Türkçe'nin on üçüncü yüzyıldan itibaren lehçelere ayrılmaya başlamasıyla, diğer fiil çekim eklerinde yaşanan işlev çeşitliliği, zarf-fiil eklerinde de yaşanır. Bu durum, -A ve -y zarf-tiil eklerinde de görülür. Tarihi Harezm, Kıpçak, çağatay Türkçesi metinlerinde görülen -mAğA işlevli kullanımlar, Günümüz Kıpçak Türk Lehçelerinden Karaçay-Malkar, Kazak, Kırgız, Kumuk, Nogay ve Tatar Türkçelerinde de varlığını sürdürmektedir.

Function variability on suffix of verbs started with the formatian of dialectis İn Turkish Language since l3 Lh century. This phenomenon can be seen adverb suffıxes of -A and -y. -mAğA suffix which was used in the historical text of I-fıırezm, Kıpçak, çağatay is alsa seen in todays Turkish dialect of Kıpçak, Karaçay-Mlakr, Kazak, Kırgız, Kumuk, Nogayand Tatar.