaşanan problemler, mektep ve zabtiye eksikliği.

İçel Sancak, established after the conguest of Cyprus, lay from Alanya in the went to Lamas stream in the east, between Taurus Mountains and Mediterranean Sea. İçel territory was established as sancak after its conguest by Ottomans and has belonged to Karaman, Cyprus anda Adana Eyalets in different periods. After the declaration of Republic till 1933 İçel became a vilâyet the center of which was Silifke, and after 1933 İçel became a vilâyet the center of which was Mersin. İçel Mutasarrıfı İbrahim Behcet Pasa inspected Gülnar, Anamur and Ermenek towns of İçel Sancak in 2 mounts and six days, and prepared a report. He facesed on three issues specially. These are transportation problems, lack of scholls and police force.